Casper

Kafamda Deli Sorular

Oda
Boştu

Kapıyı kapatıp
İçeriye  Yavaşca  girdim yatak derli topluydu

Cam

camdan aşağıya  doğru baktım

Aşağıda kimse  yoktu.

Birden kapı kapandı

Hemen arkamı döndüm

Bu bu Clara

Tam karşımda  kanlı canlı bana bakıyor  rüyamdaki gibi suratının yarısı yanık bana bakıyor 

"c c cla clara sen sen iyimisin?? "

" sen sen neden hayla  buradasın ki niye  haa!! neden burda sin! sen yetmedimi yaptıkların haa!! "

" ben yapmadım ben hiç bir şey yapmadım ki "

Üzerime  doğru yürüdü bu bu kesinlikle  bir kabus   değildi
Bana iyice  yaklaştı

" senin yüzünden casper! "

Boğazımdan tutu ve beni duvara  fırlattı  çok güçlüydü

Yere  yapışıp öyle  kalmıştım belimi duvara  çok sert  vurdum

Birden kapı açıldı,

Kafamı kapıya  çevirdim

" casper!!?  Sen iyimisin "

bu annem di iki doktorla yanıma  geldi

Beni tutup kaldırdılar

Clara  odada değildi

" neden kaçtın casper? "
" bi bir şeye  bakmam gerekti "
" iyisi değilmi? "
" iyiyim "

Odadan çıkarken arkamı dönüp odaya tekrar  baktım

Clara 

Camdan aşağıya bakıyordu

Kafam allak bullak oldu
Yaşıyordu ama nasıl ölüydü
Nasıl yok oluyor  nasıl canlanıyor du

Kafamda deli sorular ( :P )

Annemin arabası ile  eve doğru gittik

Yollar  değişmiş yeni binalar  yani mağazalar  yapılmıştı

Eski mahallemin eğlenceli halleri yok olmuştu

Ama benim için fark eden bir şey
Yoktu 

Hiç arkadaşım yoktu aslında 
Hep evde bilgisayar başında zaman geçirirdim
Resim çizerdim

Evimiz iki katlı küçük bir bahçeli evdi

İlk kat amerikan mutfak olduğu için  ev sürekli yemek kokardı

Televizyonu sevmiyorum

Yatağımın yanında  bir cam var bütün şehrin sesi benim camıma geliyordu

İnşaat, araba, çocuk ağlaması ve başka garip sesler 

Geldiğimiz gece  hiç uyuyamadım

Clara yı hiç görmedim

Ertesi gün hep evde oturdum

Duş aldım

soğuk su beni canlandırıyor güçlendiriyor du korku gibi

Bu gece  uyuyamadım odamdaki camdan aşağı baktım

Bir kadın vardı

Bana dik dik bakıyordu