Merhabalarr yine ben umarım seversiniz bu bölümü tamamen doğaçlama yapacağım çünlü aklımda nasıl devam edeceğim hakkında önceden oluşturulmuş birşey yok.
Yorum sımırı : 20
Kayranın bakış açısı
Yutkunmakta zorlanıyordum, onca şeyi boşuna yaşamıştım o adam bana dokunmuştu bunca zaman iğrenç şeyler yapmıştı kendimden nefret etme sebebim olmuştu o adam ama şimdi.. bu çok ağır geliyor. Neden ben neden böyle olayların içinde olmak zorundayım ki Babamın yani Ahmet Bey'in benim gerçek babam olmadığı açıklanmıştı biraz önce ve şuan kimse konuşmuyordu herkes neden sessizleşmişti ki çok gerginim benn!
İlahi bakış açısı
Kayra gergince ayaklarına bakıyor kafasını hiç bir şekilde kaldırmıyordu en sonunda bu sessizlikten sıkılan biri konuşmuş.
(Diğer karışan bebenin adı oğuz muydu la neyse öyle değilse de şimdi öyle. Xkclxlslelel)
Oğuz; Ben gerçek babamla gitmek istiyorum
Kayra o sırada sadece bu çocuğun ne kadar aptal olduğunu düşünüyordu kendisğ bilerek cehenneme giriyordu! Eh bir yandan da aklında oğuz denen çocuğun ne kadar uzun ve kaslı olduğunu düşünüyordu Aynı yaştaydılar be onlar ne kası bu onunla karıştıklarını öğrenene kadar kendisinden büyük olduğunu düşünüyordu Lanet olsun hayat neden kısaydı o? Heh bölüm sonu canavarı gibi o ses duyuldu
Ahmet Bey; Tabi oğlum benimle geleceksin hadi gidelim.
*Gülerek konuşarak kapıyı açıp gitmişler ardından kapıyı kattılar tabi, bi zahmet kapısız köyden gelirmiş gibi olmasın.*
Onlar gittikten sonra kimseden ses çıkmıyordu Kayranın bakışları hala yerdeydi çünkü bazı erkekler ona çook korkutucu bakıyorlardı sahi neden öyle bakıyorlardı ki kötü birşey mi yapmıştı o sırada zarif ve nazik bir sesle konuşan kişiyle istemeden de olsa kaldırdı başını ne diyecekti ki ona o kadın onu yanlarında istemediklerini mi söyleyecekti aklından bir sürü kötü şeyler geçirmişti ama duyduğu cümleyle olduğu yerde kalakaldı..
Hayat Hanım; Evimize gidelim mi oğlum abinlerle tanışırsın hem "dolu gözlerle sorar*
Kabul etse ne kaybederdi ki kaybedeceğini kaybetmişti zaten o yüzden kabul etmeye karar verdi Kayra bu teklifi
Kayra; Peki..
Hayat; Heh, evet Hayat Hanım gelirim sizinle *sessiz ve tedirgin bir şekilde söyler bir yandan da titriyordur*
4 kişiydiler şuan benden büyük olduğunu düşündüğüm 2 abi ve annem ve babam vardı bakmayın böyle dediğime dışımdan söyleyemem abi baba veya anne diğerleri olabilir zamanla belki ama baba diyebileceğimi sanmıyorum beni kendime getiren şey onların ayağa kalkmış olmasıydı.
Bir süre sonra dışarı çıkıp bir arabaya doğru ilerlemiştik arabanın da maşallahı var yalnız arabaya bindikten sonra kimse konuşmadı Kayra daha çok tedirgin oluyordu bu yüzden fazla kafaya takmamak için başını camam yaslayıp gözlerini kapadı az bir süre sonra uykuya dalmıştı bile vs gözlerin onu izlediğinden beri.. habersizdi
Ben geldimm hoşgeldim hoşgeldim off çok mükemmelim be neyse kendimi övmeyi bitirip kayra'ma geçiyorum ay benim minik kelebeğim o çok tatlı değil mii evet evet öyle çook güzel birde off kendi kurduğum karakter zaafım oldu la neyse burayıda kestik umarım beğenirsiniz bu bölümü de yine az oldu farkındayım ama bilirsin işte iyi değilim kitap yazmakta hiç bir süre sonra bir yere geldiğimde gerisi gelmiyor devam edemiyorum bende silmek yerine kısa da olsa atayım diyorum hem sınavlarda başladı tamda üstüne gelmiş yazmaya başlamamla hiç farkında değildim halbuki ayy ben niye çok konuştum..
