MyZorba (Minsung)

27.

*Han ağzından anlatım*

Uyandığımda gözümü bana bakan Minho ile açtım. Hızla yataktan kalktım.

H- PİÇ İĞRENÇ...PİSLİK. ALLAH BELANI VERSİN. MAL. SALAK. APTAL. NEFRET EDİYORUM SENDEN ÖL...ÖLDE KURTULAYIM BU CEHENNEMDEN.

M- Sakin ol...hem "devam et" diyen sendin sevgilim.

Sehpanın üzerindeki suyu alır almaz üzerine attım.

H- O başka! Sen artık beni bir sal! Düş yakam dam düş!

Islanan üzerine baktı.

M- Sen ne yaptın?!

Bana doğru ilerleyince odadan çıkıp kapıyı üstüne kilitledim.

Kalbimin yarasını ancak intikam onarabilir...

M- Açsana!

H- Umurumda değilsin Minho...seni seviyordum tamam mı bunlar olmasaydı her şey iyi olabilirdi. Senden artık nefret ediyorum. Her şey şimdi başlıyor. Bay bay.

M- Gitmesene!

Bugün okula gitmek istemiyordum. Bu nedenle paramı alıp evden çıktım.

Bir lokantaya gidip yemek sipariş ettim. Ardından parkta oturup şarkı dinledim. Sonra bir AVM ye gidip biraz takıldım. Akşam olunca eve geri gittim.

H- Minho hala orada mısın?

Diye sordum odamın kapısına kulağımı dayayarak.

H- Minho?

Cevap gelmeyince anahtarı alıp kapıyı açtım. Minho önümde duruyordu.

M- Sonunda.

Elini belime götürdü.

M- Bu bir ceza mıydı?

H- Siktir git....çık evimden.. yoksa seni ihbar ederim.

Geriye doğru adım atmamla belimi bıraktı.

M- Ama sevgilim..

H- Sevgilin falan değilim. Çık şimdi.

M- Ahh..buna pişman olacaksın.

Kapıdan çıktı ve çıkış kapısına yöneldi.

H- Asıl her şey şimdi başlıyor.

Dedim onu izleyerek.

O evden çıkınca kendimi yatağa atıp ağlamaya başladım.

Bu yarayı nasıl kapatacağım?

*

Çalan alarm ile gözümü açtım ama okula gitmek istemiyordum.

***

(Yazım yanlışı varsa kusura bakmayın)