Reikend naar de sterren

Angstig

Angst
Achter een façade
Alles lijkt soms zo onbereikbaar
Altijd twijfel

Naalden
Naaien niet iedere scheur
Nergens is lijm te vinden
Niemand kan een hart plakken

Gemeen
Graven gedachten gangen
Gillend vliegen ze door mijn hoofd
Gemarteld ga ik door mijn knieën

Spanning
Spant mijn spieren
Spint een cocon
Strak om me heen

Tijd
Toont het ware gelaat
Terwijl ik onzeker wankel
Tevergeefs rennend

Iedereen
Is op weg
Ik lijk vastgeroest
In mijn eigen angsten gevangen

Geluk
Gaat huppelend aan mij voorbij
Geduldig probeer ik te wachten
Gevangenen komen ooit vrij