Açılan Gözler

106 29 11
                                    


Tam 4yıl tam 4 yıldır komadaydım

Gözlerim kapalı bir şekilde bekliyordum

Annem

Ona ölecek yaşayamazdemişler
Bitkisel hayata girecek dediklerinde son bir kez bana bakarmış

Ve dediğine göre
O
Her baktığında
Ellerim kımıldar gözlerim hareket edermiş

Annem benden hiç umudunu kesmedi onu çok seviyorum

Babam o ben küçükken on yaşımdayken öldü

Annemle tek başımıza küçük bir evde kalıyorum

Uyandığım zaman

Clara diye bağırdım yani bağırmışım ben fazla hatırlamıyorum

Uyandım bağırdım gözlerimi açtım annem karşımda bana bakıyordu ayağa kalkmış yaşlı gözlerini siliyor ve bağırıp doktorlara sesleniyordu

Salla gibi etrafa bakındım sonra üzerimdeki garip renkli yapışkan şeyleri çıkardım ayağa kalktım

"ne ne nerdeyim ben?? "
" casper sakin ol! Sakin ol "

Annem sakin olmamı söyleyip duruyor du

" Clara nerde o? nerde o? "

Odadan dışarı fırladım etraf kalabalıktı hemşireler bana bakıyor hastalar bana bakıyordu

Önümde duran insanları itip aralarındqn geçip

Odalara sırala girdim

" nerde o? nerdee ooo? "

Sırayla odaları gezdim yoktu

Hemşireyi kolundan tutup kendime çektim

" Clara o o nerde söyle bana nerde ooo!!!! "

Birden annem arkadan bana bağırdı

" CASPER!!! "

Anneme baktım bana sert bakıyordu
" o o öldü oğlum! "

Hemşireyi bıraktım

Gözümden yaş geldi

Dizlerimin üzerine çöktüm yerde öyle salak gibi bakıyordum
Gözümdeki yaşı silerken annem yanıma geldi bana sarıldı

***

" ne ne zamandan beri burdayım ne ne oldu bana "

" casper bina bina çöktü seni bulduğumuzda ölüydün sonra elimizden geleni yaptık ve buradasın "

" ne zaman!! dedim "
" dört yıl "
" dört yıl dört yıldır komada yatıyorum Öylemi!!! muhteşem! "
" önemli olan sağ olman casper "
" o Clara o niye neden nasıl "
" onun içinde elimizden geleni yaptık ama onu bulamadık "
" ne? O o ölmedimi?? Ama annem dediki "
" Bak oğlum çoktan ölmüştür "
" ne zaman gidiyorum "
"bir kaç hafta daha burdasın sonra gide bilirsin "

Doktor gitti biraz dışarıya çıktım çimenlere bastım yürüdüm koştum
Çok zaman olmuştu

Uyuyamıyorum uyumak istemiyorum rahat edemiyorum uyuyunca kabuslar görüyorum
Yemek yiyemiyorum tadları çok acı geliyor

Bir hafta oldu nerdeyse

Saat gecenin ikisiydi annem başka rahat bir odada yatıyordu

Gözlerimi kapadım kendimi bu hastanede gördüm
Bir odaya gidiyorum
Kimin odası bilmiyorum

İçeri giriyorum bir kadın yatıyor

bu
Clara

Yanına yaklaştım

Elimi uzattım

Birden uyandı kolumu sıkıca tuttu ve çekti

"bu senin suçunun!!! "

Hemen uyandım yataktan resmen fırlamıştım

Ne olduğunu anlamadım

Etrafa bakındım yanımda su vardı su içtim sabah olmuştu kalbim yerinden çıkacak gibi atıyor
Ne olduğunu bilmiyorum

Yataktan çıktım tuvalete giderken annemi gördüm beni öptü

Elimi yüzümü yıkadım aynaya kafamı kaldırdığımda

Clara karşıma çıktı

Sonra hemen gitti

İlaç aldım

Gene saat ikiye kadar uyuyamadım

Rüyamda bu sefer odamadan çıkıp yol alıyorum hiç bitmeyen bir koridor var
Odanın önüne geliyorum

Clara bu sefer ayakta camdan aşağıya bakıyor

Yanına yaklaştım elimi omzuna götürürken hemen bana döndü

Yüzünün sağ tarafı yanıktı

"bunu sen yaptınnn!!!! "

Gene yataktan fırladım

Sonraki beş gün aynı rüyayı gördüm daha şiddetli uyandım ve daha gerçekçiydi bu rüyalar bana bir şey anlatmak istiyor gibiydi ama ne belki burdaydı ve benden saklıyor olabilirler di ama Clara neden benim yaptığımı düşünüyor li sadece bir tüp patlaması oldu işin garibi bir tüpün patlaması bir binayı yıkabilir miydi ki uyumak istemiyorum artık

Altıncı gün hastaneden taburcu olmama bir gün kala

Bu sefer rüyamda odanın önünde uyanıyorum kapı numarası üzerinde '1416'
İçeri giriyorum
Clara yatakta içeriye girerken bana bakıyor
Yanına geliyorum elini tutuyorum
"neden geç kaldın casper?? Neden erkenden söylemedin neden bana bunu yaptın? "
" be be ben bilmiyorum "
" şu suratımaa bir bakkk!!! Casper!! "

Suratının yarısında çok ciddi yanıklar vardı

" öözür dilerim Clara "
" özrün kabul edilmedi casper
Bunu bana sen yaptınnnn !!!! "

Rüyadan yani kabustan uyandım hızlıca yataktan çıktım koridorda oda numaralarına bakrak geçiyordum önüme geçen her kişi ittim çok hızlı koşup bakıyordum sonra nefes almak için durdum ellerimi dizime götürdüm nefes nefeseydim kafamı kaldırdım

İşte kabusumdaki yere geldim oda 1416

Elimi Yavaşca kapı koluna götürdüm kapıyı açtım derin bir nefes alarak içeriye girdim

Oda
Odaa

Devamı diyer bölümde umarım beğenirsiniz bu bölümü :)

CasperHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin