BENİM YILDIZIM

~1~

Ben nazlı Özdemir bu hikaye benim hikayem buraya yazmak size anlatmak istedim zaten herkes başından beri biliyordu ama tek bilmedikleri ondan sonrasiydi

Gene bir pazar günü annemle kavga etmiştim sinirim bozuktu eskisi gibi evlen diye tutturmustu kalbinde başkası varken ruhun bedenin ona aitken bunu nasıl yapabilirdim yapamazdim yapmadim da o beni bekledi karşılık beklemeden hemde bende onu beklicektim söz vermiştim kendime hem kendime hem ona 15 yıl beklemişti beni sadece izliyerek biz aynı yerdeydik ama o kadar yakın olamadık birbirimize ama o tüm herşeyimi neyi sevdiğimi neyi sevmediğimi sanki kitap okumuş gibi ezbere biliyordu üzgünken çikolata yerim mesala onu biliyordu heyacanlandiğim zaman sacimla oynardım onuda biliyordu sinirliyken anında gözlerim doluyordu bunu da bilip benim yanımda oluyor beni sakinleştirmeye çalışıyordu şimdi size bu adamı anlaticam herşeyimi bilip hiç bir şeyim olmayan adamı

Yıl 1996

Bir sabah işe gitmek için evden erken çıkmıştım oğlum Alican çoktan kahvaltısını yapıp okula gitmişti apartmandan çıkıp gene sevdiğim adamın dükkanının önünden gecicektim biliyor musunuz kokusu hala o dükkan da evet hala dükkanda hissediyorum 10 yıl geçti ondan ayrı ama evet hala kokusu burda Ferit abi vardı o bakıyordu dükkana bir şarkı açmış

Ne bir ses ne de haber gelmiyor artık senden
Öylece kalakaldım da deli hasretinle ben
Bir yabancı selamın ile hüzünlere daldım
Kendi ellerimle ben beni kederlere saldım
Sonunda bir oyuncak kara sevda aldım senden
Yani değişmedim hala öyle biraz çocuk kaldım

32 yaşındaydım şuan ergunu sevdiğim de 15 dim çocuktum yani çocukluk aşkı geçer gider diyorlardı bende gitmedi işte bitmedi arttıkça artı şarkıda dediği gibi yani degismedim hala öyle biraz çocuk kaldım ergunu sevdiğim gibi kaldım imkansız değildi belki bizim hikaye Allah nasip etmeyeceği şeyi hayal ettirmezdi bunu biliyordum elbet bir gün gene kavuşucaktik biz çok ayrıldık hep kavuştuk inanıyorum buna kavuşacagiz ben öyle dalıp giderken bunları düşünürken Ferit abi dükkandan çıkmış bana sesleniyordu
Ferit : nazlı iyi misin kızım
Ben kendime gelmiştim Ferit abiye dönüp gülümsedim " iyiyim iyiyim merak etmeyin teşekkür ederim sorduğunuz için iyi günler iyi işler diyip gülümsedim son bir defa dükkana bakıp iş yerime doğru gittim