Kitabın ilk 7 bölümü hariç diğer bölümler düzenlemededir bilginiz olsun ☺️
🦂🦂🦂🦂🦂
O krallığın diğer sahibi.
O kralın sahibi.
O kara akrebe sözünü dinletebilecek tek kişiydi.
Bu sarayın prensesi, kralın ise gözdesiydi.
Ve kral gözdesini kalbine...
Ve artık eskiye çizgi çekip, yeni bir sayfanın başladığı andı.
Gelecekten geçmişe Mısır kralı ' nın sarayına ikinci defa düşerek yeni bir şans elde etmiştim.
Ya da kısaca kralın yatağına düşerek yaşamak için ikinci bir şans daha kazanmıştım.
Ve artık biliyordum ki ikinci şansım kralın yolundan gidiyordu.
*****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tek bir bakışıyla korku salan bir kral... Nam- ı diğer kara akrepti o.
Cesur... Korkusuz ve zehirli.
Ustaca kullandığı ölümcül zekasıyla kazandığı nice zorlu savaşlar vardı.
Ve bu savaşlardan aldığı ölümcül darbeler kaburgalarının arasına silinmeyecek izler kazımıştı teninde.
Peki ne içindi?
Asıl sebebi sadece bu ülke için miydi? Hayır değildi. Onun bugünlere gelirken aldığı yaralar, kazandığı savaşlar ve sayısız kazandığı ganimet sadece tek bir amaç uğruna atılan bir adımdı. Hem de ne adım.
Düşmanın boynunu büken ölümcül bir inceliğe sahipti.
O bugünlerin hayaliyle yanıp tutuştuğu bir amaç uğruna büyüten bir adamdı.
Akabinde bir kraldı.
Mısır ' ın kralı kara akrep Khaledi o.
Ve kral amacına ulaşmıştı. Yaptığı tüm hazırlıklar meyvesini vermişti.
Kral sözünü tutmuştu. Sevdiği kadının geleceği güne kadar onun için bu ülkeyi güvenli bir hale getirmişti. Artık o burada en önemlisi ise artık onun yanındaydı.
Kalbinin diğer yarısı evine dönüş yapmıştı.
Onsuzlukla kavrulan sol yanı anahtarına kavuşmuştu. Acı bitmişti.
Bu kazandığı onlarca savaştan aldığı ödüllerden bile daha büyük bir ödüldü onun için.
Onun gitmesine izin verdiği gün herşeyin bittiğini düşünmüştü. Ama bu onun için büyük bir yanılgı olmuştu. Bir ay boyunca kazanmadan kaybettiği sevdası için yas tutan bir adam için artık umut yeniden doğmuştu.
Bir anda yatağında beliren siyahlar içindeki kadın ona tüm acısını unutturmuştu. İlk başta hayal gördüğünü bile düşünmüştü oysa ki. Ta ki acı çırpınışlar eşliğinde öksürük krizine girmesi hayal olmadığının en büyük kanıtıydı.
Peki onun söyledikleri ne olacaktı. 'Ölüyordum ' demişti. Ne acı. Ama ölmemişti. Buradaydı. Önemli olan da bu değil miydi zaten?
Onun gidişiyle bir mezara dönen kalbi, gelişiyle çiçekler açmıştı. Daha önemlisi olamazdı.
