anan, hyunmin

gec kaldin

selamm!!
bugun hic sevmedigim akrabalar iftara geliyor o yuzden hic mutlu degilim KSNHDNSKSNSKDN
umarim siz mutlusunuzdur??
farewell, neverland cok iyi sadki bu arada cok tavsiye ederimm
iyi okumalarr~🧡

-

[ertesi gun, oglen]

  Chris, Felix ve kendi bavulunu suruklerken Felix'i izliyordu. Bu gidisleri Felix'i yikmisti. Changbin ve o, cok sagliksiz bir iliskide mucizevi sekilde birbirlerini cok severek iyi geliyordular ama isin saglik boyutuna bakildiginda iyi bir gidisatlari yoktu. Chris her zaman bu tarz şeylere daha duygusuz ve objektif bakan biri olarak ayrilmalari gerektigini basindan beri savunarak bunu gerçeklestirmisti ama Felix'e baktiginda gordugu ruhsuz iskelet onu dusunduruyordu. O hicbir zaman boyle 'gonul isleri'yle ugrasmamis biri olarak kendisinin bir seyleri hissedemedigini dusunuyordu. Yine de yapacak bir sey yoktu, su anki onceligi Felix'ti.

   Havaalaninda beklerken Felix tek bir noktaya odaklanmis izliyordu. Neye baktigindan emin olamayan Chris ona yoneldi ve "Bu kadar dikkatli sekilde neyi izliyorsun ki?" dedi. Felix buna karşın birden irkildi ve uzun zamandir asla gostermedigini gulusunun yansimasini sunarak "Cok komik degil mi Chris, birbirini seven insanlarin surekli birbirinden ayrılmak zorunda olmasi? Beni bugune Changbin disinda kimse sevmedi ama onu bırakıp gidiyorum." dedi ve ustune histerik bir kahkaha attı.
"Onu o kadar seviyorum ki gitmememi istese oylece dururum."
"Oyle bir sey isteseydi tek yaptigi bencillik olurdu."
   Chris'in bu soyledigi uzerine yeniden kahkaha atti Felix.
"Chris, cidden hic asik olmadın sanırım. Bu sana göre bencillik olabilir ama ben yapmasini isterdim. Gelip beni durdurmaya calissin isterdim."
"Bu sana zarar verirdi."
"Olsun. Zarar verip vermedigi onemli degil. Yalnizca beni tutsun isterdim."
"Bence Changbin dogru olani yaptı. Bu sayede daha hizli iyilesebilirsin."
"Neden iyileseyim ki? Bir neden yoksa kimse hicbir sey yapmaz."
"Ama senin nedenin var."
"Senin hic nedenin var mi peki?" dedi Felix. Chris bunu duyunca duraksadi. Nedenlerden bahsettikleri icin aklina gecenlerde ona bir neden vereceginden bahseden cocuk geldi. Bunun ustune guldu kendi kendine Chris. Cocugun buralardan bir yerden ciktigini dusundu.

"Neye guluyorsun? Bir nedenin mi var yoksa?"
"Hayir. Yalnizca birisi bana bir neden verecegini soylemisti ama goruyorsun ki, kimse yok. Boyle seyler tamamen bos isler bence Lix, sen de elinden geldigince umursamamalı ve tedavine odaklanmalisin."
"Tabiki de tedavime odaklanacagim," dedi heyecanla Felix, "Changbin ben iyi olursam mutlu olacagini soyledi."
"Ah Felix, birazda kendine mi odaklansan acaba artık?" dedi bikkinlikla Chris.
"Bu da bencillik olmaz mi Chris? Birini severken kendine odaklanamazsin. Sen de birini sevmelisin, böylece o hic sevmedigin bencillikten de uzak durursun."
"Bencil olmamak icin bencil birini mi sevmeliyim yani?" dedi yeniden Chris. Felix'in uzuntusu onda melankoli ve bununla da edebiyat yapmasına sebep oluyor, diye dusundu kendi kendine.
"Suradaki tanidik mi?" dedi birden uzakta ama yakında olan bir cocugu gostererek Felix, "Buraya bakiyor sanirim."
   Chris o tarafa dondugunde hayatinda yaşadığı en buyuk soklardan birini yasadi. Felix'in gosterdigi kisi, ona bir neden verecegini soyleyen kucuk cocuktu. Onu gorunce saskinca ayaga kalkti Chris. Felix ise onu anlamaya calisiyordu.
"Senin burada ne isin var?" dedi Chris, cocuk kosarak yanlarina geldiğinde. Felix bu cocugu tanımıştı, Seungmin'in arkadasi Jeongin'di.
"Sana bir neden verecegimi soylemistim." dedi nefes nefese Jeongin.
"Buldun mu bari bir neden?"
"Evet."
"Neymis bu neden?" dedi ilgiyle Chris. Bu cocugun garip, cesur ama cekingen tavirlari Chris'i meraklandiriyordu. Normal hayatinda kimseyi anlamayi fazla onemsemeyen Chris de, uzerinde bir suru deney yapma istegi uyandırıyordu bu cocuk.

"Ben." dedi gerginligi gayet ortada olan Jeongin.
"Anlamadim?" dedi Chris saskinca.
"Neden benim. Senden hoslaniyorum, hayır yalnizca ilgimi cekiyorsun. Tamam, dürüst olmak gerekirse seni seviyorum. Her neyse, bir sekilde seninle olmak istiyorum iste. Bu yuzden gitme."
   Jeongin'in soyledikleriyle oldukca sasirmisti Chris. Daha oncesinde onu neredeyse gormemisti bile. Simdi ise nasil böyle birini gormedigi icin kendisine kızıyordu.
"Yani benden hoslandigin icin gitmemeliyim, oyle mi?" dedi iyice anlamaya calisarak Chris.
"Evet, ama hayir, yani tam olarak oyle degil. Hoslanmaktan cok... seninle olmak istiyorum ben. Surekli gizemli bir hava yayiyorsun ve bazen bu bana cok cocukca geliyor ama ayni zamanda merak ediyorum. Seni öğrenmekten cok seni merak etmeyi seviyorum. Simdi gidersen seninle ilgilenemem. Benden uzakta olursan sende merak edecegim bir sey bulamam. Ayrica ben de senin ilgini cekmek istiyorum. Bunu basarabilecegimi de biliyorum. Bu yuzden gitmemelisin."
   Kucuk Jeongin'in kendisine olan ozguveni basarmasini saglamisti. Bu belki de yersiz olan özgüveniyle Chris'in ilgisini cekmisti.
"Gercekten guzel ve ilgi cekici bir neden bulmussun," dedi Chris, Jeongin'le boylarini esitleyerek. Bunu soylerken daha kisik ve ince bir tonla Jeongin'in kulagina fisildadi. Bu yaptigiyla Jeongin'in kalbi yerinden cikacakti. Chris, onun icin fazla ilgi cekiciydi. Simdi böyle bir pozisyonda bulunmak onun icin fazlaydı. Sonunda Chris'i kazandigini dusundu.
"Ama cok gec kaldin, ufaklik."

-

🥲🥲🥲🥲
biraz uzucu bi bolumdu ozur dilerimmm
yarına bolum gelemye bilir yine ozur dilerim😭
cok drama yaptim biliyorum bir dahaki bolum biraz eglenceli olcak ins amin
yorum yaparsnaiz cok sevinirim tesekkurlerr💗
hoscakalinn💌
-livia🧚🏻‍♀️