最後の会議 {Gay (CH) (turmany Ama Ruskey) Okuyun Anlarsınız)

21

Türkiye: Ukrayna.

Ukrayna: efendim türkiye?

Türkiye: senin şanghay binasında ne işin var?

Ukrayna: Rusya ile olucak toplantımdan dolayı, artık daha fazla bombalamaya başladı, istemesemde buna bir çare bulmam lazım.

Türkiye: peki o halde, görüşürüz.

Ukraynalı: görüşürüz.

Asansöre binip yukarı kata çıktım.
Asansör durduğunda kuzey Kore'yi gördü baş selamı vererek ilerledim, odama girdim.
Kendimi koltuğa attım.

Elimdeki poşetten basketbol topunu çıkardım, bunu yıkayacağım sanırım.
Mesaj geldi Elime telefonu aldım.

Japonyadandı.

Japonya: türkiye senle buluşa bilirmiyiz? Canım sıkıldı

Türkiye: tabii

Japonya: harika!

Türkiye: nerdesin?

Japonya: ea- evde neden.

Türkiye: ben alıcam.

Japonya: pekii.

Türkiye: baybay

Japonya: baybay.

Ayağa kalktım aşağı indim tekrar arabama bindim .

.

.

Japonya'nın evinin önüne
gelince üç kere kornaya  bastım.

Bir kaç dakika sonra evden çıkıp arabaya bindi

Japonya: merhaba

Türkiye: merhaba, nereye gitmek istersin?

Japonya: bilmem ama dedikodu yapabileceğimiz bir yere.

Japonya
Beyaz kırmızı saçlarına uygun bir şekilde pembe gömlek ile krem etek giymişti yüzündeki tatlı gülümseme artık benim onda görmeye Aşina olduğum gülümsemeydi dört  yaşından beri onunla görüştüğüm göz önüne alınırsa Bence bu oldukça normaldi, buna güney Kore'de dahildi.

Yolda tam hız araba sürüyordum, trafik polislerini görünce istemsizce panik yapıp frene bastım bunun sonucunda ikimizde sarsıldık, Japonya

Kahkaha atarak bana baktı  kırmızı gözleri cam gibiydi ince kollarının göğsünde birleşir bacak bacak üstüne attı bunu arabada hala Nasıl rahat yaptığını anlamıyorum.

Bu sefer yavaşça gaza bastım, orta hızla gidiyordum, Japonya trafik polisleri geçince bana tekrar gaza basıp hızlı gitmem için yalvardı, Japonya buydu heycan ve mutluluğun vücut bulmuş

Telefonun çalma sesini duyunca arabanın hızını yavaşlatıp kulaklığımı taktım Japonyadan bana süre vermesini istedim.

Telefonu kulaklığa bağlafıktan sonra açtım.

-merhaba türkiye.

- merhaba Yunanistan.

Evet bu Yunanistan depremden sonra biraz olsun aramız iyileşti, onun aramızı dahada iyileştirmeye çalıştığıda gözüme çarpıyor, bundan şikayetçi değilim. 

-noldu türkiye gıne kağan gittimi?

-oh sadece düşüncelere daldım, sen nede-

-öylesine aradım, müsait misin?

-şimdi değil , ama yarın ve ondan sonraki hergünün bazıları hariç evet.

-ne, herneyse o zaman yarın seni evden alıyorum saat üçte, bay bay!

-bay bay

Kapattım.

Yunanistan istediğini hızlıca söyleyip üstüne telefonu kapatır buda istediklerini yerine getirmesine yardımcı oluyor.

Kulaklığı çıkardım.

Japonya : noldu.

Türkiye: yarın buluşucaz, onu söylicek miş.

Japonya: senle aranı düzeltmeye çabalıyor, bence sende biraz ona ilgi göstersen?

Türkiye: ona ısınmam zor olucak, ama deniyorum, eskiden beni arafığında"merhaba Yunanistan " değil , "ne var lan zübbe" derdim (aşırı iyi bir ilerleme)