~ Sen Benimsin ~

2. bölüm

" Asansör  bozuldu yine , ne harika . Böyle şansı s.....m "
" Sevgili öküz bey yanınızda bir kız olduğunu  unuttunuz galiba . "
Ama bi dakikada  haksızlık var o bana yukarıdan bakıyor ve bu hoşuma gitmedi .
" Evet , yanımda  çocuk varken küfür etmemem gerektiğini unutmuşum . "
  Bi dakikada  o bana çocuk mu dedi . Sanki kendisi 50 yaşında da bana çocuk diyor .
" Pardon da benim nerem çocuğa benziyor . "
Kahkaha  atmaya başladı beyefendi . Komik olan ne şöyle biz de gülelim yani değil mi ?
  " Bence sen ilk önce giyindiklerine ve saçlarına bak öyle konuş . Ayrıca boyun 150 den yukarı değildir . Ortaokula giden çocuklar bile senden uzun ."
" Bi kere boyum 161 . Ayrıca Allah sana boydan vermiş akıldan kısmış bide gelmiş bana laf ediyorsun . "
Ayrıca ne güzel giyinmiş işte .

Kötü  mü ya ?

Bence saçım da güzel . Hıh bu öküz  güzelden ne anlar !
  
" Eeee sevgili öküz bey ne zaman çıkacaz burdan ? "
Tövbe yarabbi o niye öyle bakıyor ya
. Annecim dövcek sanırım  .
   " Nerden biliyim ben ! Bekle biraz ."
Cebinden telefonunu çıkardı ve birinin adını girdi ama telefonu öyle bir tutuyor ki . Görmem İMKANSIZ .
" Alo Bora . Ya abi asansörde kaldım toplantıya yetişemeyecem . Harika olur . Adamsın be . "
Bi dakikada o Bora benim Boram mı ?
Ya saçmalama sanki o isimden dünyada bir tane var da .
  " Yardım geliyor. Ama bi süre burda kalacaz sanırım . "
Offf iyi ki bir  sürpriz yapalım dedik hee . Onun da içine ettiler .
" Çok sürmez değil mi ? " dedim nefes almaya çalışarak .
" Klostrofobin var sanırım  . Merak etme  en hızlı şekilde  gelecekler ."
" Teşekkür  ederim  . Bu arada  adın ne ? "  dedim sırtımı duvara yaslayıp oturarak .
" Sanane . Ne yapacaksın  benim adımı ."
Aaaa odun herif konuşmaya çalışıyoruz senle burda .
" Sıkıntıdan ölmeyelim diye bir diyalog  başlatmaya çalışıyorum  ama  hiç yardımcı olmuyorsun. "
" Meriç . Meriç Işıklı  tanırsın  belki ."
Nerden tanıyacam ben seni be . Tövbe tövbe.
" Paris ben de . Adın  bir yerden tanıdık geliyor ama hatırlayamadım."
" Tanıdık gelmesi normal  . Herneyse ne işin var burda ? Yani neden  geldin ? "
" Babam için geldim . "
Paris iyi misin yavrum ? Adam babanı nerden tanıyacak senin ?
   Tamam iç ses sus .
" Adı ne ? "
"Kimin , babamın mı ? "
Paris bir erkekle konuşurken  beyin hücrelerin mi kayboluyor bana mı öyle  geliyor ?
  Ya ne biliyim öyle sorunca şey oldum biraz .Yoksa zeki bi kızım yanii. Aaa.
" Yok dedenin . Kızım  delirtecek misin insanı ya . Altı üstü  babanın  adını sorduk ne var bunda bu kadar şaşıracak !"
"Tamam be. Bağırmadan da konuşabilirsin hödük ! Ata babamın adı . Ata Soylu . "
  Benim soyadının neden aynı olmadığını  soracak olursanız ben annemin soyadını istedim ve babam birşey demedi .
" Ata amca senin baban mı? Bu şirketin ortağı olan?"
"Evet niye şaşırdın? "
"Benim babamın arkadaşı çünkü  ama bir kızı olduğundan bahsetmişti ama Paris ' te yaşıyor demişti ."
   "Evet öyle . Ben de birkaç saat önce geldim zaten . Sürpriz yapayım dedim ama pek her zamanki gibi  gene batırdım ."
" Yani Ata amca geldiğini bilmiyor. "
Onu onaylamak için başımı salladım .
"O zaman niye geldiğini sorabilir miyim  ?"
" Babam bir yıl kadar  Paris' gidecek iş için . O zaman  da şirketi bana bırakacak ama ondan önce staj yapmam için bu şirkette  tasarımcı  olarak çalışmamı istiyor ."
Çok uzun konuştum  ya .
" Hmm demek ki o yeni tasarımcı sensin . Ben de yeni patronunum ha ."

"Patron mu ? Sen olsa olsa  iş ortağım olursun heveslenme yani ."

"Var mısın iddiaya?  Eğer ben kazanırsam benim istediğim bir şeyi yapacaksın . Sen kazanırsan ben yapacam. Ne diyorsun ?"

Aslında iyi bir teklifti bu .

" Kabul ama kazanırsam hapı yuttun ."
 
" Görecez güzelim.  Ama o zaman  hatırlatırım  bu sözlerini. "

" Görecez hayatımda gördüğüm  en odun kişi ."
     
      Asansör  kapısından sesler çıkmaya başladı .
  " Meriç Bey merak etmeyin çıkartıyoruz sizi ."
    Bi dakikada ya ben neciyim burda pardon !?
   Kapı açıldı  ve karşımda  kapıyı açan usta ve Bora vardı .
" Bora !" diyerek kucağına  atladım .

" Güzelim sen napıyosun burda ? "

" Yaa babam burdaymış onu göreyim öyle eve geçerim  dedim ama çok şanslı bir insan olduğum için bu hödükle birlikte asansörde kaldım. "

" Birincisi bana hödük  demeyi kes . İkincisi de Sağol Bora ya !"

"Ne yaptım ben şimdi? "

"Sevgilin olduğunu  ne zaman öğrenecektim ben ?"

Bi dakika bu imada mı bulunuyor  yoksa Bora'nın benim bilmediğim  bir sevgilisi mi var?

"Abi ne sevgilisi ya ! Paris benim çocukluk arkadaşım , kız kardeşim ."

" Ne biliyim böyle arkadaşlık mı olur ? Kız sevgilisine bile böyle davranmıyordur yani ."

" Benim sevgilim yok . Ayrıca Bora benim herşeyim . Abim , sevgilim , kankam . Bu seni alakadar etmez ."

"Gel Paris babanın yanına gidelim . Abi senin toplantını Melek Hanım iptal etti haberin olsun. "

Meriç arkasını  dönüp gitti . Sanırım kızdı biraz . Neyse . Ben de Bora'yla beraber  babamın odasına gittim . Kapıyı tıklattım ve cevap beklemeden içeri girdim .

" Babacım ben geldim . "
Babam hemen ayağa kalktı ve yanıma gelip sarıldı . Onunla birlikte yanında oturan Fatih amca da kalktı . O da bana sarıldı.
" Hoşgeldin güzel kızım .Bu kadar hızlı karar vermeni beklemiyordum . Ben de tam Fatih amcanla  bu konuyu konuşuyordum ."

"Evet kızım tam vaktinde geldin . Hem baban Meriç ' ı de çağırdı . Aaa doğru ya siz hiç tanışmadınız ."

"Aaa o hö- pardon yani Meriç sizin oğlunuz mu ? Biz de az önce asansörde kaldık onunla . Tanıştık yani ."

"Aaa çok iyi ."

" Ata amca benlik birşey  yok  sanırım  . Ben çıkabilir miyim ?"

"Bora seni de ilgilendiriyor bu konu . Yani bilmen iyi olur . Heh Meriç de geldi."

Evet maalesef  bu hödük de geldi .
  
                               . . .