Chapter 4
[ Xeira’s POV ]
Hi&Hello Lively and Deadly Readers ^____^ .Let me introduce myself. I’m Xeira Marisse Nikaido. I’m a Second Senior College in Shin Hwa University. I’m 17 yrs. old. Philliphines and Japan is my home town and at the same time it’s my city, I’m Beautiful, Talented, Gorgeous, and have a body that will men die for tawagin nyo ng conceited pero totoo naman lahat ee. Man hater, Bitch killer, at Hindi ko pa nararanasan mainlove sakit lang sa ulo yan saka pareparehas lang sila, MANLOLOKO, BASTARD, MGA MANGGAGAMIT-___- Paano ko nasasabi to na parang may experience ako, sa totoo nyan……Base on a survey lang yun ^____^ Saka nakabase din sya sa mga true stories ng mga Broken Hearted na babae na syang pinaiyak lang ng mga walang kwentang lalake dyan. Kaya ayun diba sakit sa ulo pati na sa puso yang mga yan. Mabuti pa ngang mantrip ng iba kaysa ma-fall ka sa taong hindi naman pala kayang suklian yung nararamdaman mo, magpakatanga, magpakamartir, magpauto, at higit sa lahat maloko ng taong minahal mo ng lubos lahat yan ayokong maramdaman kasi parang sinasabi palang masakit na paano pa kaya kapag naramdaman mo na. Haiy tama na nga ang drama balik na tayo sa topic, Ang tawag sa’kin ng iba Devil, Demonyo. Yeah I agree sino ba naman ang di magsasabi na hindi Evil si ‘Xeira Marisse’ kung di mo pa ko nakikita magwala, mantrip, mambugbog ng gusto ko di ka maniniwala na Demonyo ako, Devil was just there comparison for me because of my attitude and how I act infront of them. Hindi ko sila masisisi -____- “ I am a bitch, I am a Brat but I’m not spoiled like them, What I want is what I get, Di naman talaga dapat ako ganito kung tinrato lang ako ng maayos ng mga magulang ko….. Hep! Below the belt nay un din a pwede kumbaga Censored na yung part nay un ^_______^ Let’s get back to Real Deal.
*BOOGSH*
Owww’ shitz may butt may poor butt it effin hurts T____T Sino ang hinayupak na kulapo ang naglakas loob banggain ako? SINO????
“I’m sorry, Nasaktan kaba?” Guy. Wait parang nakita ko na sya somewhere, I remember I just see him walking near our house Hmmmmm…..
“Ah miss *poke* Hello miss?” Shitz natulala ako kakaisip kung sino sya..Baka isipin neto nagdo-drool ako sa kanya.ASA -___-
“Yeah?” Sagot kong may halong irita
“Are you okay?”
“What you’d think? You fckin bump me, then you ask me if I’m okay? Are you insane dude? You’re just asking me the obvious” Ako sabay pagpag sa palda ko
“I’m just concern if you’re okay and look, I’m sorry for bumping you and I didn’t mean it”
“If you’re just looking where you’re going you will not fcking bump me!”
“Hey hey! Stop cussing! I said sorry and I mean it, saka pwede ba magtagalog ka nga! Hello nasa phillipines tayo! You’re not in the state not speak you mother tongue.”
“Oh yeah? And you? Why’d you continue on speaking English huh? You say speak tagalog right?”
“Ah shitz! Nahahawa lang ako sa’yo. Saka pwede ba miss nagsorry na ko so, gotta go!”
“Hey you freak! What if I don’t accept you’re apology?” Bakit parang hindi ako naiirita sa kanya? Dapat ngayon pinapaslang ko na sya! Why?
“I don’t care! At least i say sorry! I don’t ask you’re forgiveness!” Sabi nya habang nakatingin sakin.
“Really? Do you know WHO I AM?” *smirk* Pansin ko, parang bago sya dito! And wala pa syang alam sa mga patakaran KO! Sure i’ll enjoy this boy. *smirk*
“I.Don’t.Care! Pasensya na, pero wala akong oras makipaglaro sa’yo Neneng! *smirk*
“SAY WHAT?!” Parang nabasag yata eardrums ko dun ah!
BINABASA MO ANG
Maybe The One
Teen FictionLahat ng tao sa mundo may kaibigan. Kaibigan na handang tumulong sa'yo pag kailangan mo ng makakaramay. Pero minsan ang mahirap ang kaibigan ang syang nagiging kaaway, katuksuhan, at pinakworst ang syang pwedeng mangiwan. Pipiliin mo pa bang maging...