The Protector 7: El Scorpio

Εισαγωγή

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις του Ελληνικού Νόμου (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει μέχρι σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται απολύτως η άνευ γραπτής αδείας του συγγραφέα κατά οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, διανομή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση, παρουσίαση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή (ηλεκτρονική, μηχανική ή άλλη) και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου.

Τα ακόλουθα αποτελούν μη πνευματική ιδιοκτησία μου και ανήκουν καθαρά στους δημιουργούς τους :
Α) Εικόνες
Β) τραγούδια +μουσική +στιχοι
Γ) Φωτογραφίες

Το παρόν έργο που είναι γραμμένο από εμένα , αποτελεί καθαρά δική μου πνευματική ιδιοκτησία. Εχει καταχωρηθεί και κατοχυρωθεί νομικά.Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αντιγραφή και κάθε είδους υποκλοπη του κειμένου χωρίς την δική μου γραπτή άδεια

🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜

Μια οικογένεια με βαριά ιστορία...
Άντρες κάθε γενιάς γεμάτοι αρχές, γεμάτοι ήθος...
Άντρες που έμαθαν να τα δίνουν όλα για όλα αψηφώντας κάθε λογική...
Άντρες που έμεναν στον άσσο και μετέπειτα ρέφαραν με τον ίδιο το θάνατο για αντίπαλο...

Άντρες γεννημένοι προστάτες...
Τούτη η οικογένεια φέρει στις πλάτες της , τη τιμή για όπλο, το θάρρος για οδηγό  και τη τρέλα για μυαλό.

Είναι όμως κάθε γενιά της ίδια;
Είναι όλοι προστάτες με λευκά φτερά;
Ή κάποιος από αυτούς τα έχει κατάμαυρα;

Οι άνθρωποι έχουν ένα συγκεκριμένο τρόπο στη ζωή να ζυγίζουν πράγματα και καταστάσεις. Σχεδόν όλοι ακολουθούν το ίδιο μοτίβο.
Υπάρχουν βέβαια και αυτοί, εκείνοι οι λίγοι που αποτελούν τις μειονότητες, οι οποίοι δε πάνε μόνο κόντρα στα μοτίβα των άλλων, μα ακόμα και στα δικά τους.
Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που βάζουν κόντρα στον ίδιο τους τον εαυτό μόνο και μόνο για να έχουν κάτι να κοντραρουν... Κάτι για να επιτίθενται και κάτι για να αλλάζουν.

Σήμα κατατεθέν του από μικρός , ήταν εκείνο το ξεθωριασμένο πια σχέδιο στο σβέρκο του. Ήταν το πρώτο τατουάζ που έκανε σε ηλικία μόλις δεκαπέντε ετών. Σηκώθηκε εκείνο το  μαύρο πρωινό, ντύθηκε πήρε το όπλο του και πήγε. Δεν είχε ανάγκη ούτε από άδεια, ούτε από συνοδεία. Από παιδί έμαθε πως όλα του ανήκουν και πως τίποτα δεν είναι αδύνατο. Μεγάλωσε άλλωστε μέσα σε ένα καθεστώς που σιχαθηκε. Μέσα σε μια οικογένεια που το μόνο που ήθελε να διδάξει ήταν αξίες που τον καθιστούσαν υπεύθυνο για το αδύναμο γυναικείο φύλο. Έτσι τουλάχιστον πίστευαν οι δικοί του γιατί εκείνος είχε αντίθετη γνώμη...