Büyük Karışıklık(ABİLERİM)

17. Bölüm(BAYRAMA ÖZEL)

Marabalaaar. Uzun süre oldu maç derken sınav başladı, bu yüzden sürekli bölüm gelmiyor. Bi rahatlayalım sizi bölümsüz bırakmayacağım. O zaman bolume geçelim, elimden geldiğince uzun bir bölüm olacak.
○●●○●●○●●○●●○●●○●●○●

Şuan nerdeyiz dersiniz? Evet, evet karakol dediğinizi duyar gibiyim.

Nezarethaneye düştük. Benim zeki arkadaşım Evrenaskm ve canım kardeşim. Bu kavgayı başlatmasaydı biz burda olmayacakdık.

"Düştüm maphus damlarına öğüt veren çok olur. " Evren hala goygoy peşindeydi.

"Evren sus allah aşkına!" Dedim, o da bana dönüp.

"Ya Samiraskımm, zaten düştük şuraya dur da az bi eğlenelim ."

Biraz daha bekledikden sonra bi tane yakışıklı polis 'ABİ' geldi. Evet evet abi çaktırmayıın.

"Çıkabilirsiniz aileleriniz geldi."  Oyyy bi tırsma,  bi göt korkusu.

Biz sırayla dışarı çıktık. Karşıma ilk olarak Edis abi çıktı, koşarak ona  sarıldım. Uzun zamandır görmüyordum.

O da bana sarıldı.

"Oyy kız sen nerelerdesin kaç zamandır?"

"Ya neden bebek gibi davranıyorsun abi!"

Bunu dememle arkamdan bir öksürük sesi geldi. Eveeet gazamız mübarek olsuun.

Sinan, Selim ve Deniz abi gelmişti.

Kaya Bey gelmemiş miydi?

"Babam nerede?" Afferin benim akıllı kardeşim, zeki çocuğum benim. Bir gün telekinezi yoluyla anlaşacağımızı biliyordum.

"Murat abinin yanında." Selimin soğuk sesiyle bir kez daha gerçekliğe döndüm.

Beni hiçbir zaman sevmeyeceklerdi. Bu kanıya nerden varmıştım hemen anlatayım.

Ben gelmeden önce, coşkuyla konuşulan oturma odasına, ben gelince herkesin  susması gibi.

Ben gelmeden önce, kahkaların susmadığı sofrada, ben gelince ölüm sessizliği olması gibi.

Biyolojik abilerimin beni her gördüklerinde surat asması gibi, gibi ,gibi.

Böylece uzayıp gider gibime geliyor.

Sırtımda bir baskı hissedince canımın acısıyla aniden arkama baktım. Edis abiydi, tabii o yeni yaralarım olduğunu bilmiyor.

Biyolojik abişlerim, kardeşim, ben ve Evrenaskm bi kapının önüne gelmiştik.

Edis abi burada tanındığı için Evren direkt sorgulanmadan çıkmıştı.  Ama beni yanlız bırakmamak adına benimle geldi.

Kapıyı tıklatıp 'gel' komutu gelince içeri girdik.

İçeride büyük ihtimalle Murat dedikleri adam ve Kaya Bey vardı.

Endişeli gözlerle bana ve oğluna baktı oğlunun kaşını görünce yüzü değişti.

Kaşları çatıldı, bana kızacaktı. O da Kadir gibi bana kızacaktı.

Çekingen gözlerle Kaya Bey'e baktım o da bana bakıyordu .

Gülümsedi. Gülümsedim...

Biz olayı anlattık Sinan abim çocuklara dalmamak için kendini çok zor tutmuştu.

Şuan da evelerine doğru yola çıkmıştık.

Orayı hala evim gibi hissetmiyorum...

Kapıya gelince biz kapıyı çalmadan açıldı.  Sema Hanım aynı şekilde beni ve oğluna baktı.