Jeongin bir iç çekti. Söylemek istiyordu ama bir yandan da istemiyordu. Söyleyip söylememe arasında kalmıştı. Aklına bir fikir geldi. Seungmin'e söyleyecekti ama önce bebekten kurtulmaliydi. Sonuçta kendisi de istemiyordu ve de Yeonjun'a karşı birşeyler hissetmiyordu. Yeonjun'dan nefret ediyordu. Çocuk doğarsa jeongin vicdan azabı çekerdi. Sevdiği bir adam ile yaşarken niye Yeonjun'un bebeğine baksın ki? Jeongin sessizce mutfağa indi. Küçük bir bıçak aldı. Nede olsa kendini öldürmeyecekti. Bebek neredeyse 3 aylıktı. Jeongin hemen odasına çıktı. Kapıyı kitledi. Yapmalı mıydı? Ya Seungmin bir çocuk istiyorsa? Hayır hayır bebeği öldürmemeliydi. Ne kadar Yeonjun'dan olsa da yinede onun da bebeğiydi. Seungmin'den olduğunu söyleyecekti. Evet evet acı cekmezdi hem. Bıçağı dolaba kaldırdı. Aklından plan yaptı. Yeonjun'dan kurtulduktan sonra buraya gelir gelmez Seungmin ile yapmıştı. Jeongin hamilelik testini çıkardı. Hamilelik testine baktı. Bakınca eskiyi hatırlayıp üzülmüştü. Zaten üzgün rolü yapacaktı ve artık boşuna kendini ugrastirmaya gerek kalmamıştı. Jeongin odadan çıkıp salona doğru ilerledi. Düşündüğü gibi Seungmin kitap okuyordu. Jeongin yine bir iç çekti. Odaya girdi. Seungmin kafasını kaldırmadan birşeye ihtiyacı olup olmadığını sordu. Jeongin yine bir iç çekti. Vazgeçmek üzereydi. Bunu yapabilirdi.
" Seungmin"
Seungmin kitabı yanına koyup kafasını Jeongin'e çevirdi.
" Efendim Jeongin?"
" Sana önemli birşey söylemem gerek.."
Seungmin dikkatle Jeongin'e bakıyordu. Jeongin söylemeye korkuyordu tıpkı o gün gibi... Seungmin'e söylemekten korkmuyordu korktuğu şey Yeonjun'dan olduğunu öğrenirse büyük bir hayal kırıklığına ugramasiydi. Bunu istemiyordu. Geri dönüş yok Jeongin!
" Ben hamileyim"
Seungmin olduğu yerde donakaldi. Ne diyeceğini bilmiyor gibi duruyordu. Jeongin hata yaptığını düşünmeye başladı.
" Mutlu olmadın mı?"
" Nereden çıkardın?"
" Üzgün ve pişman görünüyorsun"
" H-hayir sadece şaşırdım ve mutluluktan nasıl tepki vereceğimi şaşırdım"
" Öyle olsun"
Jeongin'in uykusu gelmişti. Üstünü değiştirdi ve kendini yatağa bıraktı. Gözlerini kapadigi anda uykuya daldı.
Gece saat 2 gibi uyandı Jeongin. Seungmin'i yanında göremedi. Su içmek için kalktığını düşündü ama odalarında su vardi ve sürahi tamamen doluydu. Tuvalete gitmiş olabileceğini düşündü fakat ışık kapalıydı ve kapısı da açıktı. Jeongin merak içinde ayağa kalkti. Balkondan sesler geliyordu. Jeongin sessizce balkon kapısına yöneldi. Seungmin telefonla konuşuyordu.
" Bak iddia olabilir ama onu kalbini kıramam"
Jeongin anlamamıştı. Biraz daha yakınlaştı. Bu sefer telefonun sesi de duyuluyordu.
" Bak Seungmin umarım ondan hoslanmiyorsun"
" Hoşlanmıyorum merak etme"
" O zaman Yeonjun'u niye dövdün gerizekalı?"
" E ondan hoşlandığımı zannetsin diye"
" Abi tamam onu geçtim de LAN NİYE ÇOCUĞU HAMİLE BİRAKTİN LAN?"
" BAĞIRMA UYANİCAK!"
" TELEFON NİYE HOPARLORDE O ZAMAN"
" DEGİL AMA CAMİS GİBİ ANİRİYON DUYULUYOR"
" Tamam Seungmin en yakın zamanda oradan ayrılıyorsun normalde çocuğu gönder diycektim abi hamile bırakmısin"
" Susar mısın yanlisikla kendimi akışa kaptırdım tamam mı C-"
Jeongin ismi duyabilmek için egiliyordu fakat ayağı kaymisti ve ses çıkarmıştı. Hemen odaya koştu.
" Hass Jeongin uyanmış kapatıyorum"
Jeongin hemen yatağa oturdu. Seungmin yanina gelip elini tuttu.
" Ne oldu o ses nereden geldi iyi misin?"
" Ağrım vardı birazda mide bulantım vardı tuvalete kostum onun sesiydi"
" İyi ol hep aşkım"
Jeongin anlamamisti yani Seungmin biriyle iddiaya girdiği için mi böyle davranıyordu? Herşeyi ogrenmeliydi. Elbet bir gün tüm gerçek ortaya çıkacaktı..
-------------
ABİ OKULDA YAZİYORUM SİNİFTAKİLER ÖCÜ VARMİS GİBİ YAZDIĞIM SEYLERE BAKİYORLAR ABİ BEN YANLİSİKLA KAOS YARATTİM AAAAA
