Yine gecenin bir saatti seungmin parktaydı ve telefonu kapalıydı. Herkesin uyuduğundan emin olduktan sonra evden atmıştı kendini çünkü nefes alamıyordu. Kafası o kadar karışmıştı ki doğru dürüst hiç bir şeye odaklanamıyordu.
Minho'nun bugün grupta söylediği son şey gerçekten içinde bir yerlerde acı hissetmesine sebep olmuştu. O da çocukların bu ısrarlarından hoşlanmıyordu ama minho, bu durumu aşmıştı.
Üstelik seungmin, ne hissettiğini dahi kestiremiyordu. Ondan karışık sinyaller alması da işleri hiç kolaylaştırmıyordu.
Aynı şekilde evde, yatağına uzanmış tavana bakan minho da düşünüyordu. Verdiği tepkinin seungmin'i kırmasından biraz endişelenmişti ama ne yaptığının farkındaydı.
O tarz bir tepki vermesinin sebebi, ortaya attıkları iddianın doğru olmamasıydı. Ya da belkide hiç olmayacağını bildiği için hissettiği boşluğun bir karşılığıydı sadece. O da seungminden aldığı karışık sinyaller yüzünden yerle bir oluyordu ama bu durumun üstesinden gelmekte oldukça iyiydi.
Çünkü, bazı şeylerin farkındaydı. Gelecek çok farklı olacaktı ve minho, gidişatı değiştirmeyi düşünmüyordu.
<~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~>
StrayKids
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Stay, bana gününüzü anlatın- seungmin
<~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~>
Felix: Seungmin diye yazılır Alev diye okunur
Changbin: Ne yaptın kardeşim ana sayfam yanıyor
Hyunjin: Reddedenler utansın Hıh
Jeongin: Aaa! Kim reddetmiş bu dehşet yakışıklıyı?
Seungmin: siz benim haberim olmadan benim hayatımı mı yönetiyorsunuz? Kime açılmışım da reddedilmişim?
Bang: şşş Sen karışma köpüşüm
Seungmin: Bunlar şizofrene bağladı Korkuyorum
Jisung: ne çektiğimi bir ben bir tanrı
Minho: yazık değil mi benim sincabıma? Bezdirmişsiniz çocuğumu
Jeongin: köpüşe de yazık
Seungmin: Ben neden acınası haldeyim şu an? Üstelik gayet iyiyken?
