Kanlı Sokak

bölüm 2|geçmiş

Hızla eve girdikten sonra kendimi odaya attım. Yatağımda uzanıp bugün olanları düşündüm. İşten kovulmam aslında umrumda değildi insanların emirlerine uymak benlik değil, tam tersine emir vermeyi severim. İç sesimle konuşmayı bırakınca yataktan kalkıp üzerimi değiştim. Havlumu alıp duşa girdim sıcak su iyi geliyordu. Duştan çıktıktan sonra üzerimi giyip mutfağa geçtim. Fazlasıyla açtım şu an en sevdiğim yemeyi yapmaya koyuldum sebzeli bol soslu makarna. Yemeği hazırladıktan sonra masaya geçip yemeğimi yedim. Yemek bittikten sonra makinaya koyup odamdan günlüğümü ve kalemimi almaya gittim. Onları alıp oturma odasında koltuğa oturdum. Niye aldın derseniz sadece geçmişim de yazdığım şeyleri okuyup kendime boş yere acı çektiriyordum. İlk sayfayı açtım. Ve tekrar yazmaya başladım.

Bu lanet günlük denen şeye 'selam bugün çok eğlendim' yazmak isterdim ki yazacaklarım hiç eğlenceli değil.
Ben Işık küçük yaşta Işığını kaybeden kız. Bunun en büyük sebebinin ise yetimhanede olması o zamanlar yıl bilmem kaç 3 yaşındayım işte yaşın önemi bile yok sonuçta oldu. Bunu kimsenin bir gün okumayacağını benim birine güvenipte al geçmişimi gör diyebileceğim kimsemin olmadığını bile bile yazıyorum.

Geçmişime hoşgeldin,

Yetimhanenin en üst katında gizli köşemde oturup tanımadığım insanların  aldığı bez bebekle oynuyordum. Ama korkarak çünkü müdire beni sevmezdi çok sakardım hep bir şeyleri kırar veya bozardım ama küçüğüm daha ne yapabilirdim ki. 

Bebeğimle oynarken bir anda  kapının açılıp duvara çarptığını duydum ve hızla küçük alana  girdim. O esnada temizlikçi İlyas abinin kovaları düzeltiğini fark ettim. O bana iyi davranıyordu ya da ben öyle sanıyordum. Beni fark edince yanıma geldi ve çömeldi. Gülümseyip ''Işık kızım neden buradasın yine mi oyun istiyorsun :)'' bende ona bakıp kafamı hayır dercesine salladım. O sırada yüzü düştü ve kolumdan tutup müdirenin odasına doğru sürükledi. odaya girince beni koskoca ofisin ortasına çöpmüşüm gibi attı. Müdire gülerek yanıma geldi ve kolum dan tutup kaldırdı ''yine ne yaptı bu bela'' dedi. İlyas'ta ''çatı katını karıştırıyordu eşya çalmak için galiba'' demesiyle yanağımda bir acı hissetim müdire  İlyas'a ''AL BU KIZI TEMİZLİK ODASINDA NE YAPIYORSAN YAP  GÖZÜME GÖZÜKMESİN SAKIN!'' Dedi ve ben o an korktum ya aynı şeyi yaparsa ilyas'ta alıp götürdü soktu odaya başladı dövmeye kemerle tek o olsa keşke.. Ben daha küçüktüm ne sesim ,ne gücüm, ne de bedenim onu durdurdu yine susan bendim. Bir anda dünyam karardı ve o boşluğa düştüm. Hayır bu seferde ağlamaktan başka bir şey yapamadım tek yaptığım "amca yapma ne olur" 3 yaşında ki kızdan çıkacak en fazla cümle bu olur. Üstümü çıkarıp sadece atlet ve iç çamaşırımla kalmıştım kemerle vurmaya başladı .Bacağıma ,koluma ,karnıma her yerime sonra daha da ileri gitti. Yazamıyorum ellerim titriyor bunu yazarken hissettiğimi kimse hissedemez etmesinde. O gün ışığım söndü bitti artık.

04.06.2018

Günlügü tekar yazdıktan sonra hızlıca yere fırlattım. Sinirden ellerim titriyordu, nefes alamıyordum. Geçmişin acılarını tekrar tekrar bilerekten bakıpta çekmek. Bitiriyor'du olmuyordu işte okuyordum. Acıyordum halime buda benim işte kimsenin görmediği tarafım. Koltukta doğrulup derin bir nefes aldım. O günden sonra bir şekilde 17 yaşıma geldim ve kaçtım oradan İlyas piçine ne oldu mu dersiniz o olaydan 4 ay sonra kalp krizinden geberdi:)

Sabah,

Oturma odasında uyuya kalmıştım.
Saat'e baktığımda okula geç kaldığımı fark ettim. Hızla üstümü giyip evden çıktım. Ne yüzüme bakım yapmıştım ne de saçımı düzgün bir şekilde toparlamıştım.
Sokaktan koşarak çıktıktan sonra hızlı bir şekilde yürümeye başladım. Bir anda yağmur çiselemeye başladı şansımı si...
Adımları büyük ve hızlı atmaya başladım. Tam ara sokaktan girecektim ki sokağın ilerisinde bir kaç kişi birini vuruyordu ya da öldürüyordu biraz daha dikkatli baktığımda bunların benim sınıfımdaki alaz ve grubu olduğunu gördüm. Ve oha naz olarak bildiğim kız onu tekmeliyordu vay be şaşırmıştım. Bir anda silah sesi duyunca çığlık attım çünkü sesin kaynağı arkamdan gelmişti elimle kulağımı kapatıp yere çömeldim.
Kafamı kaldırdığıma iki kişinin onlara doğru baktığıydı kafamı alazlara çevirdiğimde naz bana bakıyordu onla göz göze görünce bana ne işin var burada der gibi baktı yanımdaki kişiler beni siklemeyip oraya doğru yürümeye başladılar. Elinde silahı olan kişi "çocuğu bırakın yoksa kötü olur!' deyip ilerledi. Alaz "çocuk dediğin it yengemizi köşeye sıkıştırdı onun anca ölüsünü bırakırız!". Yavaşça ayağı kalktığımda o adam "yapmışsa bildiğinden yapmış bunu hepimiz yaparız işimiz bu öyle giyip çıkmasaymış!!" Deyince e benden de günah gitti. Çöpün önünde ki sopayı alıp onun tam kafasına geçirip hızla vurmaya başladım "senin ağzına sıçarım. Sanane lan ne giyindiğimizden pezevenk öldürürüm seni lan göt herif!!" Sopa hepsi kan olmuştu üstüne çıkıp saçını derisinde kopana kadar çekip asfalta vuruyordun. Alazlar yanıma koşup ayırmaya çalışıyordu. Naz arkadan "ben ışığı sevdim bırakın be öldürsün o iti!"
Dedikten sonra oda diğerine saldırdı alazlar şok içinde benle Naz'ı izliyordu. Sonra alaz ve yanında ki çocuk beni kolumda tutup kaldırmışlardı. Alaz "bırak artık öldü adam zaten daha neyin hıncını çıkarıyorsun kızım!" deyince ona bakıp hızlı hızlı nefes alıyordum. "Bunun gibi şerefsizler yaşamamalı değil derisi kemiğinin bile bir tanesi kalmamalı" deyince