KOUHAI 後輩

CHAPTER 13

Hinintay kong makapasok si Q sa loob kung nasaan si Mr Heckler bago nagsimulang tahakin ang daan papunta sa pinakamalapit na bilihan ng kahit anong paninda na may likido.I've came here once or twice so I know some of the stalls to visit.

Una kong pinuntahan ang perfume shop na mukhang marami ang bumibili.Agad na may lumapit sa aking babae.

“How may i help you,sir?”She politely asked.

“Anong best selling niyong perfume dito miss?”Tanong ko.

Ngumiti ang babae at iginiya ako sa harap ng mga perfume na nakalagay sa loob ng glass cabinet.

“Ito po sir.”Kinuha niya sa kahon ang perfume na ang sisidlan ay glass.“Para kanino po ang bibilhin nyo sir?We have various flavors of this one,good for different types of people.”

It looks normal from my point of view.The smell is good but quite generic.The lady doesn't seem fazed with the smell.Naroon parin ang maaliwalas nitong mukha at normal rin ang galaw ng kanyang katawan.Inilibot ko ang paningin sa paligid.Mukhang siya lang ang nagtatrabaho dito.Ibig sabihin everyday siyang in contact sa amoy ng mga perfume dito.If they are selling wist then this girl wouldn't look like this.Her eyes are normal,she doesn't wear that much make up so I can see that he has bright eyes.

“Magkano ang for men na gaya nito miss?”Tanong ko kahit wala naman akong planong bumili.

“300 yung lower price sir.500 yung malaki nito.”

“Ah okay.”Tumango ako at napatingin sa kawalan na parang nag-iisip.“Balik na lang ako dito miss.Tanungin ko lang ang kapatid ko kong gusto niya ng ganito.”

Ngumiti ako sa babae after I said my alibi at hindi na ito hinintay pang mag salita.I went out and watch the surroundings.

I mentally facepalmed.Bakit ang wist ang inuna ko?I should have prioritize the possible origin of the bomb who was planted on Chief Jean's car dahil malapit lang ako sa Cantrell City.

Ugh!Nameywang ako at nagsimulang maglakad.Napatigil na lamang ako ng biglang mag vibrate ang cellphone ko sa bag.Kinuha ko ito at tiningnan ang caller.

It's Mori senpai.

“Hello senpai.”Bati ko sa kabilang linya.

“Rai nasaan ka?”Bungad niyang tanong.

Napalingon ako sa paligid.Should I tell him my location?Paniguradong magtatanong na naman ito ng sandamakmak at hindi ko alam kung kaya ko itong sagutin lahat ng may katotohanan.

“Bakit senpai?Kailangan ba ako dyan sa station?”

He went silent.Narinig ko ang tunog ng pag spray niya ng alcohol.Naku naman!Hindi niya talaga makalimutang gawin ang mag disenfect.

“Hindi naman.May pinapasabi lang si chief na iwasang mag imbestiga mag-isa.The mastermind of his assailant probably know his workmates.Mag-ingat ka,Rai.”Paalala niya.

“Salamat senpai.”

“Ah nga pala.Dumaan ako sa apartment mo.Nasaan ka?Hinahanap ka ng landlord niyo.”

I awkwardly laugh.Naku naman!

“May pinuntahan lang.Sige bye senpai.”Binabaan ko siya ng tawag.

“Hoy Rai!Ra—”Rinig kong sigaw ni Mori senpai sa kabilang linya na hinayaan ko lang.

Ano kayang sasabihin ko dun na lumipat na ako ng tirahan?Paniguradong magugulat yon lalo pa at sa bahay ni Q ako lumipat. Continu

Nagsimula ulit akong maglakad.I cannot proceed with my investigation.I can handle it pero iiwas lamang ako sa posibleng masamang mangyari sa akin habang off duty ako.Mahirap na at baka madamay kahit ang department namin.I can't even tell Q that I agreed going here because I also have my own agenda.I can't tell him.I can't be honest to him and my conscience struck me.I can't be like this but I also have no responsibility to tell him.