true or false?-daddy ıssues

Kacış?

Selaaaaammmmm nasilsiniz
Bayadır bosladımyaburayi
Sınavlar nası geçti??

Saçlarımı taradıktan sonra işi olduğunu söylemişti ayrıca kaçmaya çalışmamam hakkında beni uyarmıştı.Sonrasında hızlıca gitmişti aslında işime gelmişti sonuçta o adamın olmadığı her yer bana cennetti.Her ne kadar burası onun evi olsa da bu çok önemli değildi o yoktu sonuçta.

"Odamdan" çıkıp etrafa bakınmaya başladım odanın çıkışı bir koridora çıkıyordu ve karşısında sağında ve solunda olmak üzere 3 oda vardı. Koridorun sonunda da bir tane merdiven vardı.Yavaçça ilerleyip merdivenlerden aşağı indim mutfak ve oturma odasından oluşuyordu mutfağın içine girdiğimde buzdolabının üstünde bir not buldum.

"Dolaplarda her şey var iyi eğlenceler seni özleyeceğim bebeğim."

Bir daha gelmemesi için dua edebilirdim.Dolaplara baktığımda ağzına kadar bir sürü çeşit yemekle karşılaştım.

Bir dolap vardı üstünde bir not daha buldum ve elime aldım.

"Ye ama dikkat ederek kendini kaptırma."

Sesini duyabiliyordum neredeyse sert sesiyle bunu dedigini hayal ettiğimde korktum ve halime güldüm.
Komik haldeydim gerçekten.
Kaçmam gerekiyordu gitmem bu adam beni zorla tutuyordu bır yolu olmalıydı her zaman bir yolu vardı.

Senden nefret ediyorum diye mırıldandım ve etrafta kaçmama yardım edicek şeyler  bulmaya başladım.Salonda geniş bir cam vardı yanında da bir kapı bahçeye açılıyordu. Korumaların olduğunu farkettim aklıma gelen şey ile sırıttım.

Kapıyı açıp bekledim.

"Bir sorun mu var Lal hanım?"

Oldukça gerçekçi mimiklerimle konuşmaya başladım

"Ya banyoda bi sorun var su damlatıyor bi bakar mısınız kaçmayacağım isterseniz diğer korumalar yanımda dursun.

" Bizim görevimiz sizi korumak Lal hanım."

sıkıntıyla ofladım.

"Ya evet ama lütfen bunu ona söylesem ne kadar üzülür öyle değil mii?"

Adamın zor yutkunduğunu fark ettiğimde bıyık altından güldüm.

"Cem, Murat siz burda Lal hanımın yanında durun ben de lavaboya bakacağım dikkatli olun."

Diye ekleyip yukarı doğru çıktı.
Cem ve Muratın yaşları diğerlerine göre küçüktü ikisi de ciddi insanlar değillerdi ve safa benziyorlardı.
Bir oyuncu edasıyla ayağa kalktım yürüyecekken

"ah!"

İkisi de konuşmalarını bölüp bana baktılar. "Bir sorun mu var Lal hanım?"
yüzümü sanki bir şey olmuş gibi kırıştırıp ekledim.

"Size ferahlatıcı bir şeyler ikram edecektim malum hava biraz sıcak lütfen benim için mutfaktan getirir misiniz?"

İkisi de gerek yok deseler de ısrarlarım sonucunda zorunda kaldılar ve mutfağa doğru yol aldılar.Bunu fırsat bilip hemen bahçe kapısından çıktım.
Bahçe de kafamı bir sağa bir sola çevirdim kapı sağ taraftaydı hemen koşarak oraya gittim arkamdan sesler gelmiyordu.Yalnız orda da korumalar olduğunu farkettim onlar gülüşürken aradan sıyrılmaya çalıştım ve ilk gördüğüm sokağa koşa koşa girdim.
Yolda yaşlı bir kadın gördüm.
"Merhaba biz şuan nerdeyiz hangi bölgedeyiz?"
Bana garip garip baktı ve
"Istanbul ,*********** caddesi."
Burası da neresiydi bu canavar beni nereye getirmişti?
Buradan bi kurtulunca onu dava edecektim heryerde süründürecektim.

"Bakın ben kaçırıldım ve hiç param yok en azından bir taksi çağırsanız eve gitsem lütfen."

Kadın şaşırıp "Kim bu çocuğun ismi kızım şikayet edelim?"

Hafızamı zorlayıp ismini hatırlamaya çalıştım.

"Atlas.Atlastı sanırım."

Kadın şok olmuş bir ifadeyle yüzüme baktı sonra gözlerini kaçırdı ve bir şey olmamış gibi yürümeye başladı.

"Hanımefendi noldu?"
Beni duymamazlıktan geliyordu.
Kolunu tuttum ve onu durdurdum.
"Bırak! Benim çocuklarım ve torunlarım var bu semtte onun adını bilmeyen yoktur onun elinden kurtulamazsın!o bişeyi kafasına koyduğunda yapar fırsatın varken uzaklaş nereye kadar gidebilirsen tabi!"

Cümlesini bitirdikten sonra kolunu kolumdan çekip hızlı bir şekilde oradan uzaklaştı.
Anlamıyordum bu adam kimdi? Anlattıklarına göre korkunçtu ve eğer kaçtığımı öğrenirse ve beni geri yakalarsa benim açımdan hiç iyi şeyler olmayacaktı.
Hemen koşup ordan uzaklaşmaya başladım bir sürü sokağa girdim sonra bir sokağa daha girecekken duyduğum sesle dona kaldım.
"NASIL ELİNİZDEN KAÇIRIRSINIZ ONU HEPİNİZİ ÖLDÜRECEĞİM HELE BİR ONU BULAYIM!"
kaçmalıydım bulacaktı işte beni.
Lütfen Allah'ım lütfen beni bulmasın bir sokağa daha girdiğimde çıkmaz sokak olduğunu gördüm arkamı döner dönmez onunla karşılaştım.Olduğum yere mıhlanmış gibiydim ne konuşabiliyorum ne haraket edebiliyordum sadece korku hissediyordum ben ondan çok korkuyordum.

Yüzünde garip bir sırıtmayla
"Seni buldum tanrıçam sonunda ne kadar özlediğimi bilemezsin."

Dehşete düşmüştüm lanet piskopat!

"Bırak beni bu kadar kolay olmamalı!lütfen bırak gideyim karşına bile çıkmam."

Yüzünde ki gülüş soldu.

"Bu benim isteyeceğim son şey sakın bir daha bunu kullanma."

Ellerinde siyah eldivenler vardı kolumu tuttu ve çekiştirmetye başladı.Ben hala direniyordum.

"Ne kadar da üşümüş öyle benim bebeğim sadece benim bebeğim."

"Ben kimseye ait değilim kimsenin de değilim! Bırak artık."

Yüzü o korktuğum sert halini aldı.

"Zaten eve gidince alacağın ceza çok ağır olacak bir de daha çok yükseltme Lal!"

Ben dinlemedim doğamda vardı inatçılık.Kolumu bıraktı bir an kurtuldum sandım ama cebinden iğne çıkardığında gözlerim korkudan fal taşı gibi açıldı.

"Hayır hayır! Yaklaşma lütfen onu bana yaklaştırma yardım edin lütfen!" o sesini çıkarmıyor yalnızca bana bakıyordu gözlerimin içine.

Ben geriye doğru giderken o üstüme geliyordu kaçacak yerımde yoktu en son sırtım duvarla buluştu ve çöktüm.

"Lütfen yapma yalvarırım." diye mırıldandım sessizce.

"Bu bizim iyiliğimiz için güzelim şşş."

İğneyi batırdığında inledim.

"İyi uykular Lal'im."

Son gördüğüm onun gözleriydi.

Bölüm nasıldııı?

Lal'e dış görünüş olarak aklımda biri var ama Atlasa bulamadım önerilere açığım.