TAKINTILI

14.Bölüm:Kaçış

Annemin nereye gittiğini bilmiyordum ama teyzem'den başka bir yeri yoktu. Uraz kaçıcamı düşünmüyordu. Bu yüzden basit olucak gibi

hissediyordum.1 haftaya yakındır plan kuruyordum. Anahtarı bu sabah uyurken cebinden almıştım.Fark etmemesini umuyordum.

Eğer biraz daha burada kalırsam ondan ayrılamıyacaktım.

"Uraz kahvaltı hazır "

Normalde kahvaltıyı hep o kuruyordu.Bir gariplik olduğunu anlamaz umarım

Merdivenlerden indi

"Oo sürpriz mi yapılmış bana "dedi

Gülümsedi

Kalbim acıdı

Masaya otururken arkasında kalıyordum.tesgahtan bıçağı aldığım gibi sırtına geçirdim

Can acısıyla inledi sandalyeyle birlikte yere düştü

Koşmaya başladım kapıyı anahtarla açarken

Son kez ona baktım suratı kıpkırmızı olmuştu.Dur der gibi bakıyordu.Hatta yalvarıyordu ama konuşmadan

Gidemiyorum

Kapıyı açmıştım ama ayaklarım gitmiyordu

Derin bir nefes alıp kapıdan koşarak fırladım

Toplu olan saçımdan tokam düşmüş saçlarım dağılmıştı

Ormana doğru koşmaya başladım.

Çıplak ayağıma bir şey battı canım acıdı ama umursamadım.

Arkamı döndüm Uraz evden çıkmıştı . Acıyla bağırdı

"Lunaa sana anlattıklarım doğru değildi.Annenin nerede olduğunu bilmiyorsun."

Arkamı dönüp koşmaya başladım tekrar.

Ayağıma bu sefer başka bir şey battı onun acısıyla bağırırken bir taşa takıldım.yere düştüm

Uraz yavaş adımlarla da olsa geliyordu.

Ayağım çok acıyordu

Ayağa kalkmayı denedim olmadı

Uraz artık bana çok yaklaşmıştı.

Bir anda son kalan gücümle ayağa kalktım .

Tam tekrar yere düşecekken

Kolları bedenimi sardı.

Acı dolu bir inlemenin ardından beni sırtına aldı

Sırtı kan içindeydi

Elimle beni bırakması için sırtına vuracaktım ama

çok canı acırdı
Zaten yeteri kadar canını acıtmıştım.
Yapamadım ...