Hide and seek

Κεφάλαιο 10

Η ημέρα του σχεδίου

Ξυπνησα το πρωι και πηρα τηλέφωνο τον Οδυσσέα.

"Καλημέρα αγάπη μου! Είσαι έτοιμος;"

"Πανέτοιμος"

"Σε 10' απέξω από το σπίτι;"

"Ναι."

"Μην ξεχάσεις το όπλο."

"Οκει! Τα λέμε!"

Έκλεισα το κινητό μου, ντυθηκα, πήρα το όπλο και βγήκα από το σπίτι. Έφτασα στο σημείο και καθώς περιμενα τον Οδυσσέα, δυο τυποι με βουτηξαν και κάτι μου έβαλαν στο προσωπο. Το εισεπνευσα και μετά όλα μαυρα....

Ξυπνησα δεμένη σε μια καρέκλα με τον Οδυσσέα και την ελενα από πανω μου.

"Τι έγινε Μαριάννα; Ήθελες να με σκοτώσεις; Πιστευεις οτι ειναι τοσο ευκολο;"

"Μαριάννα μωρό μου μάλλον είσαι αρκετά χαζη για να πιστεψεις ότι εγώ σε θέλω και σε αγαπάω"

Τα άκουγα όλα αυτά και δεν μπορουσα να σταυρωσω λέξη. Ο Οδυσσέας φίλησε μπροστά στα μάτια μου την Έλενα, εκείνη με κοιταξε με ένα υποτιμητικο υφος και έβγαλε ένα όπλο.

"ΟΧΙΙΙ" ουρλιαξα.

Άνοιξα τα μάτια μου και σοκαρισμένη κατάλαβα ότι ήμουν πανω στο κρεβάτι μου. Δηλαδή όλα αυτά που είδα ήταν ένα όνειρο; Εκείνο το παιχνιδι, η Ζέτα, η Εβίτα, ο Οδυσσέας και η Έλενα ήταν ψέμα; Είναι το πιο περίεργο όνειρο που έχω δει.

"Αγάπη μου είσαι καλά;" ρώτησε η μαμά μου αναστατωμένη.

"Ναι απλά είδα έναν εφιάλτη."

"Τέλος παντων ελα να φας έφτιαξα τοστακι."

"Εντάξει!"

Πήγα στην κουζίνα, έφαγα και πηρα την τσάντα μου. Στον δρόμο για το σχολείο βρήκα κάτω στο πατωμα ένα χαρτάκι. Ελεγε
"Call this number if you want to die but not alone"
Ναι καλά δεν κάνω την ίδια βλακεια. Πήρα το χαρτάκι και το πεταξα στα σκουπίδια...

ΤΕΛΟΣ

Και ναι λοιπόν η ιστορία έφτασε στο τέλος της. Η αλήθεια είναι ότι όταν την ξεκίνησα δεν είχα σκοπό να τελειώσει έτσι αλλά πλεον έχω ξεμείνει από ιδέες και επίσης θεωρώ ότι δεν εκανα καλή δουλειά σε αυτή την ιστορία. Έτσι, με μεικτά συναισθήματα, πήρα την απόφαση να είναι αυτό το τέλος. Ευχαριστώ πολυ για την στήριξη σε αυτήν την ιστορία. Τα λέμε στις άλλες ιστορίες!!!

29/7/2023