“Aile” kavramı hayatımızda büyük bir önem taşır.
Çünkü ailede neyin eksikliğini hissedersek kendimiz
aramaya çalışırız. Bazen bu arayışlar sonuç bulmaz ya
da bulur ama istediğimiz gibi değildir hiç olmasaydı
daha iyiydi deriz bazen.
Reyhan’da ailesindeki eksik parçayı yani “baba
sevgisini” bulmak istedi hiç bilmediği bir duyguyu nasıl
aramaya uğraşır ki insan karşılaşsan bile farkına
varamayabilir. İnsanlara çabuk inanır bu duyguya sahip
olamayanlar. Birine güvenmek isterler kolayca arkasını
yaslayabilmeyi.
Hani derler ya kızlar babaya daha düşkün olur diye
bence babaya göre değişir. İyi babalara diyeceğim yok
bu söz onlara yakışır ama öyle olmayan babalarda var
tabi ama diğer tarafta durum hiçte öyle olmayabilir.Babanız sizi sevmiyorsa, değer vermiyorsa
en önemlisi görmezden geliyorsa ya da görmek dahi
istemiyorsa işte bu söz onlara layık değildir.
Düşünsenize bir baba evladına sevgi göstermezse
bunun sonucunda çocuklar ilerde dış çevrede bu sevgiyi
arayışa girer. Bazen başarılı olursun bazen yenik
düşersin. İşte Reyhan'da bu arayışa girdi ama ne yazık ki
hiçbir şey düşündüğü gibi olmadı. Hayat karşısına öyle
olmadık sürprizler çıkardı ki o bile bu kadarını tahmin
edemezdi. Yaşadığı olaylar ona yalnızlık , çaresizlik,
korku ve değersiz hissetmesine yol açtı.
Artık bir yerden başlayalım ne dersiniz?
