How To End a Story

C6. Date

Love is like a virus. It can happen to anybody at any time.

--

Leila Hamelton's POV

Sunday ngayon. Syempre walang pasok kaya dito lang ako sa bahay. After nung nawalan ako ng malay sa park last Tuesday, bahay at school na lang ako sa sobrang pagaalala ni Kuya Leinon. Pero ngayon, gusto kong magmall.

"Hi Leinon. Goodmorning"

"Morning Princess"

"Ahm. Can I go out?"

"Sure"

"Really?"

Ambilis naman pumayag nito.

"Yeah. Basta hangang 5pm ka lang. San ka ba pupunta?"

"Mall lang. Thank youuuu"

"Yeah. Just take care a'right"

After namin magbreakfast. Tinext ko si Lady kung pwede nya kong samahan. Yeah. Lady Santiago. Sya na ang lagi kong kasama every vacant period since wala naman akong ibang friends. And mabait naman sya at masayang kasama yung tipong walang dull moments.

To: Lady S.

Hey. Can you come with me today? Mall.

Ilang minutes lang at nagreply na sya.

From: Lady S.

Awts. Im so sorry I cant come. May inutos kasi si Daddy sakin ei. Sorry. Take care friend.

To: Lady S.

Naah. Its okay. Ingat din :)

Sooo. Mukang mag isa ko ngayon ah. Hahaha.

Naligo ako. Syempre. Then nagshort with matching simple shirt lang ako then white shoes and small backpack. And hinayaan ko lang ang wavy kong buhok na nakaligay, and tadaaa, ready to go na.

"Bye Leinon"

"Bye. Ingat. Uwi ng maaga"

Nagpahatid lang ako sa driver namin. Then lakad, lakad, lakad. I decided to eat first. Jollibee. Masarap kasi ang chicken nila ei.

I ordered chicken with rice, spaghetti, sundae, fries and burger. Hindi ako gutom.

Magbabayad na sana ko, but shit. I forgot my wallet. Arrrgh. This is so epic.

"Ahm. Ei- I forgot my wallet"

Nahihiya kong tugon dun sa cashier. Then may lalaking biglang nagsalita.

"Here. Pakisabay na sa order ko"

Napatingala ako dun sa lalaki. Matangkad. Gwapo. Antangos ng ilong. Pagharap nya sakin.

"Yuri?"

"Hindi Leila. Im not Yuri. Kita mo naman diba?"

Sarcastic nyang sagot.

"Malay ko ba kung may kakambal ka"

"Sorry pero wala"

"Sunget nito. Anyway, thank you. Bayaran na lang kita bukas. Anyway pautang na din"

Dire diretso kong sabi na ikinabigla nya. Natawa tawa pa akng mokong.

"Pardon?"

"You heard me. Pa-u-tang muna. Hehe. I forgot my wallet kasi ei magsha shopping sana ako"

"Tss. O'na"

"Thank you"

Nagsabay na din kami kumain since sya naman nagbayad ng order ko. Nakatitig sya sakin.

"Are you sure you can eat all of that?"

"Yeah. Oorderin ko ba to kung hindi"

"Tsk. Gluttony"

Kain lang ako ng kain ng bigla na naman syang nagsalita.

"You really dont recognize me?"

"Why?"

"Nvrmnd"

Napaka bipolar nitong lalaki na to. Makaalis na nga.

"Hey. Thank you ha. Una na ko"

"Ah. Sama ko"

"What?"

"Sama ko sayo"

"Okay?"

Lakad lang kami sa mall. Tingin ng kung ano ano then napansin kong nakatingin sila samin. I mean yung mga tao na nadadaanan namin.

"Hoy. Yuri.may dumi ba ko sa muka?"

"Nah"

"Ei. Bat sila nakatingin?"

"Ang gwapo ko kasi"

"Yabang"

"Gwapo naman"

"Yabang"

"Pikon"

"Bat mapipikon? Inasar mo ba ko?"

"See. Maswerte ka at gwapo ang ka date mo"

"Excuse me?! It's not a date"

"Whatever"

Tsk. Napupuno na ko sa lalaking to. Pasalamat sya kelangan ko ng kasama.

Napahinto na lang ako dun sa isang stall ng mall. I saw him. Leon with the same girl sa park. If Im not mistaken, the girl is Mia.

Suddenly, hahalikan ni Leon si Mia, patulo na yung luha ko and fortunately someone grab me at tinakpan ang mga mata ko. He saved me from so much pain.

Yuri Alberts POV

Nageenjoy ako kasama ang dyosa. Kahit medyo nawiwirduhan ako kasi nakukuryente talaga ko pag nagkakadikit mga kamay namin. Tsk.

Bigla na lang syang tumigil sa isang stall. Blue magic? Gusto nya ng bear?

"Hoy. Babae. Gusto mo ng bear?"

I asked her. But she didn't hear me. Tiningnan ko sya. Yung mga mata nya, puno ng sakit. Sinundan ko ang tinitingnan nya and then I saw him. The same guy na kasama nung dalawang babae na tinititigan nya sa park. The guy is about to kiss the girl then automatic na hinila ko si Leila at tinakpan ko ang mga mata nya.

"Let's go"

I said ang grab her hand kahit nakukuryente talaga ko kasi mukang na estatwa na sya sa kinatatayuan nya. Dinala ko muna sya sa tapat ng fountain ng mall. May mga bench kasi dun.

Pagkaupo namin. Bigla na lang syang umiyak. Tsk.

"Hey"

"S.sorry"

"Why?"

"For being like this. And thank you kanina. Pwede mo na akong iwan"

"No worries. This isn't the first time"

"Huh?"

"Nothing. Come with me"

Then I grab her again. Hindi nya talaga naaalala yung sa ospital? Nvrmnd. At dinala sya sa arcade. Naglaro lang kami. Kumanta. Basta andun lang kami sa arcade. At masaya ako na napapasaya ko sya.

Leila Hamelton's POV

Hindi na rin masama. I enjoyed this day. Thank you Yuri Alberts.

----

#Leila