Episode 3.50

9 0 0
                                    

Ruhumda günbegün artan sisin yoğunluğu duygularımın önüne geçiyordu ve ben her geçen gün sana olan bu derin hislerimi geri plana atarak senden kurtulabileceğime inanmaya çalışıyordum.
En azından umut ediyordum çünkü sana olan sevgim senin için hiçbir anlam ifade etmiyordu.

Yine o kız; yine yine, her yerde o. Hep birliktesiniz. Sıkılmaya başladım bu durumdan. Örümcek ağları, karıncalar, gaybdan sesler bir olmuş zihnimi ele geçirmişti, sana ulaşamadıkça sana olan sevgim bana zarar veriyordu. İçten içe kıskanıyordum sizi, birlikte oluşunuzu. Mutluluğunuzu. Senin üzüleceğini bile bile ayrılmanızı diliyorum. Dualar ediyorum. Sanki benim duygularımı görmemen senin suçunmuş gibi, sizin suçunuzmuş gibi.

Bir kez olsun, sadece bir kez olsun baksaydın keşke yüzüme. O içten tebessümünü istemiyorum ama yine de en azından ufak da olsa samimiyetsiz de olsa gülümseseydin. Ben anlamazdım ki güldü bana derdim. Çok mutlu olurdum. Havalara uçardım ama ona öyle bakıyorsun ki ona öyle bakıyorsun ki ahhhh.
Aynanın karşısına geçiyorum, ela gözlerime uzun uzun bakıyorum, ellerim saçlarımdan geçiyor, bedenimi kontrol ediyorum onda olan da ben de olmayan ne var diye. Aynaya gülümsemeye çalışıyorum, başaramıyorum. İçten içe kendime olan saygımı yitiriyorum. Geceleri uzun uzun sizi düşünüyorum. Neden? Neden? Gözüme uyku girmiyor, balkonda sigara içerek sabahı ediyorum.

Biliyor musun, platonik olmak düşünüldüğü kadar zevkli değilmiş, sizi görene kadar bunun farkında değildim şimdiyse seni yanımda ne kadar istediğimin farkındayım. Keşke bu balkonda tek başıma sigara içmektense seninle uzak uzağa dahi oturup aynı anı yaşasaydık. Ben seninle aynı anının görünmeyen bir köşesinde olmaya kabulum, kabuldüm.

About Time - Jacob's Piano

20 Nisan 2023

feel ınvincibleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin