6. bölüm

3 1 0
                                    

Selamünaleyküm umarım ilerde okunmalarım artar🙏🙏🙏👋
Neyse boş yapmayım devam edeyim

Yazardan~

İçeride olmadığını görünce kaçtığını anlamıştılar. Onu bulmaktan başka yapacakları bişe yoktu. (Saygı duyabilirsiniz mesela aq) aceleyle evden çıkıp karakola gittiler iyi bok yediniz aq şikayetçi olup geri geldiler. Oğullarını bulmak istiyorlar çünkü onu o çocuğa birakmak istemiyorlar.(bu aile sıkmaya başladı biraz daha bunları yazarsam kendimi öldürürüm heralde jdjdnnxnrnd)

Ege'nin anlatımı ~

Akşam olup Emre'nin annesi ve babası evde oturmuş film izliyordular. Bunu daha fazla saklamak istemediğimiz için gidip herşeyi onlara anlatacaktık. Oturma odasına odasına ilerleyip oturduk.

-anne baba bizim size anlatmamız gerekenler var.

İkisinin yüzüne bize döndü

"Hayırdır inşallah oğlum"

- Hayır mı orasını bilmiyoruz ama size söylememiz lazım

"Ee çatlatma insanı "

+ ben aslında evden kaçtığım için burdayım

"Nasıl niye kaçtın?"

+buraya geldiğim gün yüzümdeki yaraları babam yaptı. Beni darp etti.

"NIYE AMACI NEYDI"

-sakin ol baba Egeyi dinleyelim

+ o günün gecesi babam benim eşcinsel ve Emreyle sevgili olduğumu öğrenmiş. Karşı geldi bende ona kafa tutunca sonuç bu oldu beni odaya kapattı bende Emre'yi aradım gelip beni aldı

- daha doğrusu kaçırdım diyelim

O sırada kapı çaldı Melek anne kapıya bakmaya gittiğinde karşısında polisleri beklemiyordu bi süre sesi çıkmadı merak ettiğimiz için kapıya doğru ilerledik polisleri görünce durduk.

"Emre akın hakkınızda adam kaçırmaktan suç duyurusu var bizimle karakola gelmek zorundasınız"
Polisin dediğiyle birbirimize baktık daha sonra ben lafa atıldım "ne adam kaçırması polis bey" "üzgünüm efendim ama bizimle karakola gelmek zorundasınız lütfen zorluk çıkarmayın". Emre bana bakarak ilerlemeye başladı. Emre polis arabasıyla bizde metin amcanın arabasıyla gittik.

Karakola geldiğimizde babam ve annem orada bizi bekliyordular sanki beni görür görmez ayağa kalktılar. "Oğlummm" annem gözleri dolu bir şekilde bana doğru geliyordu niyeyse çok samimiyetsiz gelmişti. Bana sarılacakken kendimi Emre'nin arkasına sakladım. "Çabuk buraya gel Ege" babamın gözlerine bakarak olumsuz anlamda kafamı salladım. Babam sinirden kafayı yiycek gibi duruyordu. "Asla sakın benim bundan sonra size geleceğimi düşünmeyin" Diyince hepsi birden baba baktı. Çok geçmeden babamı ikna etmiştik şikayetini geri çekti.

Babam onlarla eve gitmemi istiyordu ama kabuk etmemiştim. Emreyle tekrar onların evine dönmüştüm.

Sabah olunca erkenden kalkmıştım bugün Emreyle birlikte babamlarla konuşmaya gidecektik. Kahvaltı yaptıktan sonra hazırlanıp evden çıktık. Giderken telefonuma bildirim geldi açıp gelen bildirime baktım gruptandı.

                       Anormaller grupu

                     Caniko, Hasanko, Fatihko

Fatihko:
Ege bro nerdesin niye gelmedin iki gündür okula?

                                                                                          ben:
                                                    Pek müsait değilim ondan

Hasanko:
Hayırdır ne oldu kötü bişe değil umarım

                                                                                           Ben:
                     Şu sorunlarım bi çözülsün anlatcam kanka
                                                                                  Bekleyin

Caniko:
O adamla mı sorunların var?

                                                                                          Ben:
                           Hayır onla bi sorunum yok sorun ailem.
                                          Neyse kapatmalıyım görüşürüz

Emre bana bakınca kim demek istediğini anladım."bizimkiler okula gitmeyince merak etmişler" anladım dercesine kafasını salladı. Evin önüne gelince  elim ayağıma dolandı. Emre yanıma gelip destek olurcasına elini omzuma koydu. Evin kapısını çaldığımızda annem açtı kapıyı. "Oğlum ne arıyorsunuz burda?" "Konuşmaya geldik " babam  arkadan "kim gelmiş hanım?" Bizi görünce duraksayıp kaşları çatıldı. "Ne işiniz var burada?"."Konuşmaya geldik" "benim sizinle konuşacak bişeyim yok" "ama bizim var umursamasan bile lütfen dinle". Sessizliği bozan annemin sesiydi "hadi içerde konuşalım ben dinlemek istiyorum". "Hadi geçin içeri" dedi babam. İçeri girip oturma odasına ilerledik. Ben Emre ile yan yana babam ve annem karşımıza oturdu.

"Çay ister misiniz oğlum?" "Gerek yok anne sağ ol". "Anlat hadi neyi bekliyorsunuz?". " baba biz bildiğin üzere sevgiliyiz ve ben ayrılmayı düşünmüyorum kabullenmek istiyorsanız beni böyle kabullenin lütfen sizden başka bişe istemiyorum". "Bunun için mi geldiniz buraya şimdi gidebilirsiniz" konuşmayı Emre devraldı. "Bakın Mert amcacım anlıyorum sizi oğlunuzu bir erkekle görmek istemiyorsunuz ama elinden gelen bişey yok lütfen biraz anlayış gösterin isterseniz ailemle gelebilirim birbirimizi daha derinden tanırız ama eğer kabul etmiyorsanız ben oğlunuzu burda bırakmam bilesiniz" babam biranda ayaklanıp Emre'nin üstüne gelmeye başladı.

"Sen beni tehdit mi ediyorsun?". "Estağfurullah ben öyle demedim sadece oğlunuzu benden ayırırsanız onu bırakmam dedim" bende ayağa kalkıp babamın karşısında durdum. "Evet Emre doğruyu söylüyor bende onu bırakmam kabul edecekseniz bizi böyle kabul edin etmiyorsanız da sorun değil"

"Bak hanım büyüttüğüm çocuğa bak çabuk ibneni de al ve defol evimden". "Sevgilim hakkında düzgün konuş" Diyince Emre de ayaklanıp tuttu beni. "Döv tam olsun ibnesiniz işte" "yeter mert!" Annemden gelen sesle ona döndük "sen karışma hanım" "niye ben karışmıyorum o benimde oğlum" " bu zamana kadar bana düzgün ebeveynler oldunuz mu ki şimdi benim kimi sevdiğim sizi ilgilendiriyor" "defol gözüm görmesin sizi" "bende size meraklı değilim hadi gidelim Emre" Emre'nin elini tutup evden çıktım gözlerim dolmuştu dışarı çıkınca kendimi daha fazla tutamadım ve ağladım. Emre fark edince önüme geçip ellerimden tuttu.

-bebeğim ağlama barışırsınız merak etme

+bilmiyorum niye bu kadar canımı yaktı

Emre bana sarılınca bende karşılık verip sarıldım. Etraftaki insanları umursamadan.

Yazardan~

Mert amca camdan onları izliyordu geri çekilip " terbiyessizler şimdi de herkesin içinde sarılıyorlar" "yaptığımız doğru mu sence?" "Niye yanlış olsun nerde görülmüş iki erkeğin sevgili olduğu". "Yine de o bizim oğlumuz bu zamana kadar ona doğru düzgün sevgi vermedik o da kendince sevgi bulmuş saygı duymamız gerekir" "sen duyarsan duy ama benden bekleme" "biraz olsun sev şu çocuğu" "dedi oğlunu bi kez sevmeyen kişi" "sen çok mu sevdin sanki" "of yeter be ne haliniz varsa görün"

Bölüm sonu...

homofobik ailem -GayHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin