Raslantı [Yuri]

Sevgi (9. bölüm)

[anyway anyway, slay again. Moral bozmak yok. Yazar-chan her şeyi gözünüze gönlünüze uygun bir şeyikde yapacak demek isterdim ama sadece kafama göre hareket ediyom. Neyse bunu dedikten sonra dilenmewk; HADİ OY VE YORUMLAR GELSİN BEBEĞİM) 

Sakura: Neye gülüyorsun aptal?

Yuma: Kızın senden kurtulacağını görünce gözleri parladı. *güler*                                                                       (aki: haklı piç)

Sakura: Eminim eminim. Kuo çağırdı sadece. Acil deyince endişelenmiştir.

Yuma: Tabii ne demezsin? Yine Fuji'ye gitmediyse bir şey bilmiyorum. Şu anda Kuo ile konuşup tuvalette Fuji'yi dinlemeye başlayacak. Onu senden bin kat daha iyi tanıyorum.

Sakura: O yeşille işi kalmadı onun. Benim sevgilim oldu bir kere. Onu öptüğümde evet dedi.

Yuma: Ay ay ne romantik(!).

Sakura: Hem aptal, sen o kızla birlikte değil miydin? Onlar konuşmayı kesti ikiniz samimi oldunuz.

Yuma: Sence o Fuji ile hiç uğruna arkadaş olur muyum? Ben? Sadece ikisini birbirinden soğutacaktım ama kendileri halletti.

Sakura: Aynen öyledir.

Yuma: *Sakura'yı belinden tutup kendine çeker ve kulağına fısıldar* Bak, sevgilisiniz diye seni seviyor sanma. Ai'yi biraz tanıdıysam sadece kalbi kırık olduğu için seni kabul etti. Yoksa senden de hoşlanmıyor. Gerçekçi ol. Ai, Fuji'nin sizi izlediğinin de farkındaydı. Sadece seni ve kendini kandırdı. Kendisine acı çektiren Fuji'den intikam almak da istediği için, seni kullandı. Gerçekten kullanıldığının farkında değilsin. 

(aki: düşünsenize bi anda Yuma'yı  Sakura'ya aşık ediyorum falan sadece Ai'ye rol yapıyor, yumasaku cular delirir OKIJUHYGTFRDESDRFTGYHUJK)

Sakura: *sinirlerin ve Yumayı yakasından tutarak bakışları birbirlerine denk gelecek şekilde tutar* Bak, Ai beni sevmeseydi onu öpmeme izin vermezdi. İntikam için başkalarının duygularını kıracak biri de değil. Sende çok bildiğini zannederek kendini kandırıyorsun şu an.

Yuma: *onu bırakır ve ittirir. "göreceksin aptal" gider.*

Sakura: *sinirle sırasına oturur ve kafasını sıraya gömer*

**onlar konuşurken çoktan zil çalmıştır. Nöbetçi öğrenci gelir, tahtaya bir şeyler yazıp çıkar. Tahtada "müzik hocanız, tiyatro gösterisinde. Dersiniz boş." Yazıyordur. Herkes mutlu olarak geri çıkar.**

**o sırada yuma, zili aldırmaz ve lavaboya gider. Ai ordadır. "biliyordum!" der. Aklına bir plan gelir. Şu anda duygusal olduğu için hislerinin devreye geçmeyeceğini düşünür, bir anda Ai'nin ağzından tutarak onu çeker ve sürükler. Az ilerde onu bırakır.**

Yuma: Acil olan Fuji'yi izlemek miydi?

Ai: Y-YUMA! KORKTUM! İNSAN BİR DÜRTER!

Yuma: Tamam, cevap ver hadi.

Ai: H-hayır değildi!

Yuma: Neydi?

Ai: Sadece! Ş-şey!

Yuma: Neyse anlayacağımı anladım ben. Sen bu arada aptalsın. Sakura'yı sevmediğini ikimiz de biliyoruz.

Ai: Bu seni alakadar etmez Yuma.

Yuma: N-NASIL ETMEZ?! DELİRDİN Mİ SEN?! SAKİN OLMAYA ÇALIŞIYORUM AMA BAK! *derince bir nefes alır* Bak. Gerçekten hiçbir şey bilmiyormuş gibi davranman... Ahh... Gerçekten delirtiyorsun beni. Sanki ben hiçbir şey yapmamışım, bilmiyormuşum gibi... hiçbir şey yaşamamışız gibi...

Ai: (bir de sen başlama!) Üzgünüm dedim Yuma. Kaç kere diyeceğim? Ben ikinizi de sevmiyorum. Ne o, ne sen.

Yuma: *Ai'den uzaklaşır* Peki Ai... Ancak şunu diyeyim. Fuji seni sevmiyor... *koşarak gözden kaybolur*

Ai: *şaşırır* cidden mi..? oh... kalbimin kırıldığını hissediyorum... *öylece sallana sallana sınıfa gider. Sınıfa girer ve sırasına oturur. Anında yanına Sakura gelir.*

Sakura: Sevgili-! Aİ?! NE OLDU??? NEDEN AĞLIYORSUN?!

Ai: Oh... *gözyaşlarını siler* bir şeyim yok.

Sakura: ... *Ai'nin kucağına oturur* bana her şeyi anlatabilirsin sevgilim. *ona sarılır.*

Ai: *rahatlar ve ona sarılır* Teşekkürler. Sevgilim..? (çok garip geliyor)    

(aki: ilgi orospusu Ai.)

Sakura: AWWW *onu öper* SEVGİLİM!

Ai: (I-ıy...) *sahte gülümseme*

**Yuma onları izliyordur. "iğrenç, şunlara bak. Onun yerinde ben olmalıydım..." diye geçirir. Daha sonra lavaboya, Fuji'nin yanına gider.**

Fuji: *belli belirsiz* aptal aptal aptal aptal...

Yuma: *yanına eğilir* kalk artık. Hasta olacaksın. Neredeyse 2 derstir ağlıyorsun. Gözlerin bir hortlağınkinden farksız.

Fuji: *zorlanarak Yuma'ya bakar* Acı çekiyorum Yuma-chan... Kalbime bıçak sokulup çevrilmiş gibi. Ölmek istediğimi hissediyorum. İğrenç.

Yuma: *onu kaldırır ve kucaklar* yeter artık Fuji. Cidden hasta olacaksın. *revire götürür*

Fuji: ...

**revire giderler ve sakinleştirici verilir**

Hemşire: Biraz dinlen. Sonra eve git.

Fuji: T-tamam.

Yuma: Gerçekten bu hal ne Fuji..?

Fuji: B-bilmiyorum... Başım çok ağrıyor...

Yuma: 2 saat e yakındır, ağlıyorsun. Normal. Normal de ağlaman normal değil. Seni bu hale ne getirdi?

Fuji: *duraksar. Ardından zorlanarak konuşur* Ben... Gördüm... O ikisini. O anda hissettiğim şey...

Yuma: Tamam, anladım. Kendini zorlamana gerek yok. (aptal... umarım yalanımı ortaya çıkarmazsın velet.)

***o dinlenirken Ai ve Kuo;***

Ai: BIRAK GİDEYİM! SADECE BAKACAĞIM KUO!

Kuo: HAYIR Aİ! SAÇMALAMA! SEVGİLİN VAR ARTIK, BIRAK ONU!                                                                                      (aki: adam haklı)

Ai: *gözlerinden yaşlar süzülür* lütfen...

Kuo: *onu tutmakta zorlanır ve ancak tüm kolu ile onu kavrar* HAYIR!

Ai: Özür dilerim... *onu ittirir ve revire doğru koşar*

Kuo: Aİ HAYIR! *peşinden koşar*

Ai: *nefes nefese revire varır ve ona bakar. "Senin ne işin var burda..?" diye düşünür ve onları dinler.*

Yuma: Cidden mi Fuji-chan?

Fuji: Evet Yuma-chan. Ondan hoşlanmıyorum.                                                                                                           (aki: vurduuuuu ve pot kırdıııı)

Ai: (bir dakika. Hayır hayır hayır. Yuma yalan söylememiş miydi?..) *hızla sınıfa döner. Yolda Kuo'yu da görür. Onunla sınıfa giderler. Ai her şeyi anlatır*

Kuo: Vay be Ai'm... Olsun be. Sakura var hem. En azından seni seviyor.

*sınıfa girerler ve Sakura, Ai'ye sarılır*

Kuo: Ben gidiyorum. Görüşürüz.

*zil çalar* ((teneffüs))

Sakura: Sevgilim nasılsınnn? 

(aki: bi git aq)