Soms vraag ik me af
Hoe het zou zijn
Als we het gekibbel
Opzij schoven
De afstand heeldenZou je dan met me praten
Me uitleggen
Hoe de wereld werkt
Zou je me dan
Omhelzen
Zouden we kunnen lachen
Plezier hebben
Zoals toen
Wanneer we nog klein waren
Opgroeien niet bestond
We zijn beide
Zo vaak
Alleen
Terwijl onze veilige havens
Grenzen
Zoveel gemeenschappelijk
En tegelijkertijd vreemden
Is dat net het probleem
Staan we te dicht
Om te waarderen
Ik weet dat ik het wens
Ik weet dat jij het wenst
Ooit spraken we
Beide verlangens
Maar geen plan van aanpak
Problemen
Aan alle kanten
Maar zijn vuren niet sneller geblust
Uren gevlogen
Samen
Te trots
Te stoer
Of gewoon angstig
Nee
We willen elkaar sparen
Kan je iemand anders redden
Door je eigen weg op te gaan
Harten te negeren
En te denken
Dat een boom zelf wel groeien zal
JE LEEST
Reikend naar de sterren
PoetryGedachten fladderen in mijn hoofd Als vogels in een kooi Ze vormen teksten op papier Als vogels in hun vlucht Gedichtenbundel 2023 - ...