1.Bölüm

231 10 7
                                    

1923

Türkiye babasının ölümü üzerine çok üzülmüştü. Nedeni belirsiz bir şekilde günlük yazmak istedi ve çarşıya gidip beyaz kırmızı bir defter aldı. Parasını verdi ve evine geri döndü. İmzalaması gereken dosyalar ile uğraşıyordu. Dosya işleri bittikten sonra, günlük aldığını hatırladı. Günlüğü eline aldı ve bir kaç parça bir şey yazdı;

"Bu gün günlük aldım"

Günleri bomboş geçiyordu, aklına yazacak bir şey gelmiyordu, bir şiir yazmak istedi sonra vazgeçti. Ne yapacağını bilmiyordu. Aklına birden bir şimşek çarptı ve babasının ona söylediği sözleri hatırladı "Lokum ye evladım lokum ye" neden lokumu hatırladı herneyse zaten lokumu severdi, mutfağa doğru yürüdü, bir tabağa lokum koydu ve geri odasına girdi. Ama girdiği gibi mutfaktan bir ses geldi, sinirlendi "HANGİ SALAK BENİM EVİME GİRERKİ!" dedi içinden. Eline odasında bulundurduğu cam şişeyi alarak mutfağa sessiz bir şekilde ilerledi. Kapını yanına gitti ve Yunanistan balığının, Türk lokum ve baklavasını çaldığını gördü. Türkiye sinirlendi ve birden koşup cam şişeyi kafasına vurdu. 

Yunanistan : Ağhhhh

Türkiye : LAN MAL MISIN NE GİRİYON!

Yunanistan : SANAMI SORCAM LAN!

Türkiye : EV BENİM OLM!

Yunanistan : LAN BAĞIRMA

Türkiye : SANAMI SORCAM LAN! BIRAK BAKLAVAYI.

Yunanistan : O BAKLAVA DEĞİL BAKLAVAKİ.

Türkiye : NE BAKLAVAKİSİ AMK

Yunanistan : Tamam boş yaptık ben bunları çalayım gideyim he ne dersin?

Türkiye : Tabiki al git 

Yunanistan : Cidden mi?

Türkiye NAH çeker ve hemen eline geçen bir şeyi Yunanistan'nın kafasına vurur. Orada bayılmış olan Yunana bakar derin bir iç çeker. 

Türkiye : Osmanlı tokadı atsam daha mantıklıydı.

Yunan nın elindeki baklavayı alır ve yerine koyar. Yunanı ise koltuğa bağlayıp uyanmasını bekler.

~Bölüm Sonu~



İSİMSİZ YILDIZ [COUNTRYHUMANS]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin