KARMAKARIŞIK

Gültepe

Çorumdan geç geldiğim için anasınıfı okuyamamiştım. İstanbul'a adım attıktan 5-6 ay sonra okula başlayacaktım, heyecanlıydım "Okuyup adam olucam ben" derdim küçükken. Okullar açılana kadar geçen süre zarfı içinde ailemle, akrabalarımla vakit geçirmiştim. Evimde sarı bir kuş vardı. Adı Limon'du bizimle uzun yıllar oda vakit geçirmişti. Babamın omzuna konup dilinden yemek yerdi. İlk arkadaşım komşumuzun oğlu Kutay olamuştu. Hiç bir yere gitmeden hep onunla vakit geçirirdik, en iyi arkadaşımdı o zamanlar. Eğlenceli bir ailesi vardi, onların yanında zaman hep hızlı geçerdi. Zaten hep mutlu olduğumuz zamanlar hızlı geçmez mi? Okul zamanı yaklaşmıştı. Annemle ilk kez okul alışverişine çıkmıştık. Çanta, defter, kitap, kalem, silgi vs. herşeyi almıştı annem. Tabi çocuktum her şey o kadar güzel geliyordu ki bana, mutluydum, huzurluydum ettafımda ne gerginlik vardı, ne sıkıntılar vardı, nede bir huzursuzluk. Tertemiz kısada olsa huzurlu bir kaç yıl geçirebilmiştim. Cengizhan ilk öğretim okulunda eğitim hayatıma başlamıştım. Çokta hatırlamasamda Hakan isimli bir öğretmenim vardı. Okulun folklör grubuna katılmıştım. Okulda uzun süre kalmadım, eğitimimin ikinci senesini babamın işleri nedeniyle Mecidiyeköy'de istanbul ilk öğretim okulu adlı bir okulda sürdürecektim. Güzel bir okula benziyordu, sanki Mecidiyeköy'ü görünce Gültepe bizim için bitecek gibiydi ve dediğim gibi bitmesi de uzun sürmedi. İkinci sınıfı bitirdikten sonra üçüncü sınıfa başlamadan taşınmıştık Mecidiyeköy'e. Bir odalı ve bir salonlu küçücük bir eve gelmiştik, ilk başlarda Gültepeyi özlemedim değil, koskocaman bir evden küçücük bir eve geçmek zor gelmişti ama olması gereken buydu maddi durumumuz buna yetiyordu ve katlanmak zorundaydık..