" ကိုကို.."
" အြန္း.."
" အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ? "
" ဟမ္? "
စေနတာလားဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕
ဒီေကာင္ေလးဖက္ကိုေခါင္းလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ သူ႕ကိုၾကည့္မေနပဲ အခန္းမ်က္ႏွာက်က္ကိုၾကည့္လို႔ တည္တည္တံ့တံ့ေျပာေနဟန္ျဖစ္တယ္။
ဘာလားးညာလားး။
" ကိုကိုလို႔! "
" အင္း.."
" ကိုကိုခံယူထားတဲ့အခ်စ္ဆိုတာက ဘာလဲလို႔ဆို.."
အခ်စ္..အခ်စ္..။
ေတာ္ေတာ္ေလး ခက္ခဲလွတဲ့ေမးခြန္းပဲျဖစ္တယ္။ၿပီးေတာ့ ဒီလိုအခ်ိန္မွာဒီလိုေမးခြန္းကိုေျဖရလိမ့္မယ္လို႔လည္း သူဘဝမွာတစ္ခါမွမေတြးဖူးတဲ့အရာျဖစ္တယ္။
မေန႕ကေန႕လည္ကအခ်စ္စမ္းပြဲက ညေနေတာ္ေတာ္ေလးေစာင္းမွ ကိစၥကၿပီးတယ္။တကယ္ေတာ့ၿပီးသြားတာမဟုတ္ပဲ သူကပင္ပန္းလြန္းအားႀကီးလို႔သတိေတာင္မကပ္ေတာ့ပဲေမ့သြားတာပဲထားပါေတာ့ေလ။သူနိုးလာေတာ့ေနာက္ေန႕ ေန႕လည္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီ။ဟိုသေကာင့္သားေလးကေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ သူမွားပါတယ္၊သူမွားသြားပါတယ္ဆိုၿပီး သူ႕နားကပ္လို႔တတြတ္တြတ္နဲ႕ပြစိပြစိေျပာေနတာမၿပီးနိုင္ဘူး။ေနာက္ဆုံးရပါတယ္၊အဆင္ေျပပါတယ္၊ရိုးေနပါၿပီ၊အခုေတာ့ ဗိုက္အရမ္းဆာေနလို႔တစ္ခုခုေကြၽးပါအုန္းလို႔ေတာင္ မနည္းေျပာယူရတဲ့သူ႕အျဖစ္ကို ခင္ဗ်ားတို႔ကို ျမင္ေတြ႕စမ္းေစခ်င္တယ္။
ေရအရင္ခ်ိဳး၊ၿပီးမွ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႕
ေန႕လည္စာေရာညေနစာပါ ေပါင္းၿပီးတစ္ဝႀကီးစားပစ္လိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့မွ ထမင္းလုံးစီရင္း TV ၾကည့္လို႔အနားယူေနမိတာ ညေနေစာင္းအထိပါပဲ။
ဟိုအေကာင္ေပါက္ေလးကလား..?
သူကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ေဘးနားမွာ
ရွိတယ္ေလ၊မရွိလို႔လည္းမရပါဘူး။ဘာလို႔မရတာလဲဆိုေတာ့ ဒီေကာင္ေလးကိုသူက ေတာက္တိုမရေလွ်ာက္ခိုင္းစားေနရလို႔ေပါ့!ပင္ပင္ပန္းပန္းခိုင္းေနတယ္လို႔ေတာ့ မေတြးေစခ်င္ပါဘူးေနာ္!
ေရေလးခပ္ေပးပါအုန္းတို႔!
အေအးေလးေသာက္ခ်င္တာတို႔!
ေနၾကာစိအခြံခြာခိုင္းတာတို႔!
အာလူးေၾကာ္ေလးခြံေႂကြးခိုင္းတာတို႔ဘာတို႔ေပါ့ဗ်ာ!
