death game. | kpop universe

0.2

"herkes uyusun."

bunun bir anda olacağını beklemiyordunuz herhalde. on beş dakika önceden verilen hap, onları aynı anda uyutabilecek kadar ince hesaplanmış, son teknoloji bir üründü. nitekim herkes şu an uyuyordu. katiller dışında, onlara ilaç verilmemişti.

"katiller, hologram ekranın başına geçin."

katiller aynı anda ayağa kalktılar, bu hesaplarımız dışında olmuştu. henüz o kadar yüksek teknolojiye sahip değiliz. her birini kameralarımızla incelediğimizde yüzlerindeki korku ifadesini görebiliyorduk. birinin dudakları titriyordu, biri çok sakin görünüyordu fakat gözlerinden her şeyi açığa çıkarıyordu. birinin gözleri dolmuştu, ağlamak üzereydi.

"ortak bir karar vermeniz gerekiyor. sizi bulabileceğini düşündüğünüz birini elemelisiniz. konuşmanız başlatıldı."

katiller birbirlerini gördüklerinde şaşkınlıklarını gizleyemediler. "5 dakikanız var." uyarısını aldıklarında hızlıca düşünmeye başladılar.

biri çok da düşünmeden "bae jinsol." dedi, "bae jinsol hemen atakta bulundu, bizi bulmak için çok çabalayacağını düşünüyorum. ölmek istemiyorum, onun öldürülmesi bizim için iyi olacaktır."

huh, oyuna bu kadar çabuk adapte olunacağını biz de beklemiyorduk doğrusu.

diğeri "sen delirdin mi? birini direkt olarak vuracak mıyız yani? daha dün evinde oturuyordun, şu an birinin hayatını sona erdirebilecek gücü kendinde mi buluyorsun?" diye isyan etti. şu ana kadar hiç konuşmamış olan, bir açıklama yapma ihtiyacı hissetti.

"eğer birini öldürmezsek onlar bizi öldürecek. bae jinsol bizim için en iyi seçim. onu durdurmazsak o bizi durduracak."

"yapamayız! o henüz on sekiz yaşında değil mi? daha yeni idol oldu."

"biz çok mu yaşlıyız ha?" diye çıkıştı teklifte bulunan. "ölmek mi istiyorsun yoksa birinin ölmesini mi istiyorsun?"

üçü de ağlıyordu. biri hıçkırarak, biri sessiz gözyaşları dökerek, diğeri de sadece gözü dolmuş bir biçimde ağlıyorlardı. "katiliz. gerçekten katiliz. küçük bir kızın hayatını elinden alıyoruz."

"biz çok mu yaşlıyız?!" gırlağını yırtarcasına bağırdı. "yaşamamız gereken günler var." bir hıçkırık sesi duyuldu. "biliyorum ama o bizden daha küçük."

"git sen öl o hâlde!"
"yapamam..."
"biz de yapamayız. demek ki onu öldürmeliyiz."

derin bir sessizlik. pişmanlığın gölgesi henüz tam olarak yansımamıştı katillerimizin kalbine.

"bae jinsol." teklifte bulunan katil. "onu öldürmek istiyoruz."

"diğer katiller, kabul ediyor musunuz?"

"evet." dediler aynı anda. birini öldürmenin ağırlığı altında henüz ezilmemişlerdi fakat bunu yaşamalarına çok az kalmıştı. henüz farkında olmamaları onlar için iyiydi. bir süre sonra bunu düşünmeden yaşayamayacak, hatta intihar etmeye çalışacaklardı.

bae jinsol öldürüldü.