YIboដើរមកជិតលើកទូរស័ព្ទដាក់លើតុដែលគេអង្គុយនោះ
«ដោះដូរ!! អ្វីទៅ?»Zhanផ្ទួនពាក្រពាក្យYiboទើបសួរទៅអ្នកម្ខាងទៀត
«ខ្លួនរបស់ឯង យ៉ាងមិនដែល»រាងក្រាសនិយាយបែបនេះធ្វើZhanងាកមើលមុខគេយ៉ាងលឿន
«គឺ..គឺ បាន លោកឲ្យទូរស័ព្ទមក»អស់ជម្រើសមានមានតែព្រមតាមគេសិន ចាំរកដំដោះស្រាយតាមក្រោយ
«ដើរមកយកខ្លួនឯទៅ យើងមិនមែនអ្នកបម្រើឯងទេ»Yiboចង្អុលទូរស័ព្ទនៅលើតុខាងមុខគេនោះ
«នេះលោក...»Zhanនៅស្ទាក់ស្ទើមិនហ៊ានទៅយក
«យ៉ាងមិចប្តូរចិត្តហើយហេស៎ ចឹងមិនបាច់យកទេ»Yiboបម្រុងយកទូរស័ព្ទមកវិញតែត្រូវZhanឃាត
«មិនមែនចឹងទេ ខ្ងុំទៅយកក៏បាន»Zhanថាហើយក៏ដើរទៅយកទូរស័ព្ទនៅលើតុនោះ Yiboឃើញបែបនេះគេញញឹមបែបអ្នកឈ្នះ
«ហាស...!»Zhanរៀបយកទូរស័ព្ទហើយរាងក្រាសទាញគេមកអង្គុយលើភ្លៅ
«លោក...»Zhanខំរើចេញពីដៃរាងក្រាស តែកាន់រើកាន់តែរឹតខ្លាំង មានតែនៅស្ងៀមឲ្យគេអោបតាមចិត្ត
«ក្រែងឯងចង់Callទៅបងស្រីឯងហេស៎ មិនឆាប់តេទៅ»Yiboនិយាយតែមាត់ទេតែដៃវិញសើយអាវរបស់Zhanស្ទាប់ពេញខ្លួនរាងតូច។។Zhanរឹងខ្លួនតែខំតាំងស្មារតីទាញទូរស័ព្ទមកតេទៅYangmi
ងាកមកមើលYangmiនេះវិញគេព្យាយាមតេទៅZhanតែគ្មានការឆ្លើយតបឡើយ គេស្ទើតែស្រែកយំម្តងៗហើយចប់រឿងមួយចូលរឿងមួយ
Ring....Ring
Yangmiអង្គុយស្លុងអារម្មណ៍សុខៗគេលឺសម្លេងទូរស័ព្ទហើយក៏ប្រញាប់យកមើលឃើញថាមិនស្គាល់ ដំបូងគេមិនលើកទេ តែដោយឃើញតេមកច្រើនដងពេកទើបគេដាច់ចិត្តលើក
« Hello ! អ្នកណានិង»Yangmiលើកទូរស័ព្ទហើយសួរទៅអ្នកម្ខាងទៀត
«Hello! បងmi»Zhanពេលលឺសម្លេងបងស្រីខ្លួនហើយធ្វើឲ្យគេអួលដើមក៏និយាយមិនចង់ចេញ
«Zhan..!នេះអូនមែនទេ អូនបាត់ទៅដឹងទេម៉ាក់បារម្មណ៍ពីឯងណាស់»miក៏ដូចZhanដែលតែខ្លួនជាបងត្រូវនិយាយស្រទន់មិនស្រែកដាក់ប្អូន
«បងកុំបារម្មណ៍អី គឺខ្ងុំមកដើរលេងទេ ដោយសាមិត្តអូនប្រញាប់ពេកទើបមិនបានប្រាប់បង ហើយណាមួយទូរស័ព្ទអូនបាត់ទៀត»Zhanនិយាយទាំងខំទប់ទឹកភ្នែកព្រោះគេមិនធ្លាប់កុហកបងគេទេនេះលើកទីមួយហើយ
