Kitabın ilk 7 bölümü hariç diğer bölümler düzenlemededir bilginiz olsun ☺️
🦂🦂🦂🦂🦂
O krallığın diğer sahibi.
O kralın sahibi.
O kara akrebe sözünü dinletebilecek tek kişiydi.
Bu sarayın prensesi, kralın ise gözdesiydi.
Ve kral gözdesini kalbine...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her kral düştüğü çukurda kalbinde yanan cılız yangınların kölesi olur. Yangın büyür, büyür ve büyür ta ki etrafı kor alevler sarana dek büyür. Bu kralların en büyük yenilgisidir.
Yenilgiler , bir kralın ölümcül zaafı ' dır. Ve zaaflar saldırmak için bekleyen aç köpek balıkları için sunulan bir ziyafettir. Hem de özel bir ziyafet.
Her kralın yenildiği bir kayan yıldızı , kara yosunlar kaplı kalbin alın yazısıdır. Ve taş yazıtlarda resmedilen o aşklar kalbi buz tutmuş her kralın evcilleşebileceğinin tanrı katındaki en güzel örnekleriydi adeta.
Yazıtlarda bahsedilen resmedilmiş aşklar ,bana aşık olma isteği aşılıyordu. Ben de böyle bir aşka yelken açabilecek miydim?
' Aşk çok tehlikelidir. Tehlikeli sularda yüzmek bizim işimiz değil.' İçimde yatan sesin kulağıma fısıldadıkları , kafamda çalan tehlike sinyallerini onaylıyordu. Aşık olmamıştım. Ama kalbimde yer edinen bir adam olmuştu. Hem de acı bir yer.
Temmuz ateşim , mazisi kalbimdeki çukurda hep bir yara olarak kalacak adam. Aşka ve aşkın elli tonuna da küsmeme neden olan tek ateş böceği.
Bir Temmuz günü doğmuştu kalbime. Ve bir Temmuz günü ansızın ölmüştü. Onunla birlikte yeşermeye yüz tutan kalbimde ne varsa , o benden gittikten sonra kalbimde açan her bir tohum da solmuştu.
İlkbaharı getiren adamın vedası kışı getirmişti. Kalbim soğumuş. Ve buz tutmuştu. Ruhuma yüklediği huzur, ölüm huzursuzluğuna evrimleştirmişti.
Bu içimde kopan birbirinden bağımsız fırtınalar belki aşkın etkisi değildi. Birlikte sürülen dostluğun bende bıraktığı yarım kalmış yetim duygulardı. Her şeyinizi bilen dosttan öte bir sırdaşı kaybetmek kalpte büyük bir deprem etkisi yaratıyordu. Özellikle de bildiği herşeye rağmen beni böyle kabul edip , bana olan aşkını içinde yaşamaya devam etmesi ona hayran olduğum bir konuydu.
