Annem şaşkınlık içinde "Luna ne dediğinin farkında mısın? İyi misin sen?" Diye ard arda sorular yöneltti.
"Anne "dedim yorgun bir sesle "nolur git "
"Luna beni korumak için bunu yapman gerekmiyor. "
"Anne ben gelemem anlamıyorsun gelemem "
"Luna delirmek üzereyim ben kaç gündür bu adam yüzünden neler yaşadım derdin ne senin burda bu ölülerle yaşamak mı he ?"
"Anne ...git."
"Sen salaksın"
"Anne polislerle hiç birşey söyleme bak sakın, unut beni"
"Lan sen benim kızımsın ne unutması kendine gel"
"Tamam unutma, ama öyle davran artık ben yokum tamam mı?"
...
Uraz anneme bir iğne batırdı.yerimizi bilmemesi gerektiği için yapmıştı bunu , annemi bırakıp geri geldiğindeGözlerinin içene baktım uzun uzun
"Yukardakiler" dedim zar zor bir sesle "Orda mi kalacaklar?"
"Hayır istersen hemen şimdi onları ormana gömerim"dedi sesi sanki çok normal birsey söylüyormuş gibiydi.
Başımı tamam anlamında salladım (her boka tamam de sen zaten Luna )
Bu dünyada Ayhan ve Cem hakkında konuşmama kararı almıştım.kendi kendime kurtuluş yolu olarak bunu bulmuştum.
...
Cesetler evden gitmiş koku hala bizimle kalmıştı.derin bir koku sanki benim iliklerime işlemiş gibi ev değil ama çatı katı kokudan kullanılmazhalde gerçi kullanılacak halde olsa bile orayı görmek istiyeceğimi dahi sanmıyorum.
Temiz bir sayfa açmak demek bu değildi bizim temiz sayfalarımız bile lekeliydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKINTILI
Teen FictionBir adamın kocaman bir karanlığı varsa ona bir ay ışığı bile yeter. Başlangıç:18 Mart 2023