Bazen biz çocukların farklı farklı güzel düşleri vardır
bazı arzuları ama hayat bazen öyle farklı tanımadığımız
sonu belirsiz bir yola saptırır. Bu yol şansımıza ya iyi
masalları andıran cinsten olabilir ya da kabus gibi bir
hayatla burun buruna getirir. Bu yol eğer kötüyse kişiler
çeşitli bahaneler bularak kendini şuçsuz göstermeye
çalışır. Bu bahanelerden en bilineni “Kaderimiz
böyleymiş” olur. Aslında bizim tercihlerimiz hayatımızı
belirler yani hayatımız kişilerin kendi ellerindedir. O an
duygularımız mantığımız ilerisi için iyi olmayacak ve bize
ailemize ya da çocuklarımıza birer kötü hatıra olarak
kalır. Ama en güzeli doğru olan bu kötü olaylardan ders
çıkarıp önümüze bakmaktır. O zaman hayata karşı daha
güçlü ayakları üstünde zahmetsizce kalabiliriz en
önemlisi de kendimize hakkettiğimiz değeri, özeni
gösterir ve hayata karşı barışık olmamız bu bakış
açısıyla daha da kolay olabilir. Hani derler ya hayata
hangi pencereden baktığımız önemlidir diye bence bu çok doğru bir bakış açısı dediğim bu düşüncelerin
çoğunluğunda bu fikirden yola çıkar. Yani hayata karşı
olan tutumumuz başkaları belirlemez sadece etkiler.
Asıl hayata nereden ve nasıl bakacağımıza bizler kişiler
kendi karar verir. Ya bu kararlar hayatımızdaki
insanların etkisi ya da kendi istediğimiz için gerçekleşir.