PROLOUGE

444 7 1
                                    

(A/N: This story or book is a work of Fiction. Any reference to Real People, Historical Events, or Real locations are used they are one of Authors Imagination. Other names, places and incidents or characters are also the product of my Imagination, and also any resemblance to persons, locales or actual events, living or dead, is entirely coincidental. 

All Right Reserved , including the production in whole or inpart in any form.

"PLAGIARISM" Is a sin. Anyone who stole or copy my story..Magkaka-buni sa Pwet,Tatamaan ng kidlat pag-umulan, SO NO PLAGIARISM. K?:])

* P R O L O U G E  *

Ako yung laging nandyan sa tabi mo, twing wala kang kakampi.

“I Eugene Edward Cuevas will never leave Janine Mia Geuvarra forever & Ever even if it does not exist :)"

Yung laging nandyan, twing kailangan mo.

“Sus, mas mahal kita! Bestfriend eh!”

Mapapansin mo pa ba ko, kung may taong unang nagpatibok na ng puso mo?

“Oo. Kasi maganda sya, mabait!”

Kung sya yung unang nakabihag sayo?

“Bakit? Maganda naman sya ah! Tsaka mabait!”

Pero hindi ba, ako ang unang kasama mo? Unang kaibigan mo?

“Where are you going?” Tanong ko. “Dadalawin ko lang sya! Baka magalit eh! Sige”

Kelangan ko pa bang sabihin sayo ng harap-harapan kung sa kilos at gawa ko pa lang halata na?

Bakit kaya hindi niya nararamdaman yung nararamdaman ko? Duh mahal ko kaya sya :( Pero bakit di niya nararamdaman?

Kahit nagmumukha na kong tanga pagdating sayo, sige parin ako.

“Ano? Forever na lang ba yang kagagahan mo? Tumingin ka naman sa iba Janine, ano ba!”

Dimo ako pinaniwalaan, hindi pinakinggan.

“Hindi naman ako yung nagumpisa eh!  Sila!  Pinagtanggol ko lang yung sarili ko!” Singhal ko. “Pero sana di mo na lang pinatulan! Alam mo namang walang laban yun pagdating sayo!”

Sila lang ang tanging naririnig at nakikita mo, imbes na ako.

“Ayaw kong isipin na naman nila na si Janine ang Bestfriend ko, nang-aaway na naman!”

Sa lahat ng kasalanan na nagawa mo, lahat yun inintindi ko.

“Sorry! Sa susunod na lang natin ituloy! Nag-aya kasi sila. Nakakahiya naman kung tatanggihan ko diba?” Inuna na naman nya yung iba.

Lahat ng kadramahan mo, lahat ng hinanakit mo sa magulang mo at ibang tao pinakinggan ko.

Lahat ng nagustuhan mong babae, sinuportahan ko.

Kelan mo ba ko mapapansin? Kelan mo ko pipiliin?

“Sino? Ako o yung Clara na yan? You choose!” I asked. “Sorry.” Dun nagsimulang maguho ang mundo ko. Wala na!

Dapat bang ibaling ko na lang ang tingin ko sa iba, imbes na nagpapaka-tanga pa din ako?

“Mia, tama na! Nandyan naman si Jake eh. Sya na lang ang pagtuonan mo ng pansin.”

Oras na ba para lumimot?

“Mia, kung hindi si Eugene yung para sayo. Wala tayong magagawa dyan! Kalimutan mo lang sya para hindi ka na masaktan!”

Hanggang Bestfriend na lang ba talaga? Wala na nga bang pag-asa ang pinapangarap kong Happy Ending sa ‘ting dalawa? Can we still patch things up? Or leave it all behind the past? Will it be Lovers or Bestfriends? Will there be still hope? Why can’t we be Lovers? Or more than friends? Why can’t it be?

(A/n: Bantot po ng prolouge ko noh? :3 Sarreh. First time po e. XD )

Maybe The OneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon