" Yanımdan geçtiniz bugün, o kız çakmağımı bulamıyorum derken cümlesini tamamlamadan çakmağı yakıp kızın dudaklarındaki sigarayı ateşledin.
Ben...Kalbimi ateşe verdiniz. Hazır değildim, hem de hiç hazır değildim dudaklarımdaki ifadeyi bozmamak için o kadar çok çaba harcadım ki. Hele ders sırasında birbirinizin içine girdiniz ya, arkadaşım yakıştırdı sizi. Bense, bense sadece bakabildim.
Umuttan, beni yaşar kılan o umuttan,senden, o kızdan, sizi yakıştıran arkadaşımdan ve senden hoşlanan kalbimden ölesiye nefret ettim. Senin için dökülen gözyaşlarımdan nefret ettim. Ben bir kere bir adamdan nefret ettim oda ömür boyu sürecek bir nefret.
Sense, sana karşı bir şey hissettiğim her an kendimden nefret ediyorum.
Bana da umut veren arkadaşımdan, senin yavşak tavırlarından da ölesiye nefret ediyorum.
Keşke o gün seni öyle görmeseydim, keşke bu kalbim herkese üzülüp kalbinde yer açmasa. Ne üzücü. Olan hep bana oluyor, masum, saf, mal bengi."
Bu satırları yazarken ciddi olmamayı çok isterdim. Ama bunları bugün yaşamak...
18.05.2023
ŞİMDİ OKUDUĞUN
feel ınvincible
Teen FictionBelki o gün görmeseydim seni, beğenmeseydim, içimden tam öğretmen profili var atanınca çok yakışıklı olacak diyerek iç geçirmeseydim böyle olmazdı. O kıza karşı duygularını öğrendiğimden beri sana olan saygım paramparça oldu ama engel olamıyorum hâl...
