Inlove In A Coffee Shop

05

(Lia)

"Good---" pagakapasok ko sa coffee shop nakita ko ang mga muka nilang malungkot yung iba umiiyak. Anyare?

Walang mga customers at nagsasalita ang manager namin sa harap.

Tumabi agad ako kay Joel na ngayon eh malungkot ang muka. "Psst. Anyare?" Bulong ko. Di siya umimik. nagtaka naman ako.
"B-bakit?"

"Lia...... Isasara na ang coffee shop." Ano!??

"Huh? H-hindi!! HINDI PWEDE!" Tumayo ako. Even I interrupt the manager. Pinigilan naman ako ni Joel.

"We all disagree Ms. Javier. But we are nothing to do with it. I'm sorry." Sabi niya at umalis na.

"HINDI! *sob HINDI PWEDE! *sob"

"Shh. Tama na." Awat sakin ni Joel. Pero nilabas niya ako sa coffee shop.

"Sorry. Wrong timing pero kailangan ko na talagang umuwi bespren. May emergency sa bahay. Tawagan nalang. Ngumiti ha." Sabi niya at niyakap ako. Alam kong mahirap rin sakanya pero kailangan tanggapin.

A big cliché.

Napaupo nalang ako sa gilid na umiiyak. Hindi hindi pwede.

May nagalay sakin ng panyo at isang kamay. Hindi ko pinansin at inapir ko na lang. Wala ako sa mood makipag biruan. Pero hinatak ako patayo.

Pagtingala ko si Mike.

Napasandal nalang yung ulo ko sa dibdib niya. Hindi ko kaya. Kung para sa iba madali nalang ulit maghanap ng bagong trabo eh hindi eh. Iba na ngayon at iba rin ako. Wala akong natapos.

Hinimas niya yung likod ko habang yung baba niya nasa ulo ko.

Mabigat ha! -___-

Hinila niya ako papunta sa bench.

"Bakit?" Tanong niya.

"Ahh. Wala. Nadapa kasi ako." Palusot ko. Ayoko kasing nag-o open ng problema.

"Lia..."

"Wag na. Wag mo na alamin."

"Lia..."

"Okay. Okay. Magsasara na daw ang coffee shop."

"Ha!? Why!?"

"Di ko alam. Wala ngang mabigay na rason eh."

"Why are you crying so hard?"

"Kasi wala na akong trabaho. Anong muka nalang ang maihaharap ko sa pamilya ko. At mahirap nang makahanap ng trabaho dahil undergraduate ako." Hagulgul ko.

"I can offer you a job." Napaupo naman ako ng maayos sa sinabi niya. "A-anong trabaho?"

*******

So eto nga nandito kami sa kotse niya. Naka indian seat akong nakaharap sa kanya. Habang siya naman nagsususlat.

"10 rules" paninimula niya.

"Una: Dapat clingy or sweet tayo sa isa't isa lalo na kapag maraming tao at nasa harap ng magulang ko.

Pangalawa: Dapat astang sosyal ka.

Pangatlo: We will pretend as real couple.

Pang apat: Dapat walang away at laging bati. Just like a real lovers.

Panglima: Merong term of endearment. It depends.

Pang anim: Meron kang condo unit, clothes at foods.

Pangpito: Dapat lagi kang naka ayos. Hindi ka dapat haggard.

Pangwalo: Dapat magpapaalam ka kung sino mga kasama mo kung aalis ka

Pangsiyam: There should be no yelling unless there is a fire.

Pangsampo: You'll payed by 10,000.

Deal?"

Sabi niya at pinakita niya yung isang bond paper na puno ng napakagulo niyang sulat. Jusme.

"May sagot ako sa nga rules mo!" Sabi ko at kumuha ng ng bond paper at inagaw sa kanya yung ballpen.

"Bakit kailangan napaka clingy naman? Wag kang maarte ha!
Kailangan talaga sosyal! Choosy pero keri lang!Di ko mapapangakong walang away ha. May pa endearment ka pang nalalaman! Pwede namang wala na! Tsaka bat kailangan kong magpaalam sayo kung san ako pupunta at kung sino kasama ko? Di naman kita nanay! Actually, yung nanay ko nga di alam kung san ako nakatira eh. Pero gusto ko yung may pa condo at foods ka pa ha. May bonus pang padamit ha! Tsaka gusto ko yung sweldo!" May halong asar at inis kong sabi.

"Then sign it."

"Aba, mamaya na. May rules rin ako." Sabi ko.

"Talaga lang ha? Sige nga!" Nagsimula akong magsulat.

"1st: No name calling. Inshort walang asaran!

2nd: No interrupting! Inshort kailangan walang bastusan!

3rd: No blaming or accusations! Siguro alam no naman yun! Dahil magkakaaway tayo at ayaw mo yun!

4th: No cussing!

5th: No yelling!

6th: Walang pilosopohan!

7th: Bawal guilty at defensive! Aminin agad.

8th: No physical and emotional threats or gestures .

9th: Bawal maarte!

10th: Dapat cool o chill lang.

Ano? Call?"

"Oo na, raming satsat." Reklamo niya.

"Aba. Ikaw nga tong nag eenglish eh. Pinapantayan ko lang standards mo." Di niya ako pinansin at pinirmahan yung papel. Ganun rin ginawa ko.

"Deal." Sabay namin sabi. Inalay niya yung kamay shake hands daw. Pero inapir ko lang at tinasan siya ng kilay. "Sabi ko cool lang diba?"

"Mike 'James' delos Reyes"

"Geh." Sabi ko. Ang pormal eh.

"Your name please."

"LJ." Sabi ko nang nakatingin sa bintana.

"Full name."

"Arte mo. Panglan rin naman yung LJ eh." Sabi ko at umirap. "Lia Mikaela Javier."

Tingnan ko siya. Nakangiti siya. "Problema mo?" Tanong ko.

"Our names." Anu meron dun? "Sounds Familiar." He continued. Waley. -___-

"San mo nakuha yan?" Tanong ko. "None of your business." Ayy. Moody?

Bumaling ako sakanya. "Kelan ba magsisimula yung deal?" Pero ang laki ng pasalamat ko sakanya.

He hold my hand. "Now."

---------------------------------

Thanks!
Vote and Comment !

Read my stories:
•BITTEREYNA
http://w.tt/1afgLQU
•Strangers (12:51)
http://w.tt/1ECGaf1
•Crazy Love
http://w.tt/1K4LRH8
•Inlove In A Coffee Shop
http://w.tt/1POVxMX