sen kimsin?

5.2K 102 36
                                    

Selamm bır kısı oy vermiş lütfen verebilir misiniz okuyan ve kitabıma bır şans veren herkese çok teşekkür ederim sevgılerımle. 💓💓💓

"Öncelikle benim yanımdasın yani evinde.Dileğini duydum her zaman ki gibi seni izlerken artık yalnız değilsin küçüğüm."

Artık uyanamaz mıydım? Gözleriyle haraketlerimi hiç kaçırmadan inceliyordu.Bunun bir rüya olduğunu düşünmek istiyordum.

"Evet düşündüğün gibi rüyadasın güzelligim ama çok yakında tekrar karşılaşacağız."

Ses tonu çok güzeldi akıcı bir şekilde konuşuyordu.Gülümsemesıne kaşlarımı çattım.

"İltifatın için teşekkürler."

Resmen beynimi okuyordu adam! Sen sadece rüyamda olan birisin gerçek değilsin bu sadece bir rüya!

Yaklaştı geri gitmek istedim ancak bulutun üstünde gidecek yerim yoktu.Elimi ellerinin arasına aldı ve bir öpücük kondurdu.

"Ben gelene kadar kendine iyi bak."

bir şey diyemedim çünkü adeta dilim tutulmuştu,bulutların içinde birden yok oldu.

Terler içinde uyandım her anını hatırlıyordum.Neden böyle bir rüya görmüştüm?o adam kimdi? Bu bilinç altımın bir oyunuydu belki de.Dışarıya baktığımda havanın yavaş yavaş aydınlandığını farkettim. Normalde bu saate uyuyor olurdum ama gördüğüm rüyadan sonra uyuyabileceğimi düşünmüyordum.

Sıcak bir duş bana iyi gelebilirdi.Kıyafetlerimi önceden hazırladım ve banyoya doğru yürüdüm.

Pijama takımlarımı çıkartıp kendimi sıcak suya bıraktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Pijama takımlarımı çıkartıp kendimi sıcak suya bıraktım.

___________________________________

Banyodan çıkıp üzerime bornozu sardım ve kosarak odama gittim.Saçlarımı kurutup üstümü giyindim tam odadan çıkarken masamın üzerinde bir kolye olduğunu farkettim.Daha önce bu kolyeyi hiç görmemiştim evin içinde ama içimden bir ses takmam gerektiğini söylüyordu.

Çok hoş bir kolyeydi daha önce nasıl fark etmemiştim?kolyeyi boynuma taktım ve mutfağa doğru yürümeye başladım kahvaltı için uğraşamayacağımı düşündüğüm için aldığım gevreği ve sütü çıkardım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Çok hoş bir kolyeydi daha önce nasıl fark etmemiştim?kolyeyi boynuma taktım ve mutfağa doğru yürümeye başladım kahvaltı için uğraşamayacağımı düşündüğüm için aldığım gevreği ve sütü çıkardım.Rüyam hala aklımdan çıkmamıştı bilinç altımın bir oyunu olduğunu düşünüyordum fazla karıştırmaya gerek yoktu.

Kahvaltımı bitirdikten sonra evi toplayacak ve iş aramaya çıkacaktım.Bitirdikten sonra tabağı makinaya atıp odamı ve diğer odaları toparladım.

Hâlâ kapısı kilitli olan annemin odasına baktım oraya girmeye cesaretim yoktu çünkü orda ki herşey ona aitti ama ortada o yoktu bu beni içten içe yiyor,mahvedıyordu.Keşke burda olsa diye düşündüm ama yoktu ve olmayacaktı.Daha fazla dayanamadım telefonumu ve çantamı alıp evden çıktım.

İstanbul'da yaşıyordum İstanbul çok güzeldi her sokağı her köşesi doğduğum ve büyüdüğüm yer. Beynimde ki sesleri susturmak için kulaklığımı taktım bana yardımcı olan tek şey müzikti çünkü müzik dinlediğimde kendimi yalnız hissetmiyordum kulaklığım benim evim olmuştu.

Meydana benzer bir yere gelmiştim burda eminim eleman arayan dükkanlar vardır diye düşündüm.İlerlemeye başladım renkli renkli dükkanlar,kafeler ve restorantlar oldukça güzel duruyordu.Biraz daha ilerledim
Sonunda iş ilanı asan bir restorant gördüm! Umarım beni işe alırlardı,oraya doğru yürürken biri bana çarptı.

"Ah! Pardon benim dikkatsizliğim." cevap vermeden yanımdan geçip gitti.
Onu incelediğimde üzerinde kapşonlu bir hırka vardı,kapşonunu çekmiş hızlıca yürüyordu.En azından bir sorun değil diyebilirdi! daha fazla arkaya bakmadan restoranta doğru yürüdüm.
İçeride masaları toparlayan muhtemelen benim yaşlarımda bir kız vardı üstünde ki önlüğü ve kızıl saçlarıyla tatlı duruyordu.

"Merhaba iş ilanı için gelmiştim. " Kız beni kısa bir saniye sürdü ve gülümsedi. "Merhabaa ben Nisa memnun oldum" diyip elini uzattı."Merhaba ben de Lal." Bende elini sıktım "Gel seni götüreyim." yürümeye başladığında ben de yürüdüm.Uzun bir koridora girdik, sonunda "SELMA KORKMAZ" yazılı bir oda vardı.Oraya doğru yürüdük ve Nisa tıklayıp içeriye girdi onunla beraber ben de girdim.

İçeride bir kadın vardı muhtemelen 40 yaşlarının sonundaydı.

"Selma abla bu Lal iş ilanı için gelmiş." Birbirleriyle böyle konuşmalarına şaşırmıştım ama bunu belli etmedim.

"Merhaba kızım hoşgeldin Nisa sen çıkabilirsin." Beni kısa bir an süzdü ve gülümsedi.Tatlı bir kadına benziyordu.

"Lal bu işe neden ihtiyacın var?" ellerimle oynamaya başladım.

"Annem 3 ay önce vefat etti.Bu yüzden bu işe gerçekten ihtiyacım var."

Kadının gülümsemesi yüzünde dondu üzüldüğü belliydi.

"Allah rahmet eylesin kızım. Telefon numaranı alabilir miyim?İş için aramak istediğim de lazım olacak."

Telefon numaramı verip çıktım.
Umarım beni işe alırlardı çünkü cidden bu işe ihtiyacım vardı.Son kez Nisaya baktım gülümseyip restoranttan ayrıldım.

Kenarda bir market gördüm içeri girdim ve akşam yemeği için bişeyler bakmaya başladım makarna ve atıştırmalık şeyler alıp kasaya doğru yürüdüm.

Kasiyere verip kasanın öbürkü tarafına geçtim. "Poşet alabilir miyim? " bır poşet verdi ödedikten sonra kolay gelsin deyip marketten çıktım.Eve az bir mesafe kalmıştı iş de bulmuştum ama sanki bir şeyler eksik gibi hissediyordum belki de eve geldiğimde mis gibi kokan yemek ya da annem eksikti evler ışıl ışıldı kim bilir ne hayatlar vardı o evlerde mutlu, mutsuz.

Anahtarı çevirip eve girdim ev her zaman ki gibi sessizdi.Üstümde ki ceketi çıkartıkttan sonra askıya asıp mutfağa doğru yürüdüm.Ancak gördüğüm şeyle dona kaldım.

Hadi bakaliiimm neler olucak
Beğendiniz mi? 💋💋💋
716 kelime.

true or false?-daddy ıssuesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin