Chapter 7
[ Janine's POV ]
“Janine, nagawa mo ba yung project?” May nagsalita bigla sa likod ko? Tinignan ko. Ah si Eugene lang pala -__-“
“Project saan? Inaantok pa ko.” Sabi ko sabay dukmo ulet.
“Project sa Entre. Di mo nagawa?”
“Di ba halata? Nagtatanong ka, tanong din sinagot ko. Saka kailangan bay un ngayon?” Hindi pa rin ako umaalis sa pwesto ko, pero sinagot ko sya.
“Oo nga no. Teka, bakit di ka gumawa? Sila Jandie at Xeira nga gumagawa na eh!” Sabi nya, with matching alog-alog pa. Buset! Kita ng inaantok ako eh! -___-
“HANOBAAA! Inaantok ako tapos inaalog mo ko. Nakakainis ka na hah!”
“Gagawa ka o Hindi?”
“HINDI”
“At baket? Gumawa ka! NGAYON NA!” Swear to god. Biglang nagtayuan yung balahibo ko sa itsura ni Eugene. Nakakatakot talaga ‘to magalit.
“A-Y-O-K-O.” Matindig na sagot ko. Nakakatakot ka. Pwes mas nakakatakot ako! -_____-
“Isa!”
“Dalawa, Tatlo, Apat , Lima, Pito. Marunong akong magbilang wag mo kong bilangan. Magtigil ka!” Sigaw ko sa kanya. By this time, maraming ng nakatingin sa’min.
“Tanga lang? Pagkatapos ng Lima, Pito agad? Yan ba yung maranung magbilang?” Ayt! Oo nga no. Bobo.
“Ah basta. Hindi ako gagawa.” Sabi ko sabay upo.
“Bahala ka. Pag ikaw pinagalitan ni Maam. Hmm! Pababayaan ka namin!”
“Wala akong pake! Parang masisindak nya ko!”
“Talaga! Di mo ba alam? Bumalik na si Maam Esperanza!” Smirk. What The?! B-bumalik na s-sya? Agad-agad?!!
“Di mo ko maloloko Askal. Sya! Hmp! Matagal pa yun bago bumalik.” Taas noong sabi ko.
“Di nga? Kung di pa sya bumabalik. Bakit gumagawa ng project sila Xeira? Gusto mo tawagan mo sila.” Di sa nagpapaniwala ako, pero tinawagan ko sila Xeira para ipahiya si Eugene.
*CALLING Devs’Xei*
[ Hello? ]
Nasaan kayo?
[ Nandito sa Library. Bakit? ] I gulped. Nasa library nga sila.
Yung totoo? Nasaan kayo?
[ Kulet neng? Nasa library nga! Bakit ba? Kung walang magandang rason yan, Pwede ba! Di pa ko tapos sa Project kaya wag mo kong guluhin. Patay ako mamaya kay Maam Espe!!! ]
*TOOT TOOT*
Paktay TOT Bumalik na nga sya. What to do?!
“Oh ano? Haha! Gagawa ka na ba?!” Humarap ako kay Eugene ng Gloomy Aura.
“Askaaaaaaaaaaal~~! TOT”
“Bakit Pusakal?! Hahahaha”
“Tulungan mo koooooooooo!!” Hinihila ko na yung laylayan ng damit nya. Pero nginitian nya lang ako -_____- Ay baliw dre? :D
“Oh please! Give this damn a sh.t!” Nanlulumo kong sabi. Mapapahiya yata ako mamaya -____-
“Sh.t pasalamat ka sakin! Argh!” Hinila nya ‘ko papuntang Retail. Dun binibili yung mga Gamit, mga School needs, ETC.
BINABASA MO ANG
Maybe The One
Teen FictionLahat ng tao sa mundo may kaibigan. Kaibigan na handang tumulong sa'yo pag kailangan mo ng makakaramay. Pero minsan ang mahirap ang kaibigan ang syang nagiging kaaway, katuksuhan, at pinakworst ang syang pwedeng mangiwan. Pipiliin mo pa bang maging...
