18. bölüm(BAYRAMA ÖZEL II.)

2.9K 108 4
                                    

Hadi yine iyisiniz iyi. Kendimizi garantiye almak için bir bölüm daha. Sonrada karakter tanıtımı (kuzenler). Oy ve yorumlarınızı bekliyorum iyi okumalar.

○●●○●●○●●○●●○●●○●●○●

Şuan mola vermişlerdi, ve bende onları bekliyordum. Uzakta ve yanlız olarak, biride beni yanına çağarmamıştı... En azından Sinan abim çağırır diye düşünmüştüm.

Onlar geliyorlardı hepsi arabaya binince en sonda ben bindim. Çünkü cam kenarı candır gerisi yalandır.

Ben bunları düşünürken tekrar yola çıktık.

"Şey acaba camı alabilirmiyim?" Çekinerek sorduğum soruyla cevapları beklerken, Aren'nin cevabı beni çok mutlu etmişti.

"Açsana kızım, benim canıma minnet.  Hava cok sıcaaaağk." Verdiği tepki beni hem mutlu ederken hemde güldürmüştü.

"Komik mi kız senin saçını başını yolarım(!)"

Bu beni daha da güldürmüştü .

Gülmem durunca cama doğru döndüm ve harika manzaraya döndüm. Çok güzeldi...

Rüzgar efil, efil eserken yavaştan uykuya dalmıştım.

♤♤♡♤♤

Biri bana seslenirken uyanmıştım.

Aren abiydi. Onu itmeye çalıştım çünkü dibime girmişti ve çok  korkmuştum.

Aniden kalkınca kafamı arabanın kapı tarafına çarptım ( hani şu ustte lastikli bir yer var ya camın hemen üstünde orası.)

Aren abi çok telaşlandı ve bu hali çok komikti.

"İyimisin canın çok acıdı mı?" Sanki acımamış olması için yalvarıyor gibiydi.

"Acımadı, merak atme iyiyim." Gülümsedi.

"Hadi uykucu geldik." Ne? Ben tekrar moladayız sanıyordum. Arabadan inip üstümü düzelttim.

Üstümü düzeltme işlemi  bitince, kapıya doğru yürümeye başladık. Kapının önünde girmek için  bizi  bekleyen, sözde ailemi gördüm.

Hep birlikte İçeri girdik.

OHA AMA BUNE?!

Resmen benim için bütün Mardin'i toplamışlar!

Üstüne birde benim için kurban mı kesecekler? Bunu kabul edemem, her ne kadar dinimizce günah olmasada onlar kesilirken çok üzülüyorum.

Tam hayvanın boynuna bıçağı  dayadıkları zaman arkamı döndüm ve gözümü kapattım.

Benim durmam ve gözümü kapatmamla bütün biyolojikler durdu, Sinan abim yanıma geldi.

Gece'de yanındaydı. Bana 'iyimisin' diye sordular.

"İyimisin Samira ne oldu?" Şimdi ne diyecektim? 'Şey ben hayvanların böyle kesilmesine çok üzülüyorum da kesmeseniz olurmu?' Böyle mi diyecektim?!

"Birşey olmadı sadece kan benim midemi bulandırıyor da." Bence yalan değildi evet kan midemi bulandırıyor sonuçta. Önüme dönünce, işaret parmağında bir damla kanla bana doğru gelen kadını görmemle Sinan abimin arkasına geçtim.

Sinan abim de kadını görmüş olacak ki elini havaya kaldırıp 'Dur' işareti yapmıştı ve"Gerek yok Samira'yı kan tutuyor." Demişti kibar ama sert olan sesiyle.

Kadın geri gitti. Bende Sinan abimin arkasından çıktım. Develerın olduğu yöne bakmadan gitmeye çalışıyordum.

Sonunda bunu başarıp dedem ve babannem olduğunu düşündüğüm. Yaşlı çiftin  yanına  gittim.

Yanlarında baya insan vardı. Ben çekinerek dururken gür bir sesin bana seslendiğini düşündüm.

"Torunum gel bakalım buraya" dedi dedem olduğunu düşündüğüm bey amca. Hemen yanına gittim ve elini öptüm, oda bana sarıldı.

Bu sefer yanındaki hanım teyzenin yanına gittim. Onunda elini öptüm.

En sonda içeri geçtik ve herkesi tanıştırmaya başladılar.

○●●○●●○●●○●●○●●○●●○●●○●●○●●○●●○●

Karakterler aklımda tam olarak oluşmadığı için burada bölümü bırakıp karakter bakmaya gidiyorum yorumlarınızı  ve oylarınızı beklıyorum. Insallah begenirsiniz
(Bu arada ailemize yeni karakterler gelebilir benden söylemesi.

Büyük Karışıklık(ABİLERİM)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin