ពេលនេះZhanមិនអាចធ្វើអ្វីបានមានតែទឹកភ្នែកនៅស្ងៀមឲ្យYiboរុករើខ្លួនគេតាមចិត្ត
«ហាស..ឈឺកុំខាំ»Zhanស្រែកភ្លាមពេលYiboខាំក៏របស់គេ
«ឯងដឹងទេឯងកាន់តែឈឺចាប់យើងកាន់តែសប្បាយចិត្ត»Yiboនិយាយដោយសម្លេងត្រជាក់
«លោកចាំទុកថ្ងៃដែលខ្ងុំចេញពីទីនេះបានគឺជាថ្ងៃដែលលោកមិនឃើញមុខខ្ងុំជារៀងរហូត»Zhanនិយាយទាំងបិទភ្នែកនិងទឹកភ្នែកជ្រាបចុះមក
«ហឺុស ! ចឹងថ្ងៃនេះយើងចង់ដឹងថាឯងខ្លាំងប៉ុន្នាបានមានគំនិតចង់ចេញពីនេះ ហើយចាំដូចគ្នាថាទីនេះជាឋាននរករបស់ឯង»Yiboថាហើយក៏ញាមញីកញ្ចឹងក៏របស់Zhan
ខ្វាក...អាវដែលនៅលើខ្លួនZhanត្រូវដៃក្រាស់ចាប់ហែកបញ្ចេញសាច់សខ្ចីដែលធ្វើឲ្យគេកាន់តែពុះកញ្ចៀល។។ឯZhanបានត្រឹមតែទឹកភ្នែក
«ហឹម..»Yiboបោសអង្អែលពេញខ្លួនរាងតូចហើយគេក៏មកបឺតជញ្ជក់មាត់រាងតូចតែZhanមិនព្រមហើបមាត់ធ្វើឲ្យYiboខឹងក៏ខាំមាត់របស់គេចេញឈាមតិចៗ
«ហាស..ឈឺ»Zhanស្រែកឡើងពេលត្រូវរាងក្រាសខាំ
Yiboមិនបានខ្វល់និងសម្លេងឈឺចាប់របស់Zhanទេព្រោះពេលនេះគេកំពុងឈ្លក់វង្វេងនិងរាងកាយនេះហើយYiboចាប់ផ្តើមប្រលះអាវរបស់ខ្លួនម្តងមួយគ្រាប់ៗរហូតអស់។។ពេលនេះគេទាំងពីរគឺខ្លួនទទេគ្មានអ្វីបិទបាំងទេ
«ត្រៀមខ្លួនណាក្មេងតូច»Yiboនិយាយឡើងធ្វើឲ្យZhanបាស់រោមខ្ញាក។។Yiboក៏ប្រតិបត្តការណ៍
រហូតដល់Zhanសន្លប់ គេទៅបន្ទប់ហើយដើរចេញពីCondoដោយមិនមើលZhanសូម្បីបន្តិច
+ព្រឹកថ្ងៃបន្ទាប់
Zhanបើកភ្នែកឡើងម្តងបន្តិចៗគេមើលទៅលើខ្លួរបស់គេឃើញសុទ្ធតែស្នាម ហើយក៏គិតឃើញដល់អ្នកដែលធ្វើឲ្យមានស្នាមនេះ
«អួយ. .»Zhanគ្រាន់តែកម្រើកខ្លួនបន្តិចក៏មានអារម្មណ៍ថាឈឺពេញខ្លួនទៅហើយ
ព្រូស...Zhanក្រោកថាទៅបន្ទប់ទឹកតែគេក្រោកឈរបានបន្តិចក៏ដួលលើឥដ្ឋតែម្តង
«ហេតុគេមិនសម្លាប់ខ្ងុំតែម្តងទៅ»Zhanនិយាយទាំងគ្មានកម្លាំងក្នុងខ្លួន
