Aradan saatler geçmişti hastanenin önünü basın mensupları sarmış bizden açıklama bekliyorlardı
Daha doğrusu ali koçtan
Onu pek tanımazdım ancak abimin anlattıklarıyla pek de iyi birisi olmadığını biliyordum
Onunla birlikte basın açıklamaları için hepimiz hastanenin önüne toplandık
Yukarıda kalmak için ısrar etsem de mert abinin baskısı üzerime aşağı inmiş konuşma sırasının bana geçmesini bekliyordum
Annemle babam ise çoktan ortalıktan kaybolmuştu
Ali koçun yaptığı fazlasıyla hadsizce konuşmalara dayanamamış onu itekleyip mikrofonun başına geçmistim
Aden:ben aden, aden bayındır altay bayındırın kardeşiyim ve bilmem anlatacaklarım hoşunuza gider mi
Samimiyetsiz geçmiş olsun mesajlarınızı bir kenara bırakın ve bu söylediklerimi iyice dinleyin
Bu bir kaza değildi beni ya da benim gibileri asla bunun bir kaza sonucu olduğuna abimin dikkatsiz olduğuna ya da benzeri aptalca bahanelere ikna edemezsiniz
Ben konuşurken bir yandan ali koç jorge jesus gibi isimler beni kürsüden indirmeye çalışıyordu ama nafile o kadar ısrarcıydım ki bu "kaza" algısını yıkmak konusunda
Aden:timsah gözyaşlarınızla kimseyi kandıramaz bu davanın üstünü bu şekilde örtemezsiniz eğer bir gün bayındır soy adı kirletilirse ona bunu canıyla ödetirim
En sonunda göz yaşlarımı tutamamış kendi rızamla inmiştim kürsüden
Hastanenin koridorlarında hızla yürürken abimin kaldığı odanın koridorunda bir kargaşa fark ettim
Adımlarımı hızlandırdım ve odanın önüne geldim
Doktorlar polisler hemşireler kısaca etraf ana baba günü gibiydi
Zar zor sıyrılarak odanın kapısına geldiğimde iki polis beni durdurdu
Odaya geldiğimde cihazdan abimin kalp atışlarının durduğunu görebiliyordum bir hışımla cığlıklar eşliğinde odaya girdim
İlk fark ettiğim yatağın yanındaki dolabın üzerine bırakılmış bir demet anemon (Kötü bir ruh hali içindeyseniz solan bir umudunuz ve unutulmuş hissiniz olduğunu gösterir. ) çiçeğini ve notu fark etmem uzun sürmedi notu aldığım an bir polis beni kolumdan çekip hışımla odanın dışına fırlattı
Odadan dışarı çıktığımda herkes toplanmıştı
Babam beni kolumdan tutup kaldıracaktı ki kolumu hızlıca çekip ayağa kemdim kalktım
Gözyaşlarımı tutamıyordum kendimi hızlıca hastanenin dışına attım hastanenin önündeki taksi durağından bir taksiye binip abimin dinlenmek için gittiği dağ evinin adresini verdim
🗻
Yaklaşık 1 saat sonra varabilmiştim dağ evine
Abim her zaman yaptığı gibi anahtarları köpek klubesinin içine bırakmıştı
İçeri girdim ve koltuğa oturdum nefesim hala düzensizdi
Belki bir gelişme olur diye televizyondan fbtvyi açtım cebimdeki not tamamen aklımdan çıkmıştı
🌺
Altay elden gidiyor
Votelemeyi ve one shot hikayeme de göz atmayı unutmayın💛💙
Görüşleriniz benim için çok değerli hikaye hakkında düşünceleriniz nelerdir bir anda aklımdaki kurguyu çok değiştirmişim ya da konu ardadan çok uzaklaşmış gibi geliyor ama öyle değil merak etmeyin🤍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nafile | Arda Güler
FanfictionAltay bayındırın kardeşi abisine yapılan bu vahşete göz yummaz Uyarı:c!nayet k@n gibi öğeler içerir
