true or false?-daddy ıssues

kibir.

sellaaaöm bır akşam canım sıkıldığı ıcın bu kitabı yazıyorum umarım doğru bır karardır.Sizleri seviyorummmm💓💓💓💓

______________         _____________

Bir sahilde kimsesiz yanlız bır şekilde paketımde kalan son sigarayı yakıyordum.İnsanlar merhametli miydi? yoksa benim hayatım için özellikle en kötüleri gönderilmişti ya da önce ki hayat varsa orda ki hatalarımın karmasını yaşıyordum.Annem,annemi kaybedeli iki ay oluyordu gözümün önünde ölmesi ve benim bir şey yapamıyor oluşum hayatın acımasızlığının kanıtıydı belki de..karşımda ki yaşıt arkadaş grubuna bakmıştım 18-19 yaşlarındaydılar tahminlerime göre.Eğlendikleri mutlu kahkahalarından bellı oluyordu içten içe kıskandığım ıcın kendıme kızdım.Bugün 19 yaşıma girmiştim yalnızdım ve bugün benim doğum günümdü ben de arkadaş grubumla gezerken annemin geç kalma uyarısını duymak isterdim ama malesef bu benim için artık imkansızdı.Babamı sorduğunuzu duyar gibiyim kendisi,annemi evlenme vaadiyle kandırıp kaçmıştı tabi beni de arkasında bıraktığının farkındaydı onu hiç görmedim ama annem her bahsettiğinde mutlaka ağlardı çünkü sevdiği adam onu bır gecede terkedip gitmişti.

anneannem ve dedem babam olacak varlığın annemi terk ettiğini duyunca annemi hamile bır şekilde kabul etmek ıstememişler bilirsiniz namus meselesi onlara göre işte.
Annem de kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmiş zamanla.

artık saat gece 12'ye yaklaşmıştı eve gıtmem lazımdı giderken bir yıldızın parladığını gördüm annemin dediği şey aklıma geldi.

(3 AY ÖNCE)

"Anne,yıldız mıldız yok işte artık lütfen eve gidelim!"
Annem kaşlarını çattı.
"Yıldız olması lazımdı doğum günüm bu gün her zaman 49 yaşına girmiyorum lal!"

Annemin yüzünde beliren ifade bi anda kayboldu ve sanki çok kötü bir haber almış gibi bir hal aldı.
"Noldu?" bir anda neden bu kadar mutsuz gözükmeye başlamıştı? "Bişey olmadı hadı evimize gidelim."
Annem önden giderken ben de arkasından ilerlemeye başladım."Anne neden her doğum gününde buraya geliyoruz?" düşünmeden cevap verdi."Çünkü yıldızlar dilekleri gerçekleştirir lal." anlam verememiştim bana çok gerçekçi gelmemişti.

___________________________________

Aklıma gelen anıyla gülümsedim bugün annem adına ben dilek dilemeliydim belki de..

Düşünmeye başladım annemi geri getirmek mümkün değildi biraz düşündükten sonra dıleğimi bulmuştum.Dileğim,artık yalnız olmamaktı bunun olmayacağını düşünüyordum sırf annem için dilemiştim bu dileği o da her zaman yalnızlığımdan şikayet ederdi.

Kendime güldüm ve eve doğru yol almaya başladım evimiz sahile yakındı 10 dakika yürüme mesafesi vardı sadece. Küçükken annem sürekli beni buraya getirir denizle ilgili hikayeler anlatırdı ben de tabi heyecanla dinlerdim.Keşke yanımda olsaydı tekrar hikayelerini hevesle dinleyebilseydim.

Biraz zaman geçtikten sonra evime doğru yürüdüm.Karşı binada ki kadınlar toplanmış çayla beraber yarın akşam ne yemek yapacaklarını konuşuyorlardı.Eve girecekken konuşmalarına kulak misafiri oldum "Lal değil mi o?Annesi vefat ettikten sonra iyice yoldan çıktı bu kız valla nerden geliyor acaba?"
Bazıları onay verir şekilde sesler çıkardı."19 yaşında kız başı boş bırakılırsa böyle olur kimsesi de yokmuş galiba yazık valla." tırnaklarımı avucuma bastırmaya başlamıştım benim hakkımda böyle konuşma cüretini nerden buluyolardı? Pis dilleriyle hiç bilmeden konuşuyorlardı."Annem öleli 3 ay oldu biriniz gelip kızım aç mısın tok musun diye kapımı çaldınız mı necla teyze? sence tek sorun benim saat 11'de evden gelmem mi kımsenin namusu size kalmadı hadı gidin de kocalarınıza nasıl koltuk takımı aldıracağınızı düşünün biraz!" ne diyeceklerini duymak istemiyordum.Hemen kapıyı açıp sertçe yüzlerine doğru çarptım.Nasıl bu kadar acımasız olabiliyorlardı? sinirden gözlerimin dolduğunu hissettim.Gözlerim hemen kulaklığımı aradı koltuğun üstündeydi hemen aldım ve odama doğru geçtim.Yorganı üstüme doğru örttüm ve açtığım şarkının sesini fulledim.Yarın iş bulmak için yola çıkacaktım annemden kalan para beni ne kadar idare edebilirdi ki?
Düşünürken yavaş yavaş gözlerim kapanıyordu."İyi geceler anne."

Yatağımdan çok daha yumuşak bir yerdeydim pamuk gibiydi sanki rahatlıkla diğer tarafa döndüm iyi de benim yatağımdan bu kadar yumuşak mıydı?

"Uykucu kalk bakalım." kalın bir erkek sesiydi bu ses boğuk geliyordu ama çok huzur vericiydi."5 dakika daha lütfen!"
yattığım yer o kadar rahattı ki bu güzel ses bile beni kaldıramıyordı.Aklıma gelen şey ile gözlerimi sonuna kadar açtım iyi de ben yalnız yaşıyordum!Daha birinci şoku atlatamadan bir şok daha  geçirdim.Ben pembe bir bulutun üstündeydim! Sanırım delirmiştim bu bir rüyaydı evet rüya olmalıydı.
"Olabilir de olmayabilir de ufaklık."
Sesin geldiği yöne baktım ve Yunan tanrısı gibi olan adama baktım.Fazla yakışıklıydı simsiyah gözleri ona farklı bir hava katıyordu.Bu da kimdi? Ben nerdeydim en son evde olduğumu ve yatakta şarkı dinlerken uyuya kaldığımı hatırlıyordum.

"Öncelikle benim yanımdasın yani evinde.Dileğini duydum her zaman ki gibi seni izlerken artık yalnız değilsin küçüğüm."

 selam okuyucuya göre devam ettireceğim kitabı lütfen beğendiyseniz diğer bölüm gelsin diye yorum yapar mısınız?

705 kelime

Sizleri seviyorum umarım iyisinizdir ask bahcelerim.