Ve Sessizlik Başladı..

200 36 28
                                    

Biliyorum biliyorum biraz kısa oldu ama bu başlangıcı sizleri seviyorum umarım beğenirsiniz :) :D

Barksley okulu

Evet evet hazırım bu sefer her hücrem , her organım hazır sadece biri hariç.

Sağ kolum

Sağ kolum, sekeliyor, Nalet olsun sağ kolum benim duygularımın dışa vurumu gibi bir şey

Öfke, heyecan, sevinç, mutluluk ne kadar çok mutlu yada sinirli olursam sağ kolum sekeler di

Bu yüzden ondan nefret ediyorum

Sol elimle ile sağ kolumu sıkıca tuttum derin derin nefes aldım sakinleşmeye çalıştım

O ara karşıma o çıktı

Clara!

Bana bakıyordu bende gözümü ondan alamıyorum dum

Onu görünce çok daha heyecan yapmıştım kalbim yerinden fırlayacak gibiydi ölecek gibi hissediyorum.

Yavaşca yürüdüm.

korkuyorum hemde çok

güvenmiyorum heran yürürken düşe bilirim korkusu, reddedilme korkusu, ağzımın kokup kokmadığı korkusu, kekeleme korkusu, rezil olma korkusu, hepsi bir aradaydı bu gün.

Yanına yaklaşıp kafamı ona çevirdim çok heyecanlıydım kafamdan ter geliyordu hissediyorum

Derin bir nefes aldım yutkundum

Birden burnuma garip bir koku geldi bu bu koku şeydi tüp, tüp gazı kokuyor du burda çok sertti çok yoğundu

Kafamı sağa doğru kokunun geldiği yere çevirdim.

Bir anda her şey yavaşladı ne olduğunu anlamamıştım gözümün önünde kocaman bir alev topu geliyordu

Patlamanın etkisi kafamı sola doğru çevirtti Clara ya baktım onun o güzel yüzüne baktım

Tam o sırada zaman çok hızlı geçti saniyeler içinde çevredeki her şey havaya fırladı.

Yere düştüm kolum bacağım ve göğsüm çok ağrıyor du Clara da karşımda bana bakıyordu ikimizde yan yana yerde yatırıyorduk

Gözleri açık kalmıştı gökyüzü kadar güzel gözleri yıldızlar kadar parlak yüzü
sap sarı saçları vardı çok güzeldi

Ona nerdeyse iki aydır platonik aşığım hiç konuşmadım bu zamana kadar onunla ilk defa bir ders önce kağıda

' benimle öğle yemeğinde buluşurmusun? '

oldu
O kağıdı verirken bile nerdeyse ölüyordum

Gözleri hayla açıktı ama şuru yerinde değildi galiba ona öylece bakıyordum ona bakarken kendi acılarımı hissetmiyorumdum

Odamda dört resmi var

İki bilekliği

Bir tokası
Var

Çok Seviyorum onu ve bu gün ona gelip tüm cesaretimi hazır toplamışken

Seni seviyorum diyecektim

Bu kadar kolay birşeyi ne kadar uzun süredir dememişim şimdi farkına vardım sadece 13 harf olan bu kelimeyi söylemek Ne kadar zor olmuştu benimiçin.

Kendimden utanıyorum, nefret ediyorum, iğreniyorum, benim bu güzel meleğim karşımda ölüyor ve hiçbir şey yapamıyorum.

Bina duvarları hareket ediyordu yıkılacak gibiydi etraf sallanıyor du

Yavaş yavaş kalbim ağrımaya başladı gözlerim kapanacak gibi oldu ama yapmam gereken bir şey vardı bu sefer geç kalamazdım.

Ama Nalet olası bendenim ruhumu yenmişti

Gözlerim yavaşça kapandı.

Ve sessizlik benim için başladı..

Merhaba arkadaşlar

Yeni kitabım "CASPER" ile karşınızdayım :D

Umarım beğenirsiniz

Bilmeyenler için FAİRTALE ve SIFIR kitaplarıma da bakabilirsiniz :)

CasperHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin