កុងត្រាផ្តើមស្នេហ៍

Ep:11 ខឹងៗទៅ

ក្រឡែកមកមើលថេយ៉ុងនឹងនាងតូចលីយានៅសួនខាងក្រោយផ្ទះវិញ ថេយ៉ុងបានយកក្រណាត់មួយពណ៍ផ្កាឈូកមកក្រាលលើស្មៅសម្រាប់អង្គុយបត់ផ្កាលេងជាមួយលីយាព្រោះតែអប់សុខមិនដឹងជាធ្វើអ្វីក៏នាំនាងតូចបត់ផ្ការ🌷

<ពូថេយ៍មើលអូនបត់មើលស្អាតអត់>នាងតូចលីយាបានលើកផ្កាមួយទងដែលបត់រួចមកឲ្យថេយ៍មើល

<វ៉ាវក្មួយពូកែបត់មែនឡើងស្អាត>ថេយ៍សរសើនាងតូចមិនដាច់ពីមាត់ព្រោះតែនាងជាក្មេងសោះតែបត់ផ្កាស្អាតខ្លាំងណាស់

<ហិហិ...>នាងតូចសើចស្ញេញ

<កំពុងធ្វើអីនឹងអ្នកទាំងពី>ជុងគុកដែលទឹមមោពីខាងក្នុងក៏ចូលមើលអង្គុយក្បែរថេយ៉ុងហើយក៏សួទៅកាន់ពួកគេ

<លោកប៉ាមើលនែកខ្ញុំបត់ស្អាតទេ>នាងតូចបង្ហាញស្នាដៃគេបត់ឲ្យទៅជុងគុកមើល

<កូនស្រីបា៉ពូកែមែន....អាចបង្រៀនប៉ាបត់ផងបានទេ>ជុងគុក

<អូនអត់ចេះបង្រៀនទេ ពូថេជួយបង្រៀនប៉ាអូនផងបានទេ>លីយា

<ប៉ាក្មួយគេចេះស្រាប់ហើយ>ថេយ៉ុង

<បើចេះចាំបាច់ឲ្យបង្រៀនធ្វើអី>ជុងគុក

<មើលតាមក្មួយលីយាទៅ>ថេយ៉ុង

<ចង់ឲ្យថេយ៍បង្រៀនវិញ>ជុងគុក

<អត់ចង់....>ថេយ៍

<បង្រៀនមកចាំល្ងាចជូនទៅញាំអីខាងក្រៅ>ជុងគុក

<អត់ចង់ទៅ>ថេយ៍

<អត់ចង់មែនហ៎េស...>ជុងគុកអោនសួជិតៗដែលធ្វើឲ្យថេយ៉ុងចាប់ភ័យភ្លាម

<ចេញមើស...>ថេយ៍រុញជុងគុកឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីគេបន្តិច

ពួកនៅអង្គុលេងសុខៗទូរសព្ទជុងគុកក៏បានរោរ៍ឡើងដែលធ្វើឲ្យថេយ៉ុងឆ្ងល់ថាអ្នកទេមកជុងគុក..ជុងគុកក៏យកទូរសព្ទពីក្នុងហោបាវមកមើលក៏ឃើញថាបងស្រីគេខលមក...

(ជុងគុក...)

<អូនសម្លាញ់នឹកបងមែនទេបានជាខលមក>ជុងគុក

(អូនសម្លាញ់កាបាញ់ស្អីយើងបងឯងហ៌ាចនជុងគុក)

<នឹកបងហ៎...>ជុងនិយាយឌឺឲ្យថេយ៉ុងលឺតែចំណែកបងស្រីគេវិញឡើងវង្វែងហើយព្រោះមិនយល់សាច់រឿង

<ពូថេហ៎ា>នាងតូចហៅថេយ៍ខ្លាំងៗធ្វើអ្នកខាងនោះយល់សាច់ការភ្លាម

(បងជុងចុះកូនយើងយ៉ាងមិចហើយអូនសុំនិយាយជាមួយនាងបន្តិចបានទេ)

បន្ទាប់មកជុងគុកក៏ហុចឲ្យលីយានិយាយជាមួយម៉ាក់នាងម្តង

<ម៉ាក់ ....>លីយា

(កូនស្រីម៉ាក់នឹកម៉ាក់ដែរទេនឹង)

<អូននឹកម៉ាក់ខ្លាំងណាស់>

( ម៉ាក់ក៏នឹកកូនដូចគ្នា )

<ពេលណាម៉ាក់ត្រឡប់មកវិញ>

( ម៉ាក់ជិតទៅវិញហើយ )

<ពេលណាមកវិញអូនសម្លាញ់>ជុងគុក

( ឆ្នាំក្រោយ )

ថេយ៍អង្គុយស្តាប់កាសន្ទនាគ្រួសារគេយ៉ាងផ្អែមល្ហែមដែលធ្វើឲ្យគេស្តាប់ហើយអត់ច្រណែនមិនបាន

<ពូថេយ៍...>ដោយឃើញថេយ៍អង្គុយអណ្តែត
អណ្តួងនាងតូចក៏ហៅផ្តាច់ការគិតរបស់គេ

<បាទ...ក្មួយហៅពូធ្វើអី>ថេយ៉ុង

<ម៉ាក់អូនចង់និយាយជាពូថេយ៍>លីយានិយាយរួចក៏ហុចទូរសព្ទឲ្យថេយ៉ុងនិយាយ
៊
<សួស្តីអ្នកនាង...>ថេយ៉ុង

( ច៎ាស លោកជាថេយ៉ុងមែនទេ )

<បាទ...>ថេយ៉ុង

(សុំលោកជាមើលថែកូនស្រីខ្ញុំឲ្យល្អផងណា មិនយូទេខ្ញុំនឹងត្រឡប់ទៅហើយ )

<បាទមិនអីទេ វាជាតួនាទីខ្ញុំស្រាប់ហើយ>ថេយ៉ុង

( ហើយឯងអាយុប៉ុន្មានហើយ )

<20ឆ្នាំហើយបាទ>ថេយ៉ុង

( ឯងប្អូនយើងចឹងយើងសុំហៅប្អូនប្រុសហើយណា )

<បាទមិនអីទេ>

( ជុងគុកគេមានដែលដើលេងយប់ចោលកូនបងដែរទេ )

<អត់ដែលទេ>ថេយ៉ុងសម្លឹងមើលជុងគុកបន្តិចទើបនិយាយ

( បើសិនគេដើរលេងអីជួយប្រាប់បងផង បងនឹងចាត់ការគេជាមិនខាន )

<ហិ ហិ..>ថេយ៉ុង

ពួកគេក៏បន្តនិយាយគ្នានូវពាក្យជាច្រើនដែលម៉ាក់លីយាចង់ដឹងនឹងរឿងខ្លះពីថេយ៉ុងផងដែរ ក្រោយពីនិយាយគ្នារួចខ្សែទូរសព្ទពួកគេក៏ផ្តាច់ទំនាក់ទំនងគ្នា

<ហ៑ាននិយាយដើមចាហ្វាយខ្លួនឯងផង>ជុងគុកអង្គុយសម្លក់ថេយ៉ុង

<ខ្ញុំគ្មានបាននិយាយស្អីទេគ្រាន់តែប្រាប់នូវអ្វីដែលគាត់ចង់ដឹង>ថេយ៉ុង

<ចាំមើលតែប្រពន្ធយើងខឹងយើងឯងត្រូវមិនខានទេ>ជុងគុក

<ខឹងៗទៅ>....

________""""_______

សរសេរដោយ:ជុង_វីថេយ៍😎