Hide and seek

Κεφάλαιο 3ο

Ξυπνησα από τον μαλάκα με το nerf. Ήρθε και μας είπε ότι σήμερα δεν θα παιζαμε κρυφτό επειδή ήταν ελευθερη μέρα. Τέλεια. Θα κάνω όλη μέρα εξερεύνηση. Μας άφησαν να παμε βόλτα στο δάσος αλλά μας έχουν βάλει τσιπάκι οπότε ξέρουν που βρισκόμαστε και ειμαστε υποχρεωμένοι να γυρισουμε στο σπίτι μετά από μερικές ώρες. Εγω δεν πηγα βόλτα αλλά έκανα εξερεύνηση μέσα στο σπίτι. Ευτυχώς το τσιπακι έβγαινε ευκολα οποτε απλα το έβγαλα και το έθαψα έξω. Ήθελα να μάθω περισσοτερα για αυτή τη Ζέτα. Κάτι μου θυμίζει αυτό το ονοματεπώνυμο. Το επώνυμο της μου ακουγεται τόσο γνωστό. Πραγματικά. Είμαι σίγουρη ότι ξέρω άτομο που έχει αυτό το επώνυμο. Συνέχισα το ψάξιμο και βρήκα και άλλο ένα γράμμα από εκείνον τον Αλεξ. Το γράμμα έλεγε:
Σε ευχαριστώ πολυ που θα με φιλοξενήσεις. Πρέπει να φυγω απο αυτο το σπίτι και μάλιστα κρυφά. Θα φυγω σήμερα στις 3 τα ξημερώματα. Σε αγαπάω παντα.
Πήρα γρήγορα το γράμμα και το έβαλα εκεί που είχα κρυψει και τα υπόλοιπα πραγματα. Συνέχισα την εξερεύνηση και βρήκα ένα κρανίο μεσα σε ένα ξύλινο, σκονισμενο σεντούκι. Το πηρα στα χέρια μου με προσοχη για να μην το σπάσω. Το τυλιξα με ένα σεντόνι που βρήκα στο πατωμα και το έβαλα μαζί με τα υπόλοιπα πραγματα. Κοίταξα το ρολοι μου. Είχα ακόμα παρα πολυ ώρα για να ψάξω. Υστερα πηγα να τσιμπήσω κάτι και μετά πηγα για ψάξιμο σε ένα δωμάτιο που δεν ειχα ξαναπαει. Ήταν αρκετά σκονισμενο και είχε ελάχιστα έπιπλα μέσα. Είχε ένα στρωμένο κρεβάτι, ένα κομοδίνο με μια καμένη λάμπα και ένα βιβλίο, μια άδεια ντουλάπα και έναν καθρέφτη. Δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο. Πηγα να φυγω μέχρι που είδα ένα σεντουκι το οποίο ήταν πανω στην ντουλάπα. Το πηρα και ξεκίνησα το ψάξιμο. Βρήκα ένα ζευγάρι μαυρα γάντια, ένα μαυρο καπέλο με τουλι και μερικά χειροποίητα καλλυντικά. Τα καλλυντικά ήταν: Μια σπασμένη μπεζ σκιά, ένα φουξια ρουζ, ένα μαυρο μολυβι ματιών και ένα κόκκινο κραγιόν. Αυτή η Ζέτα πρεπει να φορουσε αρκετά καλλυντικά. Συνέχισα να ψάχνω στο σεντουκι και βρήκα ένα σκονισμενο άσπρο φόρεμα με ξεραμμενο αίμα. Αυτό δεν μπορουσα να το παρω μαζι μου οπότε το αφησα. Βρήκα και αλλά πραγματα στο σεντουκι. Βρήκα έναν κουβά με μαυρη μπογιά. Μάλλον με αυτόν κάλυψε κάποιος την κάμερα. Το θέμα μας είναι ποιος. Βρήκα και μερικά ακόμη μικροπραγματα. Βρήκα ένα άρωμα. Το μυρισα. Αυτή η μυρωδιά με στέλνει άλλου. Με στέλνει στο παρελθον. Με στέλνει στο σπίτι μιας θείας μου. Φορουσε παντα ένα τέτοιο άρωμα. Όταν ήμουν μικρή πηγαινα συνέχεια στο σπίτι της. Ήταν αδελφή της μαμάς μου. Μετά από τον θάνατο των γονιών μου, δεν την ξαναειδα ποτε. Ποτε δεν έμαθα τον λόγο που σταμάτησα να την βλέπω. Μια μέρα, πηγα μόνη μου σπίτι της για να την δω μετά από χρόνια. Το σπίτι όμως δεν ήταν εκεί. Ήμουν σίγουρη πως βρισκόμουν στο σωστό μέρος αλλά ή έκανα λάθος ή το σπίτι είχε γκρεμιστεί. Δεν ξέρω. Εχω να την δω παρα πολλα χρονια. Ποτε δεν ξανά έμαθα νέα της από τότε. Συνέχισα να ψάχνω και βρήκα ένα βραχιολι με μια αφιέρωση. Έγραφε: Σε αγαπουσα, σε αγαπάω και θα σε αγαπάω για πάντα.
Αυτά είχε μέσα το σεντουκι. Το αφησα στην θέση του αλλά πηρα από μέσα τα καλλυντικά, το βραχιολι, το άρωμα και το βιβλιο που ήταν στο κομοδίνο. Τα έβαλα μαζί με τα υπολοιπα πραγματα. Έφυγα και πηγα να ξεθαψω το τσιπακι. Ξέθαψα το τσιπακι και το έβαλα προσεκτικα την μπλουζα μου. Έκλεισα την τρυπα και βρήκα την Εβίτα.
"Γεια σου Εβίτα!"
"Γειαα! Δεν σε είδα καθόλου σήμερα! Που χάθηκες εσυ;"
"Ήθελα να κάνω μια βόλτα μόνη μου. Με χαλαρώνει να περπαταω μόνη μου. Σκέφτομαι διαφορά πραγματα και εξερευνω τις σκέψεις μου."
"Καλά έκανες. Και εγώ το ίδιο έκανα. Και εμένα με χαλαρώνει. Μου αρέσει να αναλυω μόνη μου τις σκέψεις μου. Έχει πλακα."
"Όντως είναι ωραία αίσθηση. Πάμε μέσα σιγά σιγά; Θα αργησουμε."
"Καλά λες. Πάμε."
Πηγαμε στο σπίτι και μπήκαμε μέσα στο δωμάτιο. Ήμουν πολυ κουρασμένη. Έφαγα κάτι και μπουκαρε μέσα ο τυπος με το nerf.
"Λοιπόν απ'οτι βλέπω είστε όλοι εδώ. Αυριο συνεχίζουμε κανονικά το παιχνίδι. Τώρα δεν φευγει κανεις από εδώ. Θα έχετε ελευθερη μέρα μια φορά την εβδομάδα."
"Εντάξει. Να σου πω εσένα πως σε λένε; Βαρέθηκα να σε λέω ο τυπος με το nerf."
"Να λείπουν τα σχόλια. Οδυσσέα με λένε, για να σου φυγει και η απορία. Εσένα για να μην σε λέω η βλαμμενη που μου σπάει τα νευρα πως σε λένε;"
"Βουλωσε το. Άνια έχεις; Μαριάννα με λένε στο έχω ξαναπεί."
"Καλά γατάκι ηρεμια."
"Δεν μας χέζεις ρε ηλίθιο;"
"Λοιπόν γατάκι φευγω. Καληνύχτα."
"Μην με ξαναπείς γατάκι. Κατάλαβες ψιψινε; Αντε καληνύχτα."
"Και εσυ μην με λες ψιψινο. Τέλος παντων καληνύχτα."
"Καληνύχτα."
Ο Οδυσσέας έφυγε και εγώ έπεσα κατευθείαν για υπνο.

Πως σας φάνηκε το νέο κεφάλαιο; Λοιπόν καταρχάς να πω ενα μεγαλο ευχαριστω στην agapiv_ που μου εδωσε μια ιδέα για την ιστορία. Δεν την έχετε δει ακόμα απλά έχω κάνει έναν προλογο σε αυτό το κεφάλαιο. Θα την δείτε στα επόμενα κεφάλαια. Η ημερομηνία σήμερα είναι 2/4/2023. Φιλακιαααα!!!❤❤❤