YILDIZSİRİUS

KADRO TAMAMLAN DI

Selam petibörlerim bölüm geç geldi biliyorum ama gerçekten aşırı yoğunum sınav haftası okulda da yazmaya fırsatım yok bu konuda üzgünüm daha aktif olmaya çalışıyorum ama yavaş yavaş olucak gibi gözüküyor lüften emeklerimi boşa atmayın bu durum çok kötü çünkü iyi okumalarrr

Sonunda çıkış işlemleri bitmişti Lodosu taburcu etmişler di şuan o kadar tuhaf hissediyorum ki dışarı çıkıp arabaya bindik Anıl beni tek bırakma dı Borada ısrar etse de gerek olmadığını söyledim o da arabasıyla gelicekti arabamın kapısını açıp içeri geçicektim ki Anıl izin vermedi sürücü koltuğuna geçti yanına Lodos arkaya da ben Özge,Eren ve Atlas oturduk ne kadar arabalarıyla gelmek isteseler de beni de yalnız bırakmak istememişler di

ortak karar ile kafe'ye gitmeye karar verdik orda konuşmaya karar verdik tabi yolculuk boyunca Lodos ve Anılın sataşmasını Erenin ortamı yumuşatmak ile geçmişti onlara Anılın benim için değerli olduğunu anlatmıştım yol akıp gidiyor du tabi arkadaşlar yan yana olduğu için mutluydular tabi vardıkların da olacaklardan habersiz yol akıp gitti ve kafeye vardılar hepsi aşağı indi

Rodinya gelen sese doğru döndü Boray dı ve biriyle tartışıyordu Bora onlardan önce gelmiş ama telaşla önemli bir toplantıyı unutmuş tu ofisin önüne gelince kzıgın bir boğaya dönmüş müşterisiyle karşılaştı adam o kadar sinirliydi ki ne işi var o da bilmiyor du normalde böyle yerlerle çalışmaz daha prestijli yerlerde iş yapardı ama bu sefer denemek amacıyla bu işe girmişti ve annesin den dolayı Bursa ya gelmişti hazır gelmişken bu işi de aradan çıkarmak istemişti

ama saatlerdir Bora yı bekliyor bugün için söz vermişlerdi en nefret ettiği şeydi iş konusunda ihmalsizlik birde sanki haklıymış gibi üste çıkmaya çalışıyordu karşısındaki adam

"bizim nasıl bir şirket olduğumuzu biliyorsun sırf canım istedi diye iş teklifini gözden geçirdim ama sen bir toplantıya bile gelemiyorsun hatta haber veremiyecek kadar sorumsuzsun da böyle biriyle asla iş yapmam"

bu tartışmayı dinleyen Rodinya ise sırf Boranın yanına geldiği için böyle olduğunu anlamıştı Rodinya kavgaya dahil olacağı sırada diğerleri sadece birbirlerine bakıyorlardı şaşkınca çünkü karşıların da esip gürleyen kişi Maran dan başkası değildi hala aynı sert adam hala otoriterdi çocukken de böyleydi Özge nin gözleri doldu tabi Eren ve Atlasın da ondan farkı yoktu hüzünle ve mutluluk karışımı bir şekilde bakıyordular

karşılarında senelerce abi dedikleri insana bu mümkün olabilir miydi senelerce birbirlerini aramışlar dı ama olmamıştı hiçbirşekilde hiçbir iz yoktu şimdi bir günde hem kardeşlerini hemde abi dedikleri insanı bulmuşlardı neydi kader mi yoksa aralarınada ki bağmıydı bu kadar güçlü olan

Rodinya o tarafa giderken Diğer üç arkadaş sadece şaşkınlıkla izliyorlardı

"beyefendi bu kadar abartmanıza gerek böyle bağırmaya hiç hakkınız yok ailevi bir durum du anlayışla karşılasanız ne olucak sanki ha çok istiyorsanız iş yapmazsınız olur biter bu kadar uzatmanın alemi yok"

Bora Rodinyanın ailevi demesiyle ona bakmış ve gözlerinin içi adeta parıldamıştı Maran duyduğu sesle arkasını dönmüştü

"siz kim-" demeye kalmadan ağzını açtığı gibi kapatmıştı şaşkınlıkla karşısında ki kıza bakıyor du olabilirmiy di hayır dedi kendi içinde onu bulamadım şimdi birden tesadüfen olamaz değil mi inkar ediyor du içinden o kadar uğraşmıştı küçük Rodinyasını bulmak için ama bulamamıştı şimdi o olamazdı imkansız dedi kendi kendine Rodinya karşısındaki adamın kendini bu kadar

incelemesinden rahatsız olmuştu ve açıkça belli etmişti bunu gören Bora hemen önüne geçmişti

"Maran bey iş iptal oldu o zaman size iyi günler"