Bu benim ilk hikayem yazım yanlışları vb. Şeyler olabilir şimdiden kusura bakmayın.
Satır arası yorum yapmayı unutmayın.
20 temmuz 2017
Şuan hayatımın dönüm noktasının olacağı gün.Bugün üniversite sonuçları açıklanacak ve ben ailemin hiç istemeyeceği birşey yaptım askeri üniversite sınavlarına girdim.
Abilerim asker oldu ve babam ise tuğgeneral bu askerlik aşkı babam ve abilerimden geliyor bana.
Ailenin tek kız çocuğu olduğum için bana zarar gelmesini kimse istemiyor ama ben onları dinlemedim her ne olursa olsun ben asker olacaktım ben bunları düşünürken ailem ikizimin sınav sonucuna bakıyıyorlardı o hep istediği gibi doktorluğu kazanmış hepsi çok mutlu bu mutlulukları pek uzun süremicekti çünkü ben askerliği kazanmıştım.şuan benim sonuçuma bakıyorlar gerginlikten ellerim titriyordu gözümü bile kırpmadan babamı izliyordum ve çok süre geçmeden ege abim o sessizliği bozdu
"Eflal bu ne abicim şaka mı bu" bir süre abime baktım
gerginlikten konuşamıyordum ama en sonunda sirkelendim ve konuştum "degil abi bende sizin gibi asker olucam ve buna karşı çıkarsanız sizi bile silerim" ben konuşmamı bitirince
babam konuşmaya girdi "eflal kızım saçmalama babacım sen asker olamazsın yapamazsın kızım sen"
"Niye yapamam baba abimleri eğitirken benide eğitin hem silah kullanmakta,bıçak kullanmakta ve dövüş sanatlarında ustalaştım abartmayın lütfen ve ben o okula gidicem buna engel olamazsın"
ve babam o beklediğim konuşmayı yapmasını bekledim ama babam beni çok şaşırttı "tamam kızım sen kararını vermişsin ve asker olmayı kafana koymuşsun bizede hayırlı olsun demek düşer ama lütfen kızım kendine çok dikkat et" yüzüme hemen bir gülümseme yerleştirdim ve babama sıkıca sarıldım "söz veriyorum kendime dikkat edicem seni seviyorum baba" babamda gülerek bana sarıldı.
Göz ucuyla abimlere baktım biraz memnuniyetsiz görünselerde birşey demediler sıra ile tüm aile fertlerine sarıldım.
O günün üzerinden tam 6 yıl geçti ve şuan başarılı bir üsteğmen oldum ve hakkaride görev yapıyorum ama birkaç aydır dağda gizli bir görevdeyim ve gizli bir şekilde terör örgütüne sızdım ve bu terör örgütünün yapmak üzere oldukları suikastleri engellemekle görevlendirildim ama galiba bu görevim bugün bitecek
karargahtan aldığım bilgiye göre bir tim esir alınmış ve onları kurtarıp onlarla geri dönmem gerekli bu biraz zor olucak ama zor olan herzaman kolay olandır bu hiç değişmez. Bu kamptaki çadırımda o timi beklerken biraz dinlendim dışarıda bir kaç ses oldu ve merak ettim dışarı çıktım.kampın tam ortasında kafalarında çuval ile elleri bağlı askerler duruyordu
onlara bakarken kampın lideri olan topal konuştu "bu askerler bizim adamlarımızı öldürdü bunları götürün mağaraların birine bağlayın" bir kaç adam geldi ve askerleri aldı götürdü ve topal yanıma geldi
"avşîn bu askerler senin gözetiminde haberin olsun sakin kaçmaya çalışmasınlar seni yakarım ha bilesin bunu" "tamam topal gayet iyi bakarım ben askerlere" topal kafasını salladı ve kendi çadırına geçti bende kolumdaki saati gece yarısına ayarladım ve önemli belgeleri toplamaya başladım
onları düzenleyip bi çantaya doldurdum ve kamptan biraz uzaklaştım ve karargahla iletişim için kullandığım telsiz için sinyal aramaya başladım sinyali bulduğum anda konuşmaya başladım
"kartaldan yuvaya beni duyuyor musun yuva" birkaç dakika bekledim ses gelmedi tekrar aynı şeyi söyledim
"kartaldan yuvaya beni duyuyor musun yuva" bu sefer ses geldi "söyle kartal"
"komutanım askerleri getirdiler bu gece onlarla birlikte çıkabilirim bana buluşma yerinin koordinatlarını atın sadece"
"tamam üsteğmen'im koordinatları telsize yolıcağız şimdi fazla dikkat çekmemeye çalış" "emredersiniz komutanım" diyip telsizi saklayarak kampa tekrar girdim ve çadırımda gece yarısını bekledim.
Bu benim ilk hikayem olduğundan biraz kötü olabilir kusura bakmayın şimdiden oy kullanmayı unutmayın.
