Jeongin ailesine ulaşmaya çalışıyordu. Saatlerdir tek yaptığı şeydi. En sonunda Felix'i dinleyip durdu." Sakin ol Jeongin..."
" NASIL SAKÌN KALABILIRIM! ABIME TAM OLARAK NE OLDUGUNU BILE BILMIYORUZ.."
" Belki kazayı hafif atlatmistir..."
" O BU ZAMANA KADAR BANA DESTEK OLUP BANA BAKTI.. . YA BEN SUAN NE YAPIYORUM?"
Aslında Felix'te çok üzgündü ama belli etmemeye çalışıyordu.
" Bak Jeongin kendini daha çok üzerek bir şey elde edemezsin lütfen sakin olup pozitif şeyler düşün"
" Deneyeceğim..."
Felix Jeongin'in yanına oturup ona sarıldı. Jeongin'in şuan ihtiyacı olan şeydi. Jeongin'de ona sarıldı.
-----------------
"AAAAHHHH! FELIX HYUNG!"
"JEONGIN NE OLDU BAGIRIYON"
" AHHH HAYIR!"
" NE OLDU?"
" FIZIK SINAVINDAN GECEMEMISIM"
" IYI BOK YEMISIN"
" DEME OYLE"
" DEDIM AMA NEYSE BIZ NIYE BAGIRIYOZ AB YAN YANAYIZ"
" DOĞRU"
" Neyse birşey olmaz bende matematik ve kimyadan kaldım"
" Harbi mi"
" Yok ben atma yeteneklerimi kullandım "
" Haa bende gerçek zannettim"
" Şakadan da anla ama ya"
" Ben biraz dışarı cikicam"
" Tamam ama gecikme"
" Pufff! Tamam"
--------------
Dışarıya çıktım ve yürümeye başladım. Herşey düzgündü ama tek bir sorun vardı ki gece yarısı dışarı çıkmıştım. Önüme kaslı bir adam çıktı. Ben ona bakarken arkadan biri beni tuttu. Elindeki bıçağı karnıma sapladı. O an istemeyerek bayıldım.
---------------
Jeongin uyandığında kendini tuhaf bir odada buldu. Kalkmaya çalıştı fakat karnı ve başının ağrısı buna engel oldu. Kafasını ona bakan adama çevirdi.
" Seni bırakmamı istesen ve herşeyini versen de buradan çıkamazsın"
" SEN KIMSIN!?"
" Bağırma sagir değilim"
" DUR BIR DAKIKA- BEN NIYE ÇIPLAĞIM!??"
" Bağırmamani söylemiştim eğer tekrardan bagirirsan senin için kötü olur"
" BENI NIYE KAÇIRDIN??"
"Bagirmamani söylemiştim şimdiki yapacaklarımı sen istedin"
Jeongin adama bakarken adam bir çırpıda üzerindekilerden kurtuldu. Jeongin adama bir bakış attıktan sonra kalkmaya çalıştı. Adam ona her yaklaştıkça içindeki korku büyüyordu. Şimdiki olacakların sorumlusu oydu. Jeongin gözlerini kapattı.
Adam Jeongin'in beklemediği bir zamanda içine girdi. Jeongin hızlıca gözlerini açtı. Bu canını çok yakmıştı. Jeongin adamı ittirmeye çalışsa da başarısız oluyordu. Jeongin ağlamaya başladı. Bunu yapmak istemiyordu (ama Seungmin yapsa ehmehm) Jeongin yapabildiği bütün herşeyi yaptı fakat bir kaçış yolu yoktu. Adam Jeongin'in ellerini tuttu.