-DENEK 016- BkDk

1.Bölüm

~...~

"Oha çok havalı!" Alkol etkisini göstermeye başlarken bağırdı Denki ansızın.

"Ve korkunç! Biraz da iğrenç..." Bunu diyen ise Mina'ydı. İğrenerek bana bakıyordu.

"İnsanların hayatını kurtarmak ne zamandan beri iğrenç! Oraya bastığım adımdan itibaren hiç bir insanın ölmesine izin vermeyeceğim!"

"Tehlikeli bir görev." Kirishima'ya döndüm. "Eğer yakalanırsan başına ne geleceği belli değil. Belki seni öldürüp denize atarlar, belki sende denek olursun. Yani dikkat et derim."

"Oi oi oi, bana bir şey olmaz tamam mı? Sağ sağlim görevimi bitireceğim ve geleceğim! Hatta ardından kutlama için bara gideriz! Ha?"

"Banağ uyağr! Ağğ~" Tamamen alkolün kulu olmuş pikaçuya baktım. Etraftaki kızlara bakıp tuhaf bakışlar atıyordu. "Denki Tanrı aşkına! Daha dün iş yerindeki kızıl saçlı kadına aşık oldum diye bize gelmiştin! Şimdi cidden kız mı kesiyorsun?" Evet! Bu Mina'ydı.

"Aaaaahhhhh! Oğ kızığl lahanamığn yeğri bağşkağ! Beniğm tek ağşkım oğğ~"

Göz devirerek bardağımdaki alkolü kafama dikip bitirdim. "Bence aşk diye bir şey yok." Bunu dememle masadakiler bana baktı.

Cebimden sigaramı çıkarıp yaktım ve ağzıma götürdüm. İcime çektikten sonra dumanı boşluğa üfledim. "Bunu sana düşündüren ne?" Dedi Mina bana kaş çatarak.

"Basit. Bir insan neden başka bir insanı canından çok severki? Yani bence bir insanın senin duygularını ele geçirmesi imkansız." Beni gayet ciddi bir şekilde dinlediklerini görünce sigaramdan tekrar içime çektim ve konuşmama devam ettim. "Yani bence insanlar sadece birbirlerini cinsel alanda sever. Aynı sakız gibi, tadı gidince yenisine at ağzına. Aynı mantık. Klasik, zaten çoğu insan bir kaç ayı bulmadan ayrılıyor. Yani cinsellik için."

"Peki sen hiç cinsel ilişkiye girdin mi?"

"Hayır. Niye gireyim?" Ne sevgilim olmuştu ne de birisini altıma almıştım. İlişki işleri hiç bana göre değildi.

"Off beni çıldırtmak istiyorsun değil mi Katsuki?" Dedi Mina sahte bir sinirle. Umrumda değildi. Ben hiç bir insana bağlanmazdım. Şurada en yakın arkadaşım Kirishima bile ölse, iki göz yaşı atar geçerdim. Kimseye yasını tutacak kadar bağlanmazdım, bağlanmayacaktım.

Sigaramdan aldığım dumanı ferahla üfleyip kalktım. İzmariti yere atıp ayağımla ezdim. "Hadi bana müsade!"

"Hop, nereye be kanka! Daha yeni geldik?"

"Yarın önemli bir görevim var ve iyi uyumam lazım. Kusura bakmayın. Ha bi de şu çakma sarıya da dikkat edin, kızların üstüne atlamasın." Mina bir kahkaha attı ben giderken.

~...~

Saat sabahın altısı ve ben güzel geniş yatağımda uyumak yerine, dolabımdan kıyafet seçiyorum. Tanrım, tamam iyi güzel ama cidden sabahın yedisinde buluşma saati mi olur? Hayır özensiz birşey de giyemiyorum. Beni ciddiye almaları lazım.

Malesef ki Kiri haklıydı. Eğer yakalanırsam kim bilir sonum ne olurdu. İşin kötüsü benden sonra çalışanda almazlardı. Herneyse elimdeki beyaz gömleğe baktım. "Bu iyi gibi..." diye mırıldandım. Hemen ardından üstüme geçirdim. Ondan önce zaten güzel bir pantolon ve kemer seçmiştim.

Pekâlâ gideceğim yer uzaktaydı ve bi' tık erken gitmem benim için iyiydi. Hemen mutfaktan dün hazırladığım ekmek arasını çıkardım ve büyük bir ısırık aldım ve evden çıktım.

Bu işten gerçekten iyi kazanıyordum. Fakat pek büyük bir evim yoktu. Eh, gösteriş gerektiği zaman lazımdı, değil mi?

Siyah arabama binerken bir şey unutup unutmadığımı düşünüyordum. Arabayı çalıştırdım. Aklımdaki bir diğer soru ben her gün ordan buraya git gel mi yapacaktım? Umarım öyle bir şey yoktur ya! Umarım orada kalacağım her hangi bir oda vardır.